μη μαδας τη μαργαριτα

από το blog Μenokio Θεωρούμε ότι τα σημερινά (πρωτόγνωρα για την ιστορικά διαμορφωμένη ελλαδική πολιτική κουλτούρα) γεγονότα στις παρελάσεις είναι πολύ επικίνδυνα και ανησυχητικά όχι τόσο για την αστική δημοκρατία, αλλά κυρίως για την αποτύπωση του πολιτικού συσχετισμού κεφαλαίου-εργασίας μέσα σε αυτήν. Το Ιούνιο σε αυτό το ιστολόγιο είχαμε γράψει ένα κείμενο με τίτλο «Δεν θα περάσουν», με το οποίο κρούαμε τον κώδωνα του κινδύνου αναφορικά με την ανάπτυξη τάσεων, πρακτικών και σημειολογιών, οι οποίες οδηγούν σε εκφασισμό, διαβλέποντας ως κομβικά σημεία σε αυτήν την διεργασία αφενός τα αντι-μεταναστευτικά πογκρόμ του Μαΐου και αφετέρου το «κίνημα των αγανακτισμένων». Αν τον Ιούνιο, ότε και γράψαμε το κείμενο, διατηρούσαμε μια επιφύλαξη γι’ αυτά που γράφαμε, σήμερα είμαστε αναγκασμένοι να πούμε ότι η ζωή επαληθεύει αυτές τις ανησυχίες με πολύ ανησυχητικό τρόπο. Για εμάς οι σημερινές ματαιώσεις των παρελάσεων συνιστούν δυναμική και κεντρική εκδήλωση του εθνικιστικού υπόγειο...

Οι σημερινές προκλήσεις Του Βασίλη Kαραποστόλη από τη Καθημερινή 30/10/11  Αγαπητέ μου συνάδελφε, Δεν σε γνωρίζω προσωπικά, ξέρω όμως αρκετά για την κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι. Από πέρυσι που διορίστηκες στο δημοτικό σχολείο αυτού του χωριού -είναι από τα λίγα που κρατάνε ακόμη- διαπίστωσες πως θα δυσκολευόσουν πολύ με τα έξοδά σου. Ο μισθός σου ψαλιδίστηκε, γεγονός που σε καίει όλο και περισσότερο. Δεν θα συζητήσουμε όμως εδώ για το πόσο επώδυνο και άδικο είναι αυτό. Αν σου γράφω αυτό το γράμμα, είναι για να σου θέσω ανοιχτά ένα άλλο ζήτημα που το θεωρώ εξίσου σοβαρό. Εννοώ τη μετάγγιση της δυσαρέσκειάς σου στους μαθητές. Θα το πω ευθέως και με όλο τον κίνδυνο να παρεξηγηθώ: στον δάσκαλο απαγορεύεται όχι βέβαια η απογοήτευση, αλλά το να κάνει επάγγελμα τη διάδοσή της. Δεν έχει το δικαίωμα να παρουσιάζεται στην τάξη του σαν ένας κακοπαθημένος χωρίς ελπίδες, γιατί οι μικροί μαθητές που τον βλέπουν διαβάζουν στο πρόσωπό του μιαν αποτυχία που δεν είνα...

Πέρα από τις τεχνικές του κουρέματος που οδηγούν στη σταθεροποίηση της δραματικής μας κατάστασης, η αλήθεια είναι ότι είμαστε μια συνολικά χρεοκοπημένη χώρα. Θα ζήσουμε πάνω από δέκα χρόνια εκτός αγορών, σε διαρκή οικονομική ύφεση, με μη ανταγωνιστική  οικονομία, με κράτος αναποτελεσματικό και άκρως διεφθαρμένο και πολιτικό σύστημα που ενδιαφέρεται μόνο για την εκλογική  πελατεία  και τα ποσοστά του. Στο τέλος της δεκαετίας θα έχουμε  ακόμα, ένα τερατώδες χρέος, στα 120% του ΑΕΠ. Τι άλλο θέλουμε; Η Ευρώπη δεν μας εγκαταλείπει, το αντίθετο. Αλλά είναι αδύνατο στο εγχώριο πολιτικό προσωπικό, να καταρτίσει ένα οδικό χάρτη για τα επόμενα χρόνια.  Φαντάζει αδύνατο στους πολιτικούς ταγούς δεξιά και αριστερά να πείσουν τον ελληνικό λαό για μια κοινή οργανωμένη προσπάθεια, ώστε να αλλάξει ο τρόπος που η κοινωνίας μας αντιλαμβάνεται τον εαυτό της.  Αλλά ακόμα και αν υποθέσουμε ότι τα πολιτικά κόμματα εύρισκαν σημεία επαφής, φαντάζει αδύνατο να συμφωνήσει ...

Θαυμάσια γραφή, κοφτερή ματιά, σύγχρονη αριστερή οπτική. Προσυπογράφω το κείμενο του Παναγιώτη Σιαβελή. Καιρός να σταματήσει το χάιδεμα της κοινής γνώμης, να ειπωθούν τα πράγματα με τ’ όνομά τους. του Παναγιώτη Σιαβελή από το  arguments Μια ενδιαφέρουσα ιδέα πέρασε από το μυαλό της νεολαίας μας: στην παρέλαση για την 28η Οκτωβρίου, λέει, εκεί που θα περνάνε μπροστά από τους επισήμους, θα γυρίσουν συντεταγμένα και επιδεικτικά το κεφάλι αριστερά, θέλοντας να γυρίσουν την πλάτη σε όσους τους απαξιώνουν. Η πραγματικά ενδιαφέρουσα, σκέψη, όμως, είναι η επόμενη: θα το γυρίσουν, λέει, το κεφάλι αριστερά ώστε να χαιρετήσουν τους γονείς και τους παππούδες τους.             Δε γνωρίζω αν το βλέμμα προς τους γονείς θα είναι το βλέμμα που υποτίθεται ήταν μέχρι πρότινος αυτό το στραμμένο προς τους επίσημους, δηλαδή αυτό του προσποιητού σεβασμού. Ή ίσως το βλέμμα των μεγάλων που κρυβόταν πίσω από κάθε καφενειακή ...

25/10/2011 Την προηγούμενη Τρίτη, η κυρία των Αγγλικών μπήκε για πρώτη φορά στην τάξη, να διδάξει Αγγλικά, στα παιδάκια της Β Δημοτικού, (όχι του γυμνασίου), σε ένα πολύ καλό δημόσιο σχολείο της Αθήνας, (όχι του Λονδίνου). Ο Μίμης: Μαμά δεν καταλάβαινα τι έλεγε η δασκάλα γιατί μας μιλούσε μόνο Αγγλικά όλη την ώρα και πολύ γρήγορα. Έτσι είναι τα Αγγλικά; Στο τετράδιο του Μίμη βρήκαμε γραμμένες από τον ίδιο τις ακόλουθες λέξεις που αποτελούσαν και το πρώτο του μάθημα: Happy = χαρούμενος Sad = λυπημένος Serious = σoβαρ ός Funny = αστεί ος Angry = θυμωμένος Thirsty = διψασμένος Hungry = πεινασμένος Tired = κουρασμένος Sleepy = νυσταγμένος Αυτές είναι οι πρώτες Αγγλικές λέξεις που αντίκρισαν και έγραψαν τα πιτσιρίκια στην τάξη του Μίμη. Και μετά, θέλει η κα Άννα να κάνει το μάθημα των Αγγλικών βασικό και στο Δημοτικό και κάποιοι τη λοιδορούν. Εδώ τα πράγματα είναι προχωρημένα. Τα Αγγλικά απ’ ότι φαίνεται είναι η μητρική μας γλώσσα. Πριν μάθουν καλά...

Η Ελλάδα δεν θα είναι πλέον το κυρίαρχο πρόβλημα της ευρωζώνης Του  Γιώργου Προκοπάκη , ΝΕΑ, 27.10.11 Οι εξελίξεις στη Σύνοδο Κορυφής επιβεβαιώνουν αυτά που φαίνονταν ως ένδειξη μέχρι πριν από λίγες ημέρες: η ευρωζώνη είναι αποφασισμένη να βγάλει από τη μέση το «πρόβλημα Ελλάδα», ώστε να επικεντρωθεί στα μεγάλα προβλήματα, όπως η Ιταλία. Από τη στιγμή που οι προθέσεις των Γερμανών έγιναν διαφανείς, όλη η φιλολογία για κατάρρευση σύμπαντος του χρηματοπιστωτικού συστήματος από την ενεργοποίηση των CDS και των δεκάδων παραγώγων προϊόντων που υποτίθεται είχαν κτιστεί πάνω σ' αυτά, σταμάτησε. Η προγραμματιζόμενη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών σταμάτησε και τη φιλολογία περί μεταστάσεως. Η ευρωζώνη, με τα νέα δεδομένα, θα μπορούσε να αντιμετωπίσει μέχρι και ένα πιστωτικό γεγονός σχετικά με την ελληνική κρίση χρέους. Τι μπορεί να σημαίνει αυτό για την Ελλάδα; Δεδομένου ότι το καλύτερο σενάριο του ΔΝΤ δεν προβλέπει την έξοδο της Ελλάδας στις αγορές πριν από το 2021, δεν ...

της Μελίτας Γκουρτσογιάννη από το ΒΗΜΑ Η βεντέτα μεταξύ κομμουνιστών και αναρχικών έρχεται από πολύ παλιά. Από την προϊστορική εποχή, το 1872, όταν διαφώνησαν ο Μαρξ και ο Μπακούνιν και διασπάστηκε η Πρώτη Διεθνής.  Βάφτηκε με αίμα στον Ισπανικό Εμφύλιο (1936-1939), όταν οι Ισπανοί κομμουνιστές πολεμούσαν τους αναρχικούς τουλάχιστον με την ίδια μανία όση και τις δυνάμεις του Φράνκο (βλ. Όργουελλ “Φόρος τιμής στην Καταλωνία” 1938 και το φιλμ “Γη κι ελευθερία”-Κ.Λόουτς). Στην ελληνική αντίσταση κατά των ναζιστικών δυνάμεων κατοχής, με αφορμή κάποιες ειρηνιστικές θέσεις των ελλήνων αναρχικών και τροτσκιστών, οι μηχανισμοί του ελληνικού κομμουνιστικού κόμματος, μεταξύ πολλών άλλων, εκκαθάρισαν και πολλούς αναρχικούς και τροτσκιστές, κατά το λαμπρό παράδειγμα του πατερούλη Στάλιν (βλ. Α.Στίνα “Αναμνήσεις” εκδ.Ύψιλον 1977 και “ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΟΠΛΑ” εκδ. Διεθνης Βιβλιοθήκη 1984). Στο Πολυτεχνείο το '73 αλλά και στη μεταπολίτευση η βεντέττα αυτή συνεχίστηκε, ευτυχώς χωρίς τις αγριότ...

Από τη ανακοίνωση της  ΟΛΜΕ :  Οι καθηγητές υπογραμμίζουν ότι η αναπλήρωση της ύλης πρέπει να γίνεται με ρυθμούς που να επιτρέπουν την αφομοίωσή της από τους μαθητές και κάνουν λόγο για «απλουστευτική και μηχανιστική διαχείριση» από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας του ζητήματος που «λειτουργεί τιμωρητικά σε σχέση με τις μαθητικές κινητοποιήσεις».   Η απόφαση της ΟΛΜΕ δεν είναι απλά πολιτικά κατάπτυστη. Είναι και γελοία. Όταν είσαι μακριά από την εκπαιδευτική διαδικασία ανακαλύπτεις και προβλήματα αφομοίωσης της ύλης, στην αναπλήρωση κάποιων χαμένων μαθημάτων που θα γίνουν σε εργάσιμες ημέρες αντί σχολικών εορτών ή εκδρομών. Και αν γίνουν. Το μάθημα κατά την ΟΛΜΕ είναι «τιμωρητική διαδικασία». ΟΛΜΕ: «Θεωρούμε υποκριτικό το ενδιαφέρον του υπουργείου για την απώλεια διδακτικών ωρών και από το γεγονός της ξαφνικής περσινής απόφασής του με την οποία έληξαν τα μαθήματα στα σχολεία το Μάιο, κατά μία εβδομάδα νωρίτερα», αναφέρει η ανακοίνωση της Ομο...

από το http:/ /atheofobos2.blogspot.com Ήδη προχθές στην ομιλία της στην Βουλή  η Αλέκα Παπαρήγα κατά την διάρκεια των επεισοδίων μεταξύ άλλων  είπε: Nα σας πω, εμένα μου θύμισε την ημέρα που είχαμε τρία θύματα στη "Μαρφίν" και εκείνη την ημέρα που υπήρξαν τρία θύματα στη "Μαρφίν", που  ήταν προϊόν σχεδιασμένης ενέργειας , άλλο πράγμα αν επιλέγεται ένα συγκεκριμένο θύμα,  υπάρχουν θύλακες, μηχανισμοί κρατικοί, παρακρατικοί και μέσα σε πολιτικές δυνάμεις ακόμα , κοινοβουλευτικές και εξωκοινοβουλευτικές, που θεωρούν ότι τα θύματα μπορεί να αποτελέσουν ένα μεγάλο όπλο για να χτυπηθεί και να τσακιστεί το κίνημα, πέρα απ' τα άλλα όπλα που διαθέτει η σημερινή κυβέρνηση και κάθε κυβέρνηση που υπερασπίζεται αυτό το σάπιο σύστημα, και, μάλιστα, σε συνθήκες κρίσης. (Οι υπογραμμίσεις δικές μου) Συνέχισε δε λέγοντας για την σύνθεση αυτών που επιτέθηκαν στην Marfin οι οποίοι βρέθηκαν πίσω από το μπλοκ του ΠΑΜΕ ...κι εκεί ήρθαν αμέσως και κάλυψε ένας χώρος ο οποίος ήταν...

του Δ. Ψυχογιού από το ΒΗΜΑ Το πρόβλημα μου δεν είναι μόνο οι 100 που πάλι έπαιξαν ξύλο με την αστυνομία και έκαψαν την Αθήνα, την έκαναν πάλι ρημαδιό, σαν την ιδεολογία τους και τη ζωή τους. Το πρόβλημά μου είναι οι 100.000 της διαδήλωσης. Ποιο είναι το αίτημα τους; Να γίνει επαναδιαπραγμάτευση, όπως προτείνει ο κ.  Σαμαράς ; Όταν για να έγκριθούν οι αποφάσεις της 21 ης  Ιουλίου απαιτήθηκαν τρεις μήνες, παραιτήθηκε μία κυβέρνηση και άλλες κυβερνήσεις τις πέρασαν από τα κοινοβούλιά τους με την ψυχή στο στόμα, τι περιθώρια νομίζουμε ότι υπάρχουν να συνεχίσουν οι διαπραγματεύονται μαζί μας οι Ευρωπαίοι και το ΔΝΤ; Όταν η Αμερική, η Κίνα, το G20, οι αγορές, όλοι φωνάζουν ότι η Ευρώπη έχει αργήσει και το ευρώ κινδυνεύει με κατάρρευση, μόνο αφελείς ή ψεύτες μπορούν να ισχυρίζονται ότι θα υπάρξει επαναδιαπραγμάτευση όσων με τόσο κόπο και τόσο αργά συμφωνήθηκαν. Και αναρωτιέμαι: πόσο καλύτερους όρους θα επιτύχουν οι νέοι διαπραγματευτές όταν αυτή τη στιγμή, μέσω της τρόικα...

Στο ίδιο πνεύμα με μας, ο Αρίστος Δοξιάδης και ο Αντώνης Μανιτάκης θεωρούν ωφέλιμη την ευρωπαϊκή εποπτεία. Τα φληναφήματα περί απώλειας της εθνικής κυριαρχίας απλά θέλουν να αποκρύψουν τα όργια των εξυπηρετήσεων και της διασπάθισης δημόσιου χρήματος  που συμβαίνουν πίσω από την κουρτίνα της εθνικής υπερηφάνειας.  Ακόμα κρύβουν την εθνική ανικανότητα και την εθνική ευθυνοφοβία του πολιτικού συστήματος. Το κακό είναι ότι οι ξένοι άργησαν να καταλάβουν με τι είχαν να κάνουν, και η ζημιά έγινε. Ας ελπίσουμε όχι ανεπιστρεπτί.  του Αρίστου Δοξιάδη από το ΒΗΜΑ  Εθνική κυριαρχία στα οικονοµικά ζητήµατα δεν σηµαίνει ότι «το έθνος» ασκεί την κυριαρχία, γιατί το έθνος δεν είναι υποκείµενο και δεν ασκεί τίποτε. Σηµαίνει ότι την οικονοµική πολιτική την ασκούν οµάδες που είναι πολίτες ετούτης της χώρας και όχι κάποιας άλλης. Αλλά η κυριαρχία που ασκούν δεν είναι πάντα σε όφελος των υπόλοιπων πολιτών της χώρας. Οπου λειτουργεί ικανοποιητικά η δηµοκρατία, οι κυρίαρχες οµά...