Η κυβέρνηση Παπαδήμου δαπανά ανώφελα το πολιτικό της κεφάλαιο, του Λεωνίδα Καστανά



του Λεωνίδα Καστανά

Οι τελευταίες ημέρες του 2011 στη δημοκρατία της αμηχανίας.
Η οργή μας ξεφούσκωσε, επαναφορτίζεται και  αναμένει.
Στέκουμε στην ουρά, πληρώνουμε τους λογαριασμούς της ΔΕΗ μονολογώντας. Προσπερνάμε τις φτωχές βιτρίνες, αναπολώντας περασμένα μεγαλεία.
Συνωστισμός στα καπνισμένα καφενεία. Στις δημοσκοπήσεις δηλώνουμε απαισιόδοξοι.
Χτες ο Τάκης βγήκε στην ανεργία. Εμείς πότε;
Αναζητάμε ελπίδα, στις οθόνες των pc και των ΤV, στα χείλη των πολιτικών, στις διεθνείς εξελίξεις.
Εμπιστευτήκαμε μαζικά τον Παπαδήμο, χωρίς να τον ακούσουμε, χωρίς να τον γνωρίζουμε. Απογοητευτήκαμε από τη σύνθεση της κυβέρνησής του, αλλά συνεχίσαμε να ελπίζουμε, αποκλειστικά σ’ αυτόν.
Tα προσωπικά μας radar σαρώνουν την έρημο του πολιτικού διαστήματος, αλλά δεν καταγράφουν επιστροφή σήματος. Φαίνεται σαν να έχει αδειάσει ο χώρος από ιδέες.

Υποστηρίξαμε την ανοχή στην κυβέρνηση Παπαδήμου, αλλά οι εξελίξεις δεν φαίνεται να μας δικαιώνουν. Και βέβαια η λύση μας γλίτωσε από την άμεση χρεοκοπία και μας εξασφάλισε την 6η δόση. Αλλά δεν βλέπουμε την κυβέρνηση να έχει σκοπό να προχωρησει στις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις ώστε να καταστεί εφικτή η υπογραφή της νέας δανειακής σύμβασης με όρους ανεκτούς για την πλειοψηφία των εργαζομένων. Δεν φαίνεται από πουθενά ούτε η ανάπτυξη, ούτε η δημιουργία πλεονασμάτων, ούτε η ανακούφιση των αδυνάμων.

Φαίνεται ότι οι πολιτικοί ανέθεσαν στον Παπαδήμο την εκπροσώπηση της χώρας στην Ευρώπη, για να πάρει τα δανεικά, μιας και οι δανειστές δεν δέχονταν κανένα εκπρόσωπό τους ως συνομιλητή. Φαίνεται ότι ο Παπαδήμος λειτουργεί ως αμορτισέρ απόσβεσης της λαϊκής αγανάκτησης, ως μια πλαστή σανίδα σωτηρίας, την οποία είχε ανάγκη το σύστημα, για αν αποφύγει την άμεση κατάρρευση, να ανασυνταχθεί, να φυγαδεύσει και τα τελευταία του κεφάλαια και να οδεύσει προς τις εκλογές και τη δραχμή.

Μέχρι σήμερα η κυβέρνηση δεν προχωρά καμιά μεταρρύθμιση, αντιθέτως ακυρώνει τα όποια μεταρρυθμιστικά νομοσχέδια της προηγούμενης. H απελευθέρωση των επαγγελμάτων καθυστερεί, φορολογικήμεταρρύθμιση δεν προβλέπεται, τα οριζόντια μέτρα συνεχίζονται, οι αδύναμοι δεν προστατεύονται, οι προνομιούχοι συνεχίζουν να απολαμβάνουν. Ο δημόσιος τομέας έχει παραλύσει, εφορίες, ΣΔΟΕ, τελωνεία παραμένουν φωλιές διαφθοράς. Ανέλεγκτοι παραμένουν οι ισολογισμοί 41 πολυεθνικών ομίλων με αποτέλεσμα το δημόσιο να χάνει δεκάδες εκατομμύρια. Οι καθυστερήσεις από την επιστροφή ΦΠΑ προς τις επιχειρήσεις δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο τις επενδύσεις. Οι περικοπές των επικουρικών συντάξεων,  βασικού μοχλού του πελατειακού κράτους, που κρίθηκαν απ’ όλους απαραίτητες για να διασωθούν τα ασφαλιστικά ταμεία, υπονομεύονται από τους ίδιους που τις ψήφισαν. Κανένας από τους 22.348 οργανισμούς του δημοσίου δεν έχει καταργηθεί και ούτε πρόκειται, έστω και αν οι αποφάσεις έχουν ληφθεί εδώ και ένα χρόνο. Όσο το δημόσιο παραμένει κραταιό και δεν αποσαφηνίζεται το φορολογικό περιβάλλον δεν υπάρχει ελπίδα επενδύσεων στη χώρα μας. Η απορρόφηση του ΕΣΠΑ είναι χαμηλή, δεκάδες εκατομμύρια κινδυνεύουν να χαθούν.
Η εγκληματικότητα θερίζει, η Αθήνα είναι πλέον ανοχύρωτη πόλη στις επιδρομές μαύρων άσπρων, πρεζάκηδων, παράνομων εμπόρων, αντιεξουσιαστών. Τα σύνορα είναι πλέον επισήμως ανοικτά, η έννοια λαθρομετανάστης έχει καταργηθεί. Αντί μέτρων συλλαμβάνονται ένας διαβολόπαπας και φαλιρισμένες τηλεπερσόνες, που δεν έχουν τίποτα δικό τους πια για να τους πάρουν. Τη μπάζα τους την έκαναν. Στα νοσοκομεία το πάρτυ των πολυεθνικών και των μεσαζόντων συνεχίζεται παρόλα τα χτυπήματα που δέχτηκαν με τις αλλαγές των τιμών. Οι ελλείψεις σε ιατρικά υλικά είναι τραγικά μόνιμες.
Οι «πρυτάνεις» και άλλες «δημοκρατικές» δυνάμεις ασκούν  πιέσεις στον Παπαδήμο ώστε  να ακυρώσει το νέο νόμο για τα ΑΕΙ, παίρνοντας πίσω τις εκλογές για τα συμβούλια διοίκησης. Αυτός αντιστέκεται, αλλά άγνωστο για πόσο. Αν οι «αριστεροί» σαμποτέρ στήσουν το γνωστό πανηγύρι των καταλήψεων τους επόμενους μήνες, όλα είναι ανοικτά.
Παρατηρώντας όλα αυτά που συμβαίνουν σε πολλαπλασιαστικούς ρυθμούς, και μετρώντας την κυβερνητική αφωνία και απραξία αναρωτιέσαι τι χειρότερο θα έκανε  μια κυβέρνηση ΠαΣόκ με αρχηγό το ΓΑΠ; Προς τι οι ελπίδες που επενδύσαμε;

Αντιθέτως τα κόμματα που  «στηρίζουν» την κυβέρνηση είναι λαλίστατα με μόνιμη επωδό τη χρονολογία των εκλογών. Η άρχουσα πολιτική τάξη φαίνεται σαν να μετρά το χρόνο, μέχρι ο αφέτης να σημάνει την έναρξη της προεκλογικής κούρσας. Οι υποσχέσεις που δίνουν στις επικλήσεις και τα τελεσίγραφα του πρωθυπουργού είναι αστείες, αφού την ίδια στιγμή τις αθετούν. Η έγνοια τους είναι να μην περάσει κάποια μεταρρύθμιση που θίγει τα κοινωνικά στρώματα που τους στηρίζουν, γιατί έρχονται εκλογές. Να μη θιγεί το κράτος τους. Κανείς τους δε νοιάζεται για την πιθανότατη πια χρεοκοπία της χώρας, προφανώς όλοι έχουν κάνει το κουμάντο τους και οι Ελβετίες και οι off shore έχουν ασφαλίσει τους «κόπους μιας ζωής». 

Μια πληθώρα κομμάτων συνωστίζεται, σύμφωνα με τα γκάλοπ, για να εισέλθει στη βουλή με πρώτο και κυρίαρχο στόχο την οικονομική τους επιβίωση εις βάρος των φορολογουμένων πολιτών. Αλλά και λόγω της πρωτόγνωρης εκλογικής διασποράς είναι σχεδόν σίγουρο ότι οι επόμενες κυβερνήσεις θα είναι πολυκομματικές πράγμα που σημαίνει συμμετοχή πολλών και νέων παικτών στη νομή της εξουσίας. Της εξουσίας μιας χώρας κατεστραμμένης, αλλά πάντοτε γλυκιάς εξουσίας. Η έξοδος από την Ευρωζώνη φαντάζει ολοένα και πιο ελκυστική στους αδαείς πολίτες, που είναι και οι περισσότεροι. Ο μπαμπούλας των Γερμανών, των αδηφάγων αγορών και του νεοφιλελευθερισμού φουσκώνει  τα πανιά του εθνικισμού, τόσο της λαϊκής δεξιάς όσο και της ομόλογής της αριστεράς. Η χώρα προετοιμάζεται από όλες τις πλευρές για να αποδεχθεί το μοιραίο. Αυτό δεν θα έρθει ξαφνικά μια Δευτέρα που θα είναι αργία (η Καθαρά Δευτέρα;) αλλά ως λύτρωση σε μια μακρά και επώδυνη πορεία. 

Υπάρχουν σοβαροί πολιτικοί παράγοντες που προσδοκούν την σύσταση του «κόμματος Παπαδήμου» ως κόμματος κοινής λογικής και μεταρρυθμίσεων που θα μπορούσε να συσπειρώσει ευρύτερες πολιτικές δυνάμεις από όλο το φάσμα. Δεν κρύβω, ότι μια τέτοια εξέλιξη θα είχε πολύ ενδιαφέρον. Ίσως να ήταν η ΛΥΣΗ. Αλλά έχω την εντύπωση ότι μέρα με τη μέρα ο Παπαδήμος δαπανά το πολιτικό του κεφάλαιο, και μαζί με αυτό τις προσδοκίες ενός ολόκληρου λαού που πίστεψε στον επίλεκτο τους συστήματος. Δεν φαίνεται να θέλει να αντισταθεί στην άρχουσα πολιτική τάξη. Δεν φαίνεται να έχει σχέδιο πολιτικής καθόδου, αλλά και ομάδα που θα το υπηρετήσει. Αποδέχτηκε όλο αυτό το υπουργικό συνονθύλευμα με τη συμμετοχή πολλών αποτυχημένων υπουργών του ΓΑΠ και άλλων clown της πολιτικής μας σκηνής και υπονόμευσε το ελπιδοφόρο εγχείρημά του εξ αρχής. 
Το σημαντικότερο, δεν φαίνεται να έχει πιστέψει πόσο πολιτικά «έκνομοι» είναι στα μάτια της κοινής γνώμης οι περισσότεροι από αυτούς που συνωστίζονται στα υπουργικά του συμβούλια, αλλά και οι αρχηγοί τους και οι φίλοι τους. Θα μπορούσε να εκβιάσει την άρχουσα πολιτική τάξη, που ήταν στριμωγμένη στα σχοινιά και να κάνει αυτός την επιλογή των προσώπων και της πολιτικής ατζέντας της κυβέρνησής του. Με τη βοήθεια της Ευρώπης και των πολιτών που επένδυσαν σ’ αυτόν, θα μπορούσε να παλέψει για τη σωτηρία. Αλλά δεν το τόλμησε. Ως εκ τούτου γιατί να επενδύουμε σ’ αυτόν; Μας παραδίδει σε μερικούς μήνες στο Σαμαρά και όσους θελήσουν να κάτσουν μαζί του στο κυβερνητικό τραπέζι και σε μια Αριστερά, που με πληθώρα βουλευτών, θα αναπαράγει τον ίδιο μονότονο απολίτικο, γεροντικό λόγο, με αποχρώσεις βεβαίως, αλλά με την ίδια πάντοτε μελαγχολία.

Είναι τότε που θα μπαίνει  η άνοιξη και δεν μας αξίζει.  

Εμείς όμως δεν έχουμε κανένα λόγο να πέφτουμε. Τα έργα των ανθρώπων συνεχίζονται, ο έρωτας είναι ακόμα εδώ, τα παιδιά ακόμα φωνάζουν στις αυλές των σχολείων και τα ραδιόφωνα ακόμα παίζουν μουσική.
Να αντιστεκόμαστε καθημερινά, κάνοντας όσο καλύτερα μπορούμε τη δουλειά μας, βοηθώντας με κάθε τρόπο αυτόν που έπεσε δίπλα μας, αναζητώντας ατομικά και συλλογικά διεξόδους από την κρίση, οργανώνοντας, στους τόπους ζωής και δουλειάς μας, την άμυνα στον τυφώνα που έρχεται. 

Σχόλια

  1. Το είπαμε πολλές φορές: η κυβέρνηση Παπαδήμου, ως μαριονέτα, ήρθε προκειμένου να περάσει ορισμένα μέτρα (τώρα πια τίθεται και αυτό σε αμφιβολία) και να κερδίσει χρόνο προκειμένου τα δύο μεγάλα κόμματα (και πρωτίστως το φυλλορροούν ΠΑΣΟΚ) να συσπειρώσουν την εκλογική τους πελατεία πριν καταφέρει η αριστερά (αόριστα ως ενιαίο φάντασμα) να αναδειχθεί σε κεντρική πολιτική δύναμη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σχόλιο του φίλου Στέφανου Πασχαλίδη από το fb:
    Καλησπέρα και Χρόνια Πολλά σε όλους. Αν και τα σχόλια με βρίσκουν σχεδόν απόλυτα σύφωνο, έχω μια παρατήρηση ως προς το αρχικό κείμενο. Δεν συμφωνώ ότι ο Παπαδήμος διαθέτει ή είναι πολιτικό κεφάλαιο για την χώρα συνεπώς δεν σπαταλά κάτι...Η "πίστη" του λαού σε αυτόν δεν προκύπτει από τις πολιτικές του επιλογές, πράξεις, προτάσεις αλλά από το καλά σχεδιασμένο και ενορχηστρωμένο σκηνικό που έστησαν τα μέσα ενημέρωσης προκειμένου να μην αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν τα κόμματα εξουσίας στην δύσκολη συγκυρία, αλλα να κρυφτούν πίσω από την λύση "Παπαδήμου". Ο Παπαδήμος δείχνει να είναι ο μόνος πραγματικά διαθέσιμος σε αυτό το χάος, να κρεμάσει τον εαυτό του στα σχοινάκια της μαριονέτας που ονομάζεται "πρωθυπουργός" ε'ιτε γιατί πιστεύει (είναι άραγε βλάξ;) ότι σώνει την πατρίδα είτε γιατί αποσκοπεί σε όφελος (μη γνωστό ή διακριτό σε μας τους πολλούς..) προσωπικό σε τομείς που δεν έχουν σχέση με την κατάσταση εδώ....Τώρα η αριστερά την οποία συγκροτεί η δημάρ μέσα από την κενολογία δηλώσεων και ανακοινώσεων που παρακολουθώ μοιάζει περισσότερο ως αρι..στεριά στην οποία άραξαν μερικοί και παρακολουθούν το βυθιζόμενο καράβι.Οι άλλες δύο "αριστερές" (κκε και συν) έχουν μετατραπεί σε αριστερές του θερμοκηπίου, το οποίο λόγω θαλπωρής αρνούνται να ..αερίσουν. Μεγαλώνουν κατα συνέπεια όμορφα στην όψη φυτά αλλά δυστυχώς άγευστα. Και έτσι ..πορευόμαστε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δείμο δεν συμφωνώ ότι το πράγμα στήθηκε από την αρχή και εν γνώσει όλων. Δεν δέχομαι τη θεωρία της συνωμοσίας. Ο στόχος ωστόσο είναι αυτός και το αποτέλεσμα μετράει. Ο Παπαδήμος θα κανονίσει τα PSI και τη νέα σύμβαση αλλά χωρίς να κινήσει διαδικασίες μεταρρυθμίσεων. Ως εκ τούτου έρχονται και άλλα οριζόντια μέτρα. τα οποία θα χρεωθεί αυτός και λιγότερο ο επόμενος. Κοινώς μύλος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Θα συμφωνήσω με τη διαπίστωση του Στέφανου Πασχαλίδη. Η κυβέρνηση Παπαδήμου ουδέποτε διέθετε το παραμικρό πολιτικό κεφάλαιο. Είναι αποτέλεσμα ενός ενδοΠΑΣΟΚικού πραξικοπήματος, που εκδηλώθηκε με αφορμή τη μοναδική σωστή πολιτική επιλογή του Γιώργου Παπανδρέου (αν και το γεγονός ότι αυτή έγινε με 18 μήνες καθυστέρηση μπορεί και να την καθιστά λάθος): το δημοψήφισμα που δεν έγινε.
    Από εκεί και πέρα έπρεπε να συγκροτηθεί μια κυβέρνηση η οποία θα έπαιρνε τα μέτρα που καμιά μονοκομματική κυβέρνηση δε μπορούσε να πάρει, λόγω του υψηλού πολιτικού τους κόστους. Και φυσικά τα μέτρα αυτά δεν ήταν ούτε η αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής (και τα δυο εξόχως αντιδημοτικά), ούτε να μπει τέλος στο πάρτι της φαρμακοβιομηχανίας και των φαρμακαποθηκών στα νοσοκομεία, ούτε φυσικά, κατά μείζονα λόγο, να γίνει σειρά εξορθολογιστικών μεταρρυθμίσεων στη Δημόσια Διοίκηση (κι αυτές αντιδημοτικές θα ήταν).
    Τα μέτρα που θα έπαιρνε ήταν η μείωση του εργασιακού κόστους στον ιδιωτικό τομέα - ασχέτως αν αυτό είναι εξωφρενικά υψηλό παρά τις εξευτελιστικές αμοιβές λόγω της αλλεργίας των επιχειρηματιών προς το «φρούτο» που ονομάζεται ορθολογική διαχείριση μιας επιχείρησης - και φυσικά, των συντάξεων των €400 μηνιαίως.
    Κι αυτά θα κάνει. Τίποτε άλλο

    Γιάννης Χρυσοβέργης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δεν το έθεσε ως συνωμοσιολογική θέση. Περίπου τέτοια έγραψα και στις προγραμματικές δηλώσεις. Έπεσα έξω (μέχρι τώρα, εκτός αν παραταθεί η διάρκεια της κυβέρνησης τούτης) μόνο στα μέτρα που περίμενα να πάρει, αλλά οι κομματικές προεκλογικές ισορροπίες δεν το επέτρεψαν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εχουμε μια κυβέρνηση που με το καλημέρα έχει 70% αποδοχή. Αυτό είναι πολιτικό κεφάλαιο στις μέρες μας και μάλιστα βαρβάτο. Από εκεί και μετά το Θέμα είναι τι κάνεις ο Κύριος Χ δηλαδή ο Παπαδήμος. Ποια είναι η κυβερνητική του επιτροπή που κυβερνά; Ποια τα άμεσα δείγματα γραφής του; Αλλά αυτός δεν κάνειεπιτροπή και παλεύει με υπουργικά συμβούλια των 50 ατόμων. Αυτό σημαίνει ότι ο τύπος δεν θέλει να κάνει τίποτα. Στις προγραμματικές ήταν δεόντως ασαφής αν και άφησε ελπίδες. Τελικά δεν......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ποια κυβέρνηση πήρε 70%; Σε δημοσκοπήσεις που πληρώθηκαν από ΜΜΕ για να ελέγξουν αν πέτυχε η προπαγάνδα τους; Αν μετράς αυτό το 70% τότε γιατί πέφτουν τα κόμματα που συμμετέχουν; Και γιατί τότε δεν κατεβαίνουν ενιαία σε εκλογές;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αγαπητοί φίλοι, η δική μου ανάγνωση είναι αρκετά διαφορετική και σε σχέση με τι θα μπορούσε κανείς να περιμένει από την κυβέρνηση Παπαδήμου αλλά και σχετικά με τους λόγους για τους οποίους επιβλήθηκε, από την ηγεσία της ΕΕ, αυτή η κυβέρνηση.

    Γράφει ο Λεωνίδας...

    ...

    Δεν βλέπω πως η ΕΕ θα ανάψει το πράσινο φως για 89 δις έτσι απλά. Ξεχάστηκε το κλίμα που είχε προηγηθεί ( με την 6η δόση) και που οδήγησε στην παραίτηση ΓΑΠ και τον εξαναγκασμό του Σαμαρά να μπει στην κυβέρνηση συνεργασίας;

    Εκτιμώ ότι στο διευθυντήριο της ΕΕ κυρίαρχη είναι η άποψη ότι η αποτυχία του μνημονίου οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην λαϊκιστική στάση της ΝΔ σε συνδυασμό με την εγγενή απροθυμία του ΠΑΣΟΚ για μέτρα διαρθρωτικά ( που θίγουν το πελατειακό σύστημα).

    Οποιαδήποτε σοβαρή προσπάθεια δεν μπορεί να αναληφθεί εάν δεν αποδιαρθρωθεί το σημερινό πολιτικό σύστημα που ας μη ξεχνούμε ότι στηρίζεται στους δύο (αλλληλοστηριζόμενους) πόλους του δικομματισμού. Η διαδικασία αποσύνθεσης - μετασχηματισμού του ΠΑΣΟΚ έχει ήδη ξεκινήσει. Το επόμενο διάστημα θα δούμε πως θα εξελιχθεί η υπόθεση στην ΝΔ.

    Ο Σαμαράς δεν θα δει πρωθυπουργία εκτός και αν αποδείξει εμπράκτως ( με την ψήφο του) ότι συμφωνεί σε όλα όσα μέχρι τώρα καμώνεται ότι "θα τα κάνει αλλιώς"

    Αν όμως ο Σαμαράς πειστεί να "λερώσει" τα χέρια του πως θα αποφύγει το εκλογικό κόστος;

    Πολλά θα συμβούν στο επόμενο διάστημα με απρόβλεπτες συνέπειες. Το πολιτικό σύστημα θα γίνει αγνώριστο. Με τι θα μοιάζει όμως; Δεν έχω απάντηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Το απόσπασμα από το σχόλιο του Λεωνίδα στο οποίο αναφέρθηκα είναι...

    ". Ο Παπαδήμος θα κανονίσει τα PSI και τη νέα σύμβαση αλλά χωρίς να κινήσει διαδικασίες μεταρρυθμίσεων. Ως εκ τούτου έρχονται και άλλα οριζόντια μέτρα. τα οποία θα χρεωθεί αυτός και λιγότερο ο επόμενος. "

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Γιάννη χρόνια πολλά. Φαντάζομαι ότι συμφωνείς ότι η παρούσα κυβέρνηση δεν μας δείχνει διάθεση αλλαγών. Τώρα πως θα πάρει τα λεφτά; Ίσως με υποσχέσεις ότι οι επόμενοι θα υλοποιήσουν κάτι από αυτά που συμφώνησαν. Ίσως εκβιάζοντας πτώχευση και εκκίνηση πολιτικού κραχ σε όλη την Ευρώπη. Το άρθρο ωστόσο γράφτηκε ώς απάντηση σε κυοφορούμενες ελπίδες ότι ο Παπαδήμος μπορεί να συγκροτήσει κόμμα σωτηρίας. Βαδίζουμε σίγουρα στο άγνωστο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Όταν το μεταπολιτευτικό πολιτικοοικονομικό σύστημα διακυβέρνησης της χώρας έχει αποδείξει στο μέγιστο την πολύπλευρη ανεπάρκειά του σε όλους τους βασικούς τομείς κυβερνητικής, με σημαίνοντα την αναξιοκρατία, την διαπλοκή, τον νεποτισμό και έναν σύγχρονο κοτζαμπασισμό, δεν θα μπορούσε ο επιλεγμένος να ευαγγελίζεται διαφορετικές πρακτικές και να επιδιώκει διαφορετικές συνθήκες.

    Για περισσότερα: http://panayotiskoutsopinis.blogspot.com/2011/12/blog-post_27.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ο Παπαδήμος απέκτησε σε μερικές μέρες τεράστιο πολιτικό κεφάλαιο, χωρίς να έχει επενδύσει ο ίδιος το παραμικρό, γιατί προσωποποίησε την ελπίδα όλου σχεδόν του Ελληνικού λαού, για σωτηρία απο την άμεση καταστροφή.

    Απο τη στιγμή που αποδέχθηκε τους όρους του πολιτικού συστήματος (διάρκεια, υπουργοί κλπ), η μάχη της σωτηρίας είχε χαθεί πριν καν ξεκινήσει.

    Φυσικά, εάν δεν είχε αποδεχθεί τους όρους αυτούς, το πολιτικό σύστημα δεν θα τον διόριζε πρωθυπουργό, γιατί θα προτιμούσε την καταστροφή της χώρας απο την αυτοκτονία.

    Η παράμετρος που διαφεύγει της προσοχής μέχρι τώρα, είναι ότι την χρεοκοπία της Ελλάδας μέσα στον Δεκέμβριο δεν την ήθελαν με κανένα τρόπο, οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, γιατί δεν ήταν έτοιμοι να την αντιμετωπίσουν, χωρίς τις αποφάσεις της τελευταίας συνόδου που έγινε μερικές μέρες μετά την επιλογή της κυβέρνησης Παπαδήμου.

    Οι αποφάσεις αυτές, ουσιαστικά θωρακίζουν μέχρι ενός σημείου, την ΕΕ (κυρίως την Ιταλία, Ισπανία) απο τις συνέπειες της Ελληνικής άτακτης χρεωκοπίας που αναπόφευκτα θα προκύψει στους επόμενους 1-2 μήνες, απο την αντίδραση και την πλήρη στασιμότητα εκ μέρους του ελληνικού πολιτικού συστήματος.

    Κάτω απο αυτό το πρίσμα, η κυβέρνηση Παπαδήμα, διευκόλυνε (άθελά της κατα τη γνώμη μου), τόσο το Ευρωπαικό πολιτικό σύστημα να αντιμετωπίσει συντεταγμένα το βάρος της επικείμενης χρεωκοπίας της χώρας μας και ταυτόχρονα έδωσε την δυνατότητα στο Ελληνικό πολιτικό σύστημα να επιστρέψει στη δραχμή χωρίς άμεση φανερή εμπλοκή των δύο μεγάλων πολιτικών σχηματισμών.

    Η χρεωκοπία θα χρεωθεί απο τα ΜΜΕ κατα κύριο λόγο στους κακούς ευρωπαίους, οι οποιοι δεν εκτίμησαν δεόντος την γενναιόδωρη χειρονομία του Γιωργάκη Π, του Γιωργάκη Κ και του Αντωνάκη,να αφήσουν για 2 μήνες την εξουσία στον Παπαδήμο και κατα δεύτερο λόγο στον ίδιο τον Παπαδήμο, ο οποίος 'απέδειξε' ότι οι τεχνοκράτες δεν μπορούν να κυβερνήσουν, βγάζοντας την χώρα απο το € και πιθανόν και απο την ΕΕ.

    Για την πολιτική τάξη της χώρας, κατα πάσα πιθανότητα 'Τέλος Καλό, Όλα Καλά'.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Φίλοι φωτίζετε πλευρές της υπόθεσης κάτι που οπωσδήποτε είναι χρήσιμο Βρίσκω την περιγραφή του minority πειστική και τις εξελίξεις ιδιαίτερα δυσάρεστες.Δεν σας κρύβω ότι είχα επενδύσει συγκρατημένα στις αντιφάσεις του συστήματος και στην παρέμβαση Παπαδήμου. Πίστεψα ότι οι "εκσυγχρονιστικές" πολιτικές δυνάμεις πήραν έστω και συγκυριακά το πάνω χέρι με τη βοήθεια του κλίματος και των πολιτών μπόρεσαν να επιβάλουν Παπαδήμο/ Στη συνέχεια αυτός μπορούσε και ήθελε να παίξει το ρόλο του "λυτρωτή". Μάλλον στάθηκα πολύ αφελής, αλλά ας δούμε τη συνέχεια επί της οθόνης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Leo , Καλημέρα
    Τη άποψη μου για τον Παπαδήμο την ξέρεις και τη δημοσίευσα στο blog μου εξ αρχής. Ίσως γιατί ο πεσιμισμός μου υπερτερεί το τελευταίο διάστημα της αισιοδοξίας . Ίσως πάλι γιατί λόγω του ότι εργαζόμουν σε χρηματιστηριακή εταιρία την περίοδο του «πάρτυ» αλλά κυρίως μετά, που με τις Αυξήσεις Μετοχικού Κεφαλαίου έγινε το μεγαλύτερο οικονομικό έγκλημα σε πανευρωπαϊκό τουλάχιστον επίπεδο, το πρόσωπο και κυρίως τα έργα του κυρίου Παπαδήμου τότε ως διοικητή της ΤΤΕ δεν μου είναι άγνωστα. Μιας και όχι μόνο συνηγόρησε, συγκάλυψε ή έστω δεν αντιστάθηκε, αλλά έβαλε και τα δικά του θεμέλια . Το σχόλιο της παρέμβασης μου έχει να κάνει όμως με το 70%. Και εδώ θα συμφωνήσω απόλυτα με το δείμο και την αναφορά του πως «Ποια κυβέρνηση πήρε 70%; Σε δημοσκοπήσεις που πληρώθηκαν από ΜΜΕ για να ελέγξουν αν πέτυχε η προπαγάνδα τους; Αν μετράς αυτό το 70% τότε γιατί πέφτουν τα κόμματα που συμμετέχουν; Και γιατί τότε δεν κατεβαίνουν ενιαία σε εκλογές;» Απλά μας εμφανίστηκε και στηρίχθηκε όσο κανείς άλλος από τα ΜΜΕ ένας σωτήρας, όχι όμως για εμάς, αλλά στην τότε συγκυρία για τα κόμματα που τον στηρίζουν. Απο εκέι και μετά το σχόλιο του minority opinion το συνυπογράφω..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Επισυνάπτω το ζητούμενο: Σχηματισμός κυβέρνησης συνεργασίας μετά από εκλογές, με ξεκάθαρες αναλυτικές συμφωνίες πάνω σε ένα κυβερνητικό πρόγραμμα πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής σταθεροποίησης και ανάπτυξης με δίκαιη κατανομή των βαρών και θυσιών. Απαραίτητο στοιχείο ένα ξεκάθαρο και λεπτομερές σχέδιο ριζικής αναδιάρθρωσης και αναδιοργάνωσης του διοικητικού μηχανισμού σε κατεύθυνση αποκέντρωσης και ευελιξίας ώστε να επιτευχθεί η ζητούμενη αποτελεσματικότητα μιας σύγχρονης κρατικής μηχανής, η οποία θα μπορεί να είναι αρωγός σε μια αναπτυξιακή προσπάθεια και όχι τροχοπέδη. Δημιουργία κλίματος ευνομίας και αξιοκρατίας με την πάταξη κάθε μορφής νεποτισμού και συντεχνιακών συμπεριφορών. Εγγύηση η συμμετοχή φερέγγυων προσώπων και η καθιέρωση δομών, οι οποίες θα διασφαλίζουν διαφάνεια και έλεγχο. Εν ολίγης να "μην συμφέρει να είσαι διαπλεκόμενος, λαμόγιο, μιζαδόρος και κρατικοδίαιτος άεργος". Αυτά ας είναι το μίνιμουμ και η αρχή. Τα υπόλοιπα στην πορεία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Λεωνίδα,

    το άρθρο σου είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον, με τις περισσότερες των διαπιστώσεων σου συμφωνώ και νομίζω ότι διαπνέεται από μια ψυχολογική προσέγγιση ματαιωμένης προσδοκίας.
    Δεν συμμεριζόμουν ούτε εγώ τις υψηλές προσδοκίες για τον Παπαδήμο (και μάλιστα προ της επιλογής του συγκεκριμένου προσώπου http://sxoliopoliti.blogspot.com/2011/10/blog-post_30.html
    γράφοντας επί λέξει: Τα ευρέως διακινούμενα σενάρια για σχηματισμό κυβερνήσεως εθνικής σωτηρίας κατόπιν συμφωνίας των ηγεσιών των δύο μεγαλυτέρων κομμάτων είναι, φρονώ, πολιτικώς ατελέσφορα. Αν συνιστούσαν μια κάποια λύση μερικούς μήνες νωρίτερα, πλέον μια τέτοια κυβέρνηση, χωρίς την πολιτική νομιμοποίηση των πολιτών δια της ψήφου των σε εκλογές, θα αντιμετώπιζε τα ίδια ακριβώς αξεπέραστα εμπόδια της διογκούμενης λαϊκής δυσφορίας και οργής, και άρα θα ήταν αδύναμη να εφαρμόσει οποιοδήποτε πρόγραμμα οικονομικής ανάταξης και αποκατάστασης της κοινωνικής συνοχής) και άρα δεν απογοητεύθηκα. Επίσης έχω ζωηρές επιφυλάξεις για το είδος και την ποιότητα της δημοκρατίας και των διαδικασιών που επιβάλλουν Παπαδήμους ή Μόντι.
    Κατά τα λοιπά προσυπογράφω τις επισημάνσεις του minority report και τα ζητούμενα όπως τα διατύπωσε ο drpkouts.
    Mου άρεσε ιδιαιτέρως η καταληκτική παράγραφος της ανάρτησης σου, Λεωνίδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. πολύ εύστοχη κριτική κ. Καστανά

    καλή χρονια να έχουμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Παραιτήθηκαν οι εισαγγελείς Σπ. Μουζακίτης και Γρ. Πεπόνης
    NAFTEMPORIKI.GR Τετάρτη, 28 Δεκεμβρίου 2011 14:38

    Την παραίτησή τους υπέβαλαν οι οικονομικοί εισαγγελείς Σπύρος Μουζακίτης και Γρηγόρης Πεπόνης καταγγέλλοντας παρεμβάσεις στο έργο τους.

    Nωρίτερα πολιτικές παρεμβάσεις στο έργο τους κατήγγειλαν και οι εφοριακοί κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που παραχώρησαν με αφορμή τη 48ωρη απεργία τους αύριο και μεθαύριο, με τον πρόεδρο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στις Δημόσιες Οικονομικές Υπηρεσίες Χ. Νικολακόπουλο να κατονομάζει μάλιστα τον υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Αστέριο Ροντούλη.

    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΥΓ Μηπως πρεπει να γινει το κομμα "Σχεδον καθαρα χερια";

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. PAndora καλή χρονιά
    Αφώτιστε έτσι είναι. Χτες έμαθα ότι αγόρευες, αλλά δεν τα κατάφερα να έρθω, οικογενειακές υποχρεώσεις γαρ. Οι παρεμβάσεις είναι πολιτικές όταν είναι μεγάλα τα ποσά σε μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις. Κανείς δεν έχει τολμήσει να περιγράψει τη διαδικασία που ξέρει και ένας βοηθός λογιστή.Καλή χρονιά και να μας επισκέπτεσαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Στάμο. ΘΑ σταθώ στο είδος της δημοκρατίας. Προσωπικά δεν θα είχα πρόβλημα για μια κυβέρνηση σωτηρίας έστω και χωρίς άμεση εκλογική νομιμοποίηση. Το θέμα είναι να σωθεί η χώρα και τα παιδιά της. ΟΙ εκλογές μπορούν να περιμένουν. Ειδικά όταν σκέφτομαι ότι οι εκλογές αυτές θα αναδείξουν ως αρχηγό της χώρας το Σαμαρά. Αλλά ο ΠΑπαδήμος για τον οποίο είχα άλλη εντύπωση δεν φαίνεται να μπορεί να κάνει τη διαφορά. Δεν ξέρω σε ποιους μπορούμε να ελπίζουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Λεωνίδα ( Αντίλογος) δεν είναι απίθανο το 70% στον ΠΑπαδήμο και όχι στα φθαρμένα κόμματα που τον στηρίζουν. Ο λαός πίστεψε σ' αυτόν επειδή τον είδε ως τεχνοκράτη, ως άφθαρτο, ως τη μόνη ελπίδα μας ( η άλλη ήταν ο Πετσάλνικος). Στην ίδια βάση πίστεψα και γω ότι θα μπορούσε να κάνει κάτι περισσότερο. Και μπορούσε να αποφάσιζε να εκβιάσει και να φτιάξει μια άλλη κυβέρνηση. Αλλά αυτά είναι μόνο για το σινεμά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία