ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ: ΣΤΕΙΡΑ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ

Πολλές φορές ο τρόπος που ασκείται η αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ είναι άγονος, μηχανικός κι αυτόματος, σχεδόν τυφλός. Στην αρχή αρνήθηκε την κατάργηση του ασύλου της ανομίας των αναρχομπαχαλάκηδων και των ντίλερς στα ΑΕΙ. Έβαλαν πλάτη στις άθλιες μεθοδεύσεις του προερχόμενου από τη δεξιά, δολοπλόκου υπουργού Δικαιοσύνης τους, ο οποίος σήμερα ελέγχεται από τη Βουλή. Κατόπιν καταδίκασαν τον θεμιτό αγώνα της κυβέρνησης να κρατήσει τα σύνορα του Έβρου αδιαπέραστα από τους κατευθυνόμενους από τον Ερντογκάν μετανάστες, που ήθελαν να σπάσουν, επί έξαρσης της πανδημίας, τα ελληνικά σύνορα. Μετά αρνήθηκαν τη θετική αντιμετώπιση του κορονοϊού από την κυβέρνηση (όταν είδαν πως ούτε αυτό πουλούσε, σιώπησαν).

Ύστερα σήκωσαν την μπαντιέρα της επανάστασης ενάντια στην τηλεμετάδοση των μαθημάτων στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση λες και μετατρεπόταν η Ελλάδα σε πελώριο τηλεοπτικό Big brother ή ξανάνοιγε η Μακρόνησος υπό μορφή reality show, κάνοντας την τρίχα παλαμάρι. Πολλή φασαρία για το σχεδόν τίποτε: Όταν υπάρχουν μαθητές που λόγω υγείας δεν μπορούν να πάνε στο σχολείο, είναι θετικό να τους μεταφέρεις σπίτι την παράδοση του μαθήματος, τα περί Βig brother δείχνουν πως θέλεις ντε και καλά να επικρίνεις, χωρίς να δίνεις σημασία στο αν λες κουταμάρες. Ο λόγος που η ΟΛΜΕ και οι συριζαίοι κι αριστεροί δεν θέλουν την υποτιθέμενη "οργουελική" βιντεοσκόπηση των μαθημάτων στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση για χρήση των απόντων, είναι απλά γιατί βιντεοσκοπημένοι, οι καθηγητές που κάνουν το μάθημα απροετοίμαστοι, επιπόλαια και πρόχειρα, θα εκτίθενται και θα αναγκάζονται να δουλεύουν για να παράγουν μια καλή παράδοση και όχι να υπολειτουργούν χωρίς έλεγχο. Η λέξη έλεγχος είναι το κλειδί, δεν θέλουν κανέναν έλεγχο πουθενά, κανέναν έλεγχο στο δημόσιο και στην εκπαίδευση, όλα και όλοι να μένουν ανεξέλεγκτοι από τους φορολογούμενους, οι οποίοι πρέπει απλά μόνο να πληρώνουν και να μην ελέγχουν πώς χρησιμοποιούνται τα χρήματά τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ κι η αριστερά επιμένουν να δημιουργούν εμπόδια στο να παρακολουθήσουν τις παραδόσεις οι ασθενείς μαθητές με γελοία επιχειρήματα, ιδεολογήματα και εμμονές περί “reality”, που εκτόξευσε αστόχαστα ο δημαγωγός αρχηγός τους...

Όταν η κυβέρνηση θέλει να κλείσει έναν τομέα λόγω κορονοϊού, φωνάζουν εναντίον γιατί θα πληγεί η οικονομία, όταν η κυβέρνηση θέλει να ανοίξει έναν τομέα ωρύονται πως θα διαδοθεί η πανδημία. Βρίσκονται συνέχεια στον αρνητισμό, στο αντίθετο, στο μείον, δεν προτείνουν θετικές, εποικοδομητικές, ρεαλιστικές κι υλοποιήσιμες λύσεις. Απλά λένε πάντα ΟΧΙ, μεγαλοποιώντας άμετρα ακόμη και τα μικρά θέματα. Το μόνο που καταφέρνουν έτσι είναι να πριονίσουν το αριστερό κλαδί στο οποίο κάθονται.

Nα σημειώσω επίσης πως διαμαρτύρονται οι νεοκομμουνιστές και ριζοσπάστες αριστεροί μη τυχόν γίνει η Ελλάδα υπό τον Κ.Μητσοτάκη, ή άλλες ευρωπαϊκές, φιλελεύθερες δημοκρατίες, αυταρχικά απολυταρχικά καθεστώτα, παρατείνοντας αθέμιτα τα αυστηρά μέτρα απομόνωσης για τον κορονοϊό, αλλά δεν ιδρώνει το αυτί τους που οι σ. του ΚΚ Κίνας θέλουν να βάλουν το Χονγκ Κονγκ στο ζυγό του ολοκληρωτισμού... Είναι υπερευαίσθητοι στα μέτρα μείωσης της ελευθερίας μόνο όταν ΔΕΝ τα παίρνουν οι δικοί τους, Μαδούρο, ΚΚΚ, Κούβα, Νικαράγουα, Ισημερινός...

Έχω κουραστεί να ακούω διάφορους αντιευρωπαϊστές να θάβουν αδιάκοπα την Ευρωπαϊκή Ένωση και στο τέλος της ημέρας να απαιτούν χρήματα από αυτήν, για να περνάνε προφανώς καλύτερα. Βαρέθηκα και τους αντιπολιτευόμενους που θάβουν συνεχώς, άκριτα και στείρα την ελληνική κυβέρνηση, για να καταλήξουν στο να της ζητούν χρήματα, λες και δημιούργησε αυτή τον κορονοϊό για να τους ταλαιπωρήσει. Κουράστηκα κι από τους δήθεν προοδευτικούς καλλιτέχνες που κατηγορούν ολημερίς την πολιτεία και της επιτίθενται ανελέητα, για να καταλήξουν ζητώντας ή ζητιανεύοντάς της χρήματα, λες και έφερε αυτή τον κορονοϊό για να τους φτωχύνει. Το να ζητά ο στριμωγμένος οικονομικά πολίτης οικονομική βοήθεια από την πολιτεία είναι απολύτως θεμιτό και λογικό. Όμως το να την απαιτεί ενώ μέμφεται χωρίς ενδοιασμούς την πολιτεία και επιδίδεται στην προσπάθεια κατεδάφισής της, είναι από παράλογο έως κακοπροαίρετο ή κακόβουλο. Οι “προοδευτικοί” ας αποφασίσουν αν είναι υπέρ της διατήρησης, διόρθωσης και βελτίωσης της Ε.Ε. ή υπέρ της κατάργησής της, στην τελευταία περίπτωση δεν μπορούν να ζητιανεύουν τα χρήματά της για να συνεχίσουν να την κατηγορούν και να τη θάβουν, το ίδιο ισχύει για τη στάση τους έναντι της κυβέρνησης.

Ο Τσίπρας μας έχει γανώσει το κεφάλι πως θέλει να κάνει τον ΣΥΡΙΖΑ κανονικό σοβαρό, υπεύθυνο, ανοιχτό, εποικοδομητικό και ορθολογικό σοσιαλιστικό κόμμα. Αντί να σκορπά δεξιά κι αριστερά και μέσα στο κόμμα του, παχιά λόγια, ας αρχίσει να εφαρμόζει στην αντιπολιτευτική τακτική του ρεαλιστικές, θετικές κι εποικοδομητικές αρχές. Αυτό που μετρά είναι η πράξη και όχι τα μεγάλα λόγια με αριστερό ψάλτη τον Πολάκη.

Το ΚΙΝΑΛ της Γεννηματά προσπαθεί να τους ακολουθήσει και να πλειοδοτήσει σε αγωνιστικότητα, μετά κατανοεί πως το παραξήλωσε και στρίβει το τιμόνι, ύστερα από λίγο το ξαναστρίβει αριστερά, ξαναφοβάται πως θα χάσει τους μετριοπαθείς κεντρώους και πασοκτζήδες ψηφοφόρους του και το στρίβει πάλι δεξιά, κ.ο.κ. Eνώ το ΠΑΣΟΚ με τον νόμο Διαμαντοπούλου και σε συνεργασία με τη ΝΔ, κατάργησε το άσυλο, τώρα η Γεννηματά έχει "αντιρρήσεις" για την κατάργηση του ασύλου γιατί μπορεί να οδηγήσει σε "αστυνομοκρατία"!... Ποια “αστυνομοκρατία”; Αυτή που εξάρθρωσε την αλβανική συμμορία στην Πολυτεχνειούπολη που νεμόταν παράνομα, αυθαίρετα κι εγκληματικά πλήθος δωματίων για την απόκρυψη κι αποθήκευση κλοπιμαίων αλλά και για την υπενοικίαση σε δικούς της μετανάστες. Το ΚΙΝΑΛ έχει ασαφές, ρευστό, αμφιταλαντευόμενο πολιτικό στίγμα και δεν αντιλαμβάνεται ποιος θα ήταν ο γόνιμος, σοσιαλδημοκρατικός ρόλος ρεαλιστικού και δημιουργικού ελέγχου της εξουσίας, που θα μπορούσε να παίξει... Γι' αυτό χρειάζεται άλλη ηγεσία.

Πολλές φορές τα κόμματα, ιδίως τα αντιπολιτευόμενα (αλλά όχι μόνο), κρύβουν βολικά τις τοποθετήσεις τους πίσω από αναχρονιστικές απόψεις των συντεχνιών συμφερόντων, των συνδικαλιστών και πολλών δημοσίων υπαλλήλων.. Αναφορικά με τη δύναμη αδράνειας ή αντίστασης των πολιτών έναντι των αλλαγών και μεταρρυθμίσεων, εμφανές παράδειγμα αποτελεί το ζήτημα της τηλεμετάδοσης των μαθημάτων των Γυμνασίων και Λυκείων στους απόντες μαθητές: Ξεσηκώθηκαν αριστεροί, συριζαίοι αλλά και πολλοί καθηγητές ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων, που πιστεύουν πως θα ελέγχονται οι παραδόσεις τους και πως έτσι θα εκτίθενται. Ανάλογη αδράνεια επιδεικνύουν πολλοί, αριστεροί, πασοκτζήδες ή δεξιοί στο Δημόσιο, που φοβούνται κάθε έλεγχο και αξιολόγηση...