μη μαδας τη μαργαριτα

Πλησιάζουμε στη δεύτερη συνεχόμενη εκλογική αναμέτρηση με τους πολίτες να βρίσκονται σε πλήρη σύγχυση. Το εκλογικό αποτέλεσμα αναμένεται το ίδιο αμφίσημο και αδιέξοδο με αυτό της 6 ης Μαΐου. Κανένα κόμμα, ή συνασπισμός κομμάτων δεν μπορεί να δώσει   προοπτική διεξόδου από την κρίση, έχοντας απέναντι ισχυρή αντιπολίτευση   και   ισχυρές κοινωνικές ομάδες. Η πολλά υποσχόμενη αριστερή έξοδος είναι τυφλή. Ούτε σοβαρές επεξεργασίες υπάρχουν, ούτε κατάλληλα πρόσωπα για να τις κάνουν. Μόλις οι αγανακτισμένοι ψηφοφόροι διαπιστώσουν ότι οι υποσχέσεις της προεκλογικές περιόδου ήταν απλή δημαγωγία, θα στραφούν με μανία κατά αυτών που τους τις έδωσαν. Το χάος είναι μπροστά μας. Το πολιτικό σύστημα πάσχει σοβαρά από έλλειψη ηγετών, διάθεση συνεργασίας, πολιτική νομιμοποίηση, και σχέδιο. Δύο χρόνια τώρα κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας και νομίζουμε ότι κοροϊδεύουμε την κρίση και τους δανειστές. Το ΠαΣόκ φρόντισε να υλοποιήσει από το μνημόνιο μόνο τα επαχθή οριζόντια οικ...

του Σωτήρη Γκορίτσα από το protagon   Μια «Αριστερή» ή μια «Δεξιά» Ελλάδα ίσως να ήταν μια κάποια λύση για το  ανατολιτικοδυτικό υβρίδιο που προέκυψε από την σύγκρουση των συμμοριών μετά το 1821 και ονομάστηκε «Ελληνικό κράτος». Θα έλυνε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο  τον γόρδιο αυτόν δεσμό που δεν ήταν τίποτα άλλο παρά το μέσο για πλιάτσικο «της δικής μας» συμμορίας έναντι «της άλλης». Bρεθήκαμε μέσα σε μία νύχτα στον καπιταλισμό υπερπηδώντας την όποια συγκρότηση εθνικής αστικής τάξης και τον Διαφωτισμό. Δεν μας έγινε ποτέ συνείδηση ότι η μοναδική αντίσταση στο πλιάτσικο της οικονομίας μέσω της επιβολής της εκάστοτε ισχυρής συμμορίας πάνω στην αδύναμη είναι μόνον οι θεσμοί, οι νόμοι και οι κανόνες. Γι’ αυτό και όποτε κάποιος κυβερνήτης προσπάθησε, μιμούμενος τους Ευρωπαίους, να τoυς εγκαθιδρύσει φροντίσαμε γρήγορα να τον εξολοθρεύσουμε. Ο καλύτερος μαθητής και συνεχιστής της ληστρικής συμμορίας της Δεξιάς που εγκαινίασε το πλιάτσικο αποδεικνύεται σήμερα η Αριστερά. Το...

Πέτρος Παπασαραντόπουλος, από τη Μεταρρύθμιση Τα αποτελέσματα των εκλογών της 6  ης  Μαΐου 2012 και η σημαντική ενίσχυση πολιτικών κομμάτων με έντονη λαϊκιστική ρητορεία, κάνουν επιτακτική την ανάγκη να εξετάσουμε τη σχέση ανάμεσα στις βασικές ιδεολογικές και πολιτικές παραμέτρους της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και του λαϊκισμού, προσπαθώντας να εντοπίσουμε αποκλίσεις και συγκλίσεις. Για να γίνει αυτό δυνατό, πρέπει να προσπαθήσουμε να ορίσουμε τι εννοούμε με αυτές τις δύο έννοιες. Η Ευρωπαϊκή Αριστερά Ως Ευρωπαϊκή Αριστερά, στο κείμενο που ακολουθεί, νοείται η πολιτική οικογένεια που έχει προκύψει από τα σοσιαλδημοκρατικά και σοσιαλιστικά κόμματα που διέρρηξαν, από πολλές δεκαετίες, κάθε δεσμό με τον τριτοδιεθνιστικό μαρξισμό-λενινισμό, καθώς και με τα κόμματα που έλκουν την κληρονομιά τους από την απόπειρα να ανανεωθεί εκ των ένδον το κομμουνιστικό πείραμα, αυτό που είχε αποκληθεί ευρωκομμουνισμός. Αυτή η πολιτική οικογένεια χαρακτηρίζεται από εξαιρετικά εκτεταμένη π...

Από την Κολεκτίβα Αιρετικής Σκέψης Ο ΣΥΡΙΖΑ προτίθεται να καταγγείλει το μνημόνιο ή να το αναδιαπραγματευθεί; Η διαφορά είναι τεράστια γιατί στην πρώτη περίπτωση η Ευρωζώνη θα παύσει  αμέσως τις πληρωμές, ενώ στη δεύτερη όχι. Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν  διγλωσσία. Ο κ. Δραγασάκης σε συνέντευξη του στο ΒΗΜΑ (13-5-2012) διέψευσε  την εκδοχή της καταγγελίας («Εμείς δεν μιλάμε για μονομερείς ενέργειες»), αλλά την  ίδια ημέρα στελέχη του επαναλάμβαναν (συνεχίζοντας τις επόμενες ημέρες) σε  τηλεοπτικούς σταθμούς ότι το μνημόνιο πρέπει να καταγγελθεί. Τα μισά περίπου  στελέχη του επιμένουν επαναλαμβάνοντας την ανάγκη καταγγελίας, ενώ τα άλλα  μισά μεταχειρίζονται ηπιότερες εκφράσεις. Η λέξη καταγγελία απουσιάζει και από  την επιστολή του κ. Τσίπρα προς Μπαρόζο. Η πολιτική τους εκφράζεται με εντελώς  διαφορετικούς τρόπους προσαρμοζόμενη στις επιθυμίες του ακροατηρίου, τις  ανάγκες ανάρρησης στην εξουσία και τη συνιστώσα από την οποί...

Μια ομάδα φίλων αποδελτίωσε τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ στην εξωτερική πολιτική και μας τις παρουσιάζει. Από την Κολεκτίβα Αιρετικής Σκέψης Η προτεινόμενη εξωτερική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ βασίζεται στο ιδεολόγημα του αριστερού απομονωτισμού (κάτι μεταξύ Βόρειας Κορέας και καθεστώτος Τσάβες). Πίσω από το φιλοευρωπαϊκό προσωπείο κρύβονται βαθιά αντιδυτικές και αντιευρωπαϊκές απόψεις που θέτουν σε κίνδυνο τη συμμετοχή της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ. Χαρακτηριστικό της βαθύτατα εχθρικής στάσης του ΣΥΡΙΖΑ έναντι της Δυτικής Ευρώπης είναι το παρακάτω απόσπασμα συνέντευξης κ. Τσίπρα στο βρετανικό Channel 4: «Πιστεύω ότι βρισκόμαστε σε μια κατάσταση ισοδύναμη με εκείνη που αντιμετώπισαν οι ΗΠΑ με τη Ρωσία, κατά τη διάρκεια των ημερών του ψυχρού πολέμου. Και οι δύο πλευρές είχαν πυρηνικά όπλα στα χέρια τους και οι δύο πλευρές απείλησαν να πατήσουν το κουμπί και να το ενεργοποιήσουν. Όταν έχετε να αντιμετωπίσετε έναν ψυχρό πόλεμο, καμία πλευρά δεν θα υποχωρήσει, έτσι και τώ...

  Του Μιχάλη Γ. Τριανταφυλλίδη Κάποιοι νόμισαν, εσφαλμένα, πως μπορείς, ετεροπροσδιοριζόμενος διαρκώς, να παράξεις πολιτική ή να γεννήσεις καινούριες ιδέες. Γιατί στις σημερινές δυσκολίες, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, ο τόπος χρειάζεται καινούριες ιδέες, νέες, φρέσκιες προτάσεις. Χρειάζεται να αντιληφθεί ότι δεν είμαστε ο ομφαλός της γης και το άλας της πλέον, άρα η αδράνεια και αδιαφορία μας δεν δέχονται να προσδιορίζει και το δικό τους μέλλον. Αυτό θα πρέπει να το αναδείξει και να το προτείνει, ως σχέδιο για την αναγκαία αναγέννηση,  η πολιτική δύναμη που μιλάει το λόγο της αλήθειας. Από την επομένη των εκλογών, όμως, ακούμε μία διαρκή επανάληψη, ενός επιχειρήματος που δεν επιβεβαιώνεται στην πραγματικότητα και θέλω να επιμείνω σε αυτό, γιατί αφορά τη φιλολογία για τα πρόσημα. Μάθαμε ακόμη και τον ίδιο μας τον εαυτό, μερικές φορές, να τον κοροϊδεύουμε και βρίσκω μάλλον λάθος αυτή την επανάπαυση σε ένα συμπέρασμα, που μόνον ορισμένοι μπορούν να α...

τ ου Γιάννη Παγιασλή από το Rednotebook Η όποια διαπραγμάτευση για τα τεκταινόμενα στο λεγόμενο «φιλελεύθερο» χώρο θα πρέπει αρχικά να τοποθετήσει ορισμένα ζητήματα ορολογίας. Οι πολιτικοί σχηματισμοί οι οποίoι συμβατικά αναφέρονται ως «φιλελεύθεροι», στην ουσία είναι εκφράσεις ενός κεντροδεξιού πλέγματος με επιλεκτικές, ενίοτε ισχνές αναφορές στον φιλελευθερισμό. Είναι ενδιαφέρον ότι οι ίδιοι δεν προτάσσουν τον φιλελεύθερο χαρακτήρα τους ως ειδοποιό διαφορά απέναντι στον κύριο κορμό της δεξιάς, αλλά ζητήματα συγκυρίας (ΔΗΣΥ), τεχνικών επίδικων και ρυθμίσεων (Δράση-Φιλελεύθερη Συμμαχία) ή απλά δυσανεξίας ενός κοινωνικού ρεύματος «αυτοδημιούργητων» («Δημιουργία Ξανά»). Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, η επίκληση του φιλελευθερισμού λειτουργεί εξωτερικά, περιγραφικά, χωρίς αξιώσεις ελέγχου των σχηματισμών αυτών ως προς τις ίδιες τις φιλελεύθερες ιδέες τους. Η ιδεολογική αυτή χαλαρότητα είναι χαρακτηριστική και αντανακλά την ιστορικά αποσπασματική σχέση της ευρύτερης ελληνικής κεντρο...