μη μαδας τη μαργαριτα

Μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση από έναν πανεπιστημιακό δάσκαλο που τιμά το ελληνικό πανεπιστήμιο.   Λουκάς Βλάχος από τα ΝΕΑ Για μια σειρά ετών παρατηρούμε ότι το Τμήμα Φυσικής (ΤΦ) στο ΑΠΘ υποδέχεται τρία τουλάχιστον (στατιστικά μιλώντας πάντα) σύνολα φοιτητών: 1) Ενα 60% που θα έπρεπε να το συμβουλέψουμε να αλλάξει καριέρα γιατί βρέθηκε εκεί «κατά λάθος» και θα ταλαιπωρηθεί σπουδάζοντας πολλά χρόνια άδικα. 2) Ενα 20% που πήγε πολύ καλά στις εξετάσεις και αντιπροσωπεύει φοιτητές  αποφασισμένους να σπουδάσουν  φυσική, και 3) Ενα 20% που έπρεπε να του δώσουμε μια ακόμα ευκαιρία για να δούμε αν θα περάσει στην κατηγορία 1) ή 2) στις εξετάσεις του επόμενου  έτους. Συμπερασματικά, μόνο 60 φοιτητές από τους 200 θα έπρεπε να συνεχίσουν στο δεύτερο έτος και πιθανά στο τρίτο να έφταναν τελικά οι 30! Είναι σαφές ότι το 70% των φοιτητών που σπουδάζουν στο πανεπιστήμιο βρίσκονται εκεί γιατί δεν βλέπουν άλλη επαγγελματική διέξοδο και θα συσσωρευτούν σταδιακά στην...

Χρίστος Χατζηγιαννάκης Τώρα αρχίζεις να το νιώθεις – μια εκ των προτέρων γνώση σε βοηθάει  σ αυτό -, είχες νόμιζες ελεύθερη επιλογή – είχες ?- [ οι διαφημιστές έχουν άλλη γνώμη ] , είχες επιθυμίες – είχες ? - επίπλαστες καταλαβαίνεις τώρα, ξεφυλλίζοντας και κάτι παλαιά περιοδικά το κατανοείς καλύτερα  [Κλ..κ ] Υιοθέτησες έναν άλλο τρόπο ζωής , με χάντρες και καθρεφτάκια , άλλαζες…. Με  καινούργιο κινητό , αυτοκίνητο , πούρα ,διαμέρισμα, Τόπο , το χωριό με την Μύκονο, την Αράχοβα . Φτιασίδωνες το πρόσωπο σου για να ταιριάζει με τα καινούργια έπιπλα και τις ακριβές  κουρτίνες σου , τις καινούργιες παρέες σου ,δοκίμαζες ψεύτικες πόζες επιβεβαίωσης στον καθρέφτη σου μακράς διάρκειας ,για το γραφείο και τους συντρόφους σου . Πότε πότε ένα μικρό αγκάθι , μια πολύ μικρή κρυμμένη λύπη σε ενοχλούσε από πολύ βαθιά , μια ήπια απογοήτευση και κάτι μετέωρο μέσα σου σε ρωτούσε , αυτή ήταν λοιπόν η αλλαγή , αυτή ήταν η  ανακατανομή του πλούτου αυτή ήταν ...

 του Ευθύμη Δημόπουλου  Αν συγκρίνουμε την πορεία των τριών βαθμίδων της ελληνικής εκπαίδευσης την εικοσαετία 1990 – 2010, δύσκολα θα αρνηθούμε ότι αυτή που έχει διανύσει τη μεγαλύτερη απόσταση, αυτή που προχώρησε περισσότερο είναι η πρωτοβάθμια. Πράγματι, στο διάστημα αυτό στο χώρο της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και του Δημοτικού Σχολείου σημειώθηκαν σημαντικές αλλαγές με ανανεωτικό χαρακτήρα. Το διδακτικό δυναμικό εμπλουτίστηκε με μια γενιά αποφοίτων Πανεπιστημιακών Παιδαγωγικών Σχολών αλλά και με εκπαιδευτικούς διαφόρων ειδικοτήτων (μουσικοί, θεατρολόγοι, εικαστικοί, εκπαιδευτικοί ξένων γλωσσών). Η παλαιότερη γενιά των πτυχιούχων διετών Παιδαγωγικών Σχολών επιμορφώθηκε ενώ άλμα πραγματοποίησε η παραγωγή παιδαγωγικής βιβλιογραφίας που αριθμεί πλέον εκατοντάδες νέους τίτλους.  Οι δάσκαλοι αναγνωρίζονται πια ως επιστήμονες και όχι ως οι πληβείοι της εκπαίδευσης. Καθιερώθηκε και εδραιώθηκε ο θεσμός του ολοήμερου σχολείου, νέα και καλύτερα βιβλία εισήχθησαν στα...

του Λεωνίδα Καστανά Το σχέδιο ΑΘΗΝΑ για τη χάραξη του νέου πανεπιστημιακού χάρτη δεν έχει να κάνει ούτε με επιστημονικά κριτήρια, ούτε με τον ενιαίο χώρο έρευνας και εκπαίδευσης, ούτε με μια νέα αναπτυξιακή στρατηγική. Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια. Όταν μια χρεοκοπημένη χώρα, χωρίς τραπεζικό σύστημα και με ανύπαρκτη παραγωγική βάση έχει 534 πανεπιστημιακά τμήματα σκορπισμένα σε όλη την επικράτειά της, είναι προφανές ότι πρέπει να τα μειώσει σημαντικά. Αν θέλει δηλαδή να μην τα δει όλα μαζί να καταρρέουν λόγω ελλείψεως πόρων. Αυτό το προφανές και απλούστατο πράγμα φαίνεται ότι είναι αδιανόητο σε πολλούς. Και αν αυτοί ανήκουν στην Αριστερά του «ό,τι νάναι» είναι απόλυτα φυσιολογικό. Αν όμως ανήκουν στην έλλογη Αριστερά, τότε φαίνεται πως η δυσανεξία στη μεταρρύθμιση είναι  καθολική στον αριστερό χώρο. Όταν συζητούσαμε για το νέο Νόμο Πλαίσιο γράφαμε ότι οι σκληρές συγκρούσεις εκείνης της εποχής γύρω από το νέο καθεστώς διοίκησης των ΑΕΙ θα ωχριούσαν μπροστά στις μελλον...

Φώτης Γεωργελές από την AV Εναι κρίμα που οι άνθρωποι  μαθαίνουν μόνο από τα λάθη τους. Και είναι πολύ κρίμα όταν αυτά τα παθήματα που γίνονται μαθήματα συμβαίνουν δίπλα μας, συμβαίνουν σε μας. Μέσα σε 10 μέρες είδαμε το «what if».  Την εναλλακτική πραγματικότητα που κι εδώ στην Ελλάδα τόσο φλογερά μας προπαγάνδιζαν όλα αυτά τα χρόνια. Η Κύπρος αντίκρισε την άβυσσο μόνο με την ορατή προοπτική της άτακτης χρεοκοπίας, ούτε καν με την ίδια τη χρεοκοπία. Κλειστές τράπεζες, όριο ανάληψης στα ΑΤΜ 100 ευρώ, κλειστά βενζινάδικα, καταστήματα που πωλούν μόνο μετρητοίς, ελλείψεις σε φάρμακα και τρόφιμα. Ο λαϊκισμός στα λόγια είναι αήττητος. Υπόσχεται πάντα το τέλειο. Όταν φτάνει η ώρα της πραγματικότητας είναι πια αργά. Ακόμα κι αν αποφευχθεί η πλήρης κατάρρευση, η ζημιά έχει ήδη γίνει. Όταν χρεοκοπείς δεν υπάρχουν καλές λύσεις. Καλό είναι το μικρότερο κακό. Η χαρά, δηλαδή, του δημαγωγού. Πάντα μπορείς να κατηγορήσεις μια κακή λύση. Εκ του ασφαλούς. Τσάμπα είναι. Μόνο που δε...

Οι αγώνες τόσων χρόνων τώρα δικαιώνονται. Μπορεί να μας τη χάλασε η Κύπρος και να μην χρεοκόπησε, αλλά που θα πάει, τα καλύτερα έρχονται. Γιατί έτσι κι αλλιώς  η Γη θα γίνει κόκκινη. Από το Capital Σύντροφοι, Επιτέλους, οι Γάλλοι ξεκουμπίζονται. Τα ξένα καπιταλιστικά κοράκια και τα ντόπια τσιράκια τους παίρνουν πόδι. Οι αγώνες τόσων δεκαετιών πλησιάζουν στην δικαίωση. O σύντροφος Hollande δείχνει τον δρόμο. Κλείνει η ρυπογόνος μονάδα της Lafarge-ΑΓΕΤ στην Χαλκίδα και πλέον οι κορμοράνοι θα μπορούν να αφήνουν ανενόχλητοι, στοργικά, τα αυγά τους στους πυλώνες της γέφυρας. Αποχωρεί η μονοπωλιακή Michelin. Ούτως η αλλιώς σύντροφοι, στην Λαϊκή Δημοκρατία που πασχίζουμε να κτίσουμε όλοι μαζί, θα αλλάζετε λάστιχα στο Μόσκβιτς κάθε 10 χρόνια. Αν έχετε κληρωθεί για Μόσκβιτς. Κατέρρευσε το κάστρο του καπιταλισμού. Αποχωρεί η Credit Agricole που ρούφηξε τον κόπο και τον ιδρώτα του μεροκαματιάρη δανειολήπτη, φεύγοντας σαν βρεγμένη γάτα με ζημιές άνω των 2 δισ ευρώ....

Πέτρος Παπασαραντόπουλος από το Protagon Η πρόσφατη κυπριακή κρίση απέδειξε τα αδιέξοδα μιας σχολής σκέψης που ταλαιπωρεί βασανιστικά την ελληνική κοινωνία την τελευταία τριετία. Πρόκειται για τον αριστεροδέξιο εθνικολαϊκισμό που στην Ελλάδα συνεχίζει να ηγεμονεύει στο επίπεδο των ιδεών. Σύμφωνα με αυτή τη μη-σκέψη, όλα ανάγονται στην κατασκευή «εχθρών του λαού» που επιβουλεύονται τον αγνό και άδολο λαό. Ο «λαός», άσπιλος και άμωμος, ανάδελφος, περιούσιος, έχει πάντα δίκιο και οι λαϊκιστές είναι οι γνήσιοι εκφραστές του. «Είμαστε η ηχώ της δικής σου φωνής», «λέμε αυτά που θέλετε να ακούσετε», είναι μερικά από τα δημοφιλή κλισέ μιας ιδεολογίας που απλώνεται με γρήγορους ρυθμούς, απειλώντας να καταστεί το zeitgeist της εποχής. Στην κυπριακή κρίση, οι αριστεροδέξιοι λαϊκιστές προχώρησαν ένα βήμα παραπάνω, υπερβάλλοντας εαυτούς. Ξεχνώντας προηγούμενες διακηρύξεις τους (συνήθης πρακτική για όσους μελετούν το φαινόμενο του λαϊκισμού), έφτασαν να υποστηρίξουν να αναλάβουν οι Κύπριο...

Αντιγόνη Λυμπεράκη από το ΒΗΜΑ Το 1984 ο James Tobin, πρόσφατος ακόμη νομπελίστας, του 1981, στα Οικονομικά (με ειδίκευση στη Χρηματοοικονομική), ανέφερε: «Ρίχνουμε όλο και περισσότερους από τους πόρους μας, συμπεριλαμβανομένης και της αφρόκρεμας της νεολαίας, σε χρηματοοικονομικές δραστηριότητες, απομακρυσμένες από την παραγωγή, σε δραστηριότητες που δημιουργούν υψηλές ιδιωτικές ανταμοιβές - δυσανάλογες προς την κοινωνική τους παραγωγικότητα. Υποψιάζομαι ότι αυτή η "χάρτινη οικονομία" εκμεταλλεύεται τη δύναμη του ηλεκτρονικού υπολογιστή για να φουσκώσει την ποσότητα και την ποικιλία των χρηματοοικονομικών συναλλαγών... Φοβάμαι ότι - όπως είδε ο Κέινς ακόμη και στις μέρες του - τα πλεονεκτήματα από τη ρευστότητα και από την ανταλλαγή χρηματοπιστωτικών εργαλείων έρχονται με κόστος τη διευκόλυνση της κερδοσκοπίας... γεγονός κοντόφθαλμο και αναποτελεσματικό». Τρία χρόνια μετά την προειδοποίηση αυτή ήρθε η «Μαύρη Τρίτη». Δεκατρία χρόνια μετά ήρθαν η ασιατική κρί...

Γιώργος Προκοπάκης από τα ΝΕΑ Η απόφαση για την Κύπρο του Eurogroup της Δευτέρας έχει ένα ιδιαίτερα σημαντικό «τεχνικό» κομμάτι. Επιχειρείται όσο πιο καθαρά γίνεται η διάρρηξη του φαύλου κύκλου δημόσιου χρέους - τραπεζών. Η εξυγίανση του τραπεζικού τομέα γίνεται αναλώμασι των ιδίων των τραπεζών. Η ζημία επιμερίζεται στους μετόχους, δανειστές και μεγαλοκαταθέτες. Η παρέμβαση περιορίζεται στις «προβληματικές» τράπεζες μόνον. Δεν χρησιμοποιούνται δημόσιοι ή κοινοτικοί πόροι για την ανακεφαλαιοποίηση. Η εγγύηση των καταθέσεων μέχρι €100.000 επιβεβαιώνεται. Ο διαχωρισμός δημόσιου χρέους - τραπεζών απαιτεί δυστυχώς και την ανάληψη των υποχρεώσεων προς το ευρωσύστημα, τα €9,2 δισ. του ELA προς τη Λαϊκή Τράπεζα. Το πάγωμα της απαίτησης και η εγγύηση της ρευστότητας από την ΕΚΤ είναι οι αποφασιστικές κινήσεις Ντράγκι που εντάσσουν το πρόγραμμα εξυγίανσης των κυπριακών τραπεζών στη φιλοσοφία τής (μελλοντικής - από το 2014) ενοποιημένης τραπεζικής αγοράς. Η έκταση του προβλήματος...

Έτσι είναι για όσους καταλαβαίνουν τα στοιχειώδη. Αλλά δεν ξέρω αν είναι πολλοί αυτοί που καταλαβαίνουν.. από το politikoi.  c om . Ό,τι λάθος ήταν να κάνει το έκανε μέσα σε μερικά 24ωρα ο Αλέξης Τσίσπρας σε σχέση με το χειρισμό της υπόθεσης της Κύπρου. Κι όλα αυτά, για να στηρίξει μια ανεφάρμοστη εξίσωση που λέει ότι μπορείς να τζογάρεις με μια ολόκληρη χώρα σα να παίζεις πόκερ και να είσαι σίγουρος ότι θα σου βγει, μπορείς να καταγγείλλεις το μνημόνιο αλλά να κρατήσεις τα δανεικά, μπορείς να είσαι στο ευρώ αλλά να μην έχεις μνημόνιο. Κάναμε μια μικρή συλλογή από τις γκάφες των τελευταίων δέκα ημερών και την παραθέτουμε προς γνώσιν και συμόρφωσιν: 1.      Αντί να πάρει μια διακριτική θέση και να κλείσει το στοματάκι του όταν η κυπριακή Βουλή των Αντιπροσώπων ψήφιζε Όχι στην πρώτη -πολύ καλύτερη από την τελευταία, όπως αποδείχθηκε- απόφαση του Eurogroup, ο Τσίπρας βιάστηκε να πανηγυρίσει για την εθνικά υπερήφανη στάση των Κυπρ...

Κίμων Χατζημπίρος από τη Μεταρρύθμιση Το σχέδιο Αθηνά, δηλαδή η αναδιάρθρωση του ακαδημαϊκού χάρτη που προτάθηκε από το Υπουργείο Παιδείας, έχει κατηγορηθεί ότι είναι άτολμο και πελατειακής λογικής. Μια ολοκληρωμένη αναδιοργάνωση των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ της χώρας, προτάθηκε από ομάδα εργασίας στο πλαίσιο της Δημοκρατικής Αριστεράς. Συμμετείχαν, η Χριστίνα Αγριαντώνη , η Μάνια Μαύρη , ο Γιώργος Μιαούλης και ο υπογράφων, ενώ σημαντική συμβολή είχε η Μαρία Ρεπούση . Η πρόταση εξετάστηκε από τον Τομέα Παιδείας της Δ.Α., σε μια συλλογική διαδικασία διαλόγου. Το κείμενο που ακολουθεί, εκφράζει μεν τις απόψεις του υπογράφοντος, αλλά είναι βασισμένο σε μεγάλο βαθμό στην πρόταση της ομάδας. Η ολοκληρωμένη αναδιοργάνωση μπορεί να γίνει σε τρεις Φάσεις. Η πρώτη, προηγείται χρονικά και περιλαμβάνει αναγκαίες άμεσες συγχωνεύσεις, ή μετακινήσεις τμημάτων. Πρόκειται για αλλαγές που έχουν κοινά στοιχεία με την πρόταση του Υπουργείου Παιδείας, αλλά είναι πιο τολμηρές και πιο ορθολ...

Για το θέμα που έχει προκύψει στις Σκουριές δεν έχω άποψη , γιατί δεν είναι μεταλλουργός, ούτε μηχανικός ορυκτών πόρων. Επειδή όμως είμαι Φυσικός και λατρεύω τον ορθολογισμό και την επιστημονική τεκμηρίωση περίμενα πως και πως την άποψη των ειδικών. Αλλά ήταν σπάνια και αποσπασματική. Άκουσα δημάρχους , πολιτευτές, αριστεριστές, και οικολόγους. Ξέρω ότι στη χώρα αυτή υπάρχει ισχυρό αντιεπενδυτικό δυναμικό, βαθύ μίσος προς την βιομηχανική ανάπτυξη. Ξέρω ότι οι οικολογικές ευαισθησίες είναι συνήθως πρόσχημα, όταν θάλασσες και δάση καταστρέφονται κάθε χρόνο από τη δράση των απλών πολιτών και του κράτους κυρίως και όχι των βιομηχανιών που σπανίζουν στη χώρα της φαιδρότητας. Διάβασα την άποψη ενός ειδικού και εργαζόμενου στην "Ελληνικός Χρυσός" και σας την παραθέτω. Έχω την εντύπωση ότι λέει λογικά πράγματα ( Leo ). Γεώργιος Μπρόκος από το Protagon Κύριοι, είμαι διπλωματούχος Μηχανικός Ορυκτών Πόρων, είμαι απόφοιτος του Πολυτεχνείου Κρήτης, έχω ειδικευτεί στα μεταλλ...

Ένα πολύ καλό άρθρο,λίγο παλιότερο βέβαια, μιας και ο πολιτικός χρόνος συρρικνώνεται απελπιστικά, αλλά κατατοπιστικό του τι συνέβη και γιατί στην Κύπρο. Τελικά υπάρχει πλούτος αρθρογραφίας στη χώρα.Είναι γιατί οι άνθρωποι σκέφτονται και συζητούν πέρα από εκβιαστικά διλήμματα. Αυτά είναι για τους ψεκασμένους που λόγω πνευματικής ένδειας μόνο κραυγάζουν. Αλλά με τόσο ψέκασμα τι να σου κάνουν; (leo) του Γιώργου Ιωαννίδη από το capital (21/3/2013) Η ανάπτυξη της κυπριακής οικονομίας κατά τα τελευταία 20 χρόνια στηρίχθηκε σε τρεις βασικούς πυλώνες: στον τουρισμό (περίπου 20% του ΑΕΠ), στις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες (20% του ΑΕΠ) και στη ναυτιλία (15% του ΑΕΠ). Αυτοί οι τρεις κλάδοι αποδίδουν περίπου το μισό από το ΑΕΠ της μεγαλονήσου, ενώ το σύνολο των υπηρεσιών παράγουν το 80% του ΑΕΠ. Η βιομηχανία προσφέρει επιπλέον 16% και η αγροτική παραγωγή ένα ασθενικό 2,4%. Σήμερα, η Κύπρος αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα διεθνή χρηματοπιστωτικά κέντρα και διαθέτει το ένατο μεγαλύτερο νηο...

Ένα πολύ καλό κείμενο τους φίλου μας Γιάννη Παπαθεοδώρου για την Κύπρο, το ΣΥΡΙΖΑ και τη συγκυρία. Για να προσέχουμε ποιους προετοιμάζουμε για να διαχειριστούν την καταστροφή μας. Δεν θα πάρουμε και ας τρώγωμεν και πέτρες. Του Γιάννη Παπαθεοδώρου Στην Κύπρο ταιριάζουν τα «ΌΧΙ» ∙ όπως και στον ΣΥΡΙΖΑ. Σε μια δραματική ώρα για το νησί, ο Τσίπρας πόνταρε όλα τα χρήματα του κομματικού του ταμείου στο αντανακλαστικό ΌΧΙ της κυπριακής βουλής, επιχειρώντας να το μετατρέψει επικοινωνιακά στην πρώτη συμβολική αντιστασιακή πράξη απέναντι στην «Ευρώπη των Μνημονίων». Ο Λαφαζάνης με το γνωστό ρητορικό του τόνο κατήγγειλε με σθένος τον καπιταλισμό και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ βρήκαν μια καλή ευκαιρία για να ασκήσουν αναδρομική κριτική απέναντι στις «ενδοτικές ελληνικές κυβερνήσεις», που δεν είχαν το σθένος να πουν κι αυτές το αντίστοιχο «βροντερό ΌΧΙ». Αγνοώντας το μέγεθος και την πολυπλοκότητα του προβλήματος, ο Τσίπρας άρχισε να «σερφάρει» πάνω στο κυπριακό κύμα, ελπίζοντας ότι ...

Φαντάζομαι ότι οι έντιμοι Αριστεροί και οι έντιμες Αριστερές δεν έχουν πια καμιά αμφιβολία για το τι είναι το μόρφωμα που υποστηρίζουν. Συμβαίνει και στις καλύτερες των οικογενειών. Η ακροαριστερά και η ακροδεξιά του "ό,τι νάναι" επιτέλους συναντήθηκαν και επίσημα. Εύχομαι τα καλύτερα. Από το blog " το Ελληνάκι" Πού έγκειται ακριβώς η απορία; Η «πάνω πλατεία» και η «κάτω πλατεία» αποφάσισαν να ανοίξουν κοινό μέτωπο. Πού το περίεργο; Μα δύο χρόνια τώρα κοινό μέτωπο έχουν! Έριξαν μία «αντιμνημονιακή» στάχτη πάνω σε όλες τις ιδεολογίες τους, μασκαρεύτηκαν γενικώς και αορίστως σε «αγανακτισμένους», μουντζαδόρους αντισυστημικούς εκπρόσωπους του λαϊκού αισθήματος και θεώρησαν πως ξεμπέρδεψαν με τη συνείδησή τους. Διαχώρισαν την κοινωνία σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς και βρήκαν την εύκολη εξήγηση στους προβληματισμούς μιας ολόκληρης χώρας. Τί και αν  κάποιοι από εμάς προβληματιζόμασταν ; Τί και αν  βλέπαμε ξεκάθαρα τα σημάδια  πίσω από τις συναισθ...

του Έζρα Πάουντ Πηγαίνετε τραγούδια μου στον μοναχικό και τον ανικανοποίητο, Πηγαίνετε επίσης στον νευροπαθή, πηγαίνετε στον σκλαβωμένο απ’ τη συμβατικότητα, Χαρίστε τους την περιφρόνησή μου για τους καταπιεστές τους. Πηγαίνετε, σαν ένα μεγάλο κύμα ψυχρού νερού, Φέρτε την περιφρόνησή μου για τους καταπιεστές. Μιλήστε ενάντια στην ασυνείδητη καταπίεση, Μιλήστε ενάντια στην τυραννία εκείνου που δεν έχει φαντασία, Μιλήστε ενάντια στους δεσμούς. Πηγαίνετε στην αστή που πεθαίνει από την πλήξη της, Πηγαίνετε στις γυναίκες των προαστίων, Πηγαίνετε στους κακοπαντρεμένους, Πηγαίνετε σε εκείνους που η αποτυχία τους είναι κρυμμένη, Πηγαίνετε στα κακότυχα ζευγάρια, Πηγαίνετε στη γυναίκα που αγοράστηκε, Πηγαίνετε και σε κείνη με την προίκα. Πηγαίνετε σ’ αυτούς που έχουν ντελικάτους πόθους, Πηγαίνετε σ’ αυτούς που οι ντελικάτες τους επιθυμίες γκρεμίζονται, Πηγαίνετε σαν φθορά στη νωθρότητα του κόσμου. Πηγαίνετε με την κόψη σας εναντίον του, Δυναμώστε τις ...

του Κώστα Σπυρόπουλου από το protagon «Το "όχι" σήμερα, γίνεται "ναι" αύριο. Το "ναι", δεν μπορεί να γίνει ποτέ "όχι"». Αυτό το απόφθεγμα καθοδήγησε τη ψήφο των Κυπρίων βουλευτών. Ήταν η κατακλείδα ενός «εμπιστευτικού εγγράφου εμπειρογνωμόνων», το οποίο υπέβαλαν στον πρόεδρο Αναστασιάδη οικονομολόγοι, τη νύχτα της Κυριακής, εισηγούμενοι το plan B. Αυτό το εναλλακτικό, το οποίο ψάχνει τώρα η κυπριακή κυβέρνηση. Τόσο εναλλακτικό ήταν. Και τόσο εμπιστευτικό, ώστε λίγες ώρες μετά, κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο. Τι λένε στο plan B; Με δυο λόγια, εισηγούνται τα ίδια ακριβώς μέτρα εις βάρος των καταθετών με εκείνα, τα οποία πρότεινε το Eurogroup. Οι διαφορές είναι δύο. Το "κούρεμα" ονομάζεται αναγκαστικό δάνειο. Αντί για μετοχές των τραπεζών, οι αναγκαστικοί δανειοδότες θα ελάμβαναν μετοχές της εταιρείας υδρογονανθράκων. Πότε θα ήταν μετατρέψιμες αυτές οι μετοχές οι σοφοί οικονομολόγοι δεν προέβλεπαν. Ούτε περίοδο διακράτησης. Ούτε την ...

του Μιχάλη Γ.Τριανταφυλλίδη Παρακολουθώ προσεκτικά όλες αυτές τις μέρες , που ασχολούνται  άπαντες, με τα της Κύπρου, ο προβληματισμός μας δεν μπορεί να συλλάβει το γεγονός ότι η Κύπρος υπο πτώχευση ή όχι , από μηχανισμούς στήριξης Ευρωπαϊκούς ή μη, είναι κράτος –μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όχι μονάχη της. Διότι εάν ενθυμούμεθα , το πολιτικό πρόβλημα δεν λύθηκε και αυτή την ώρα το μοναδικό που δεν σκέφτονται οι Γερμανοί και κανένας άλλος, αλλά ούτε κι εμείς, φυσικά, είναι πως για την επόμενη μέρα, λόγο θα έχει και η Κοινότητα της Βόρειας πλευράς και έχει ήδη, αρχίσει να δείχνει κάποιες πρώτες προθέσεις. Διάφοροι αναλυτές, λανθασμένα, κατά την ταπεινή μου γνώμη, πιστεύουν ότι ο Ερντογάν έχει κάνει στροφή προς Ανατολάς. Δεν τον ενδιαφέρει πλέον, λένε η Ευρωπαϊκή προοπτική και προσβλέπει πως θα ηγεμονεύσει σε περιβάλλον μουσουλμανικό. Διαπράττουν σφάλμα μέγα εάν το πιστεύουν. Το μυαλό του Ερντογάν βρίσκεται διαρκώς στην Ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, λόγω ...

Μια ανοικτή επιστολή προς του Κυπρίους βουλευτές από μια ψύχραιμη φωνή την ώρα της εθνικής παλαβομάρας. Μιχάλης Παπαπέτρου Εδώ και μέρες γινόμαστε μάρτυρες του τελευταίου σταδίου της κατάρρευσης και της αλβανοποίησης της Κύπρου. Αντί σοβαρές φωνές, αντί μελετημένες και ριζοσπαστικές κινήσεις, παρατηρούμε ένα στρατό ανεύθυνων και αυτόκλητων «σωτήρων» να παρελαύνουν από τα κανάλια εκφέροντας κάθε είδους ανοησία και, παριστάνοντας τους ειδικούς, να σπρώχνουν την Κύπρο πιο γρήγορα στον κρεμμό. Άλλοι γιατί είναι θυμωμένοι γιατί δεν τοποθετήθηκαν σε κάποια θέση και άλλοι, μέσα από το χάος, για να «αγοράσουν» δημοσιότητα και ρόλο, που θα τον εξαργυρώσουν στο μέλλον. Φτάνει πια. Φτάνει πια με τους άσχετους που δεν σκέφτονται τίποτε παρά την προσωπική τους προβολή.

Από τον Ορθογράφο Το καλύτερο που διάβασα για την Κυπριακή κρίση Αυτές τις μέρες, και εξαιτίας των εξελίξεων στη Κύπρο, ζούμε όλοι μια εθνική υπερδιέγερση. Ο καθένας για τους δικούς του λόγους. Η κατάσταση είναι όντως σοβαρή, και για την Κύπρο κάτι παραπάνω από κρίσιμη. Οι συνέπειες της κυπριακής περιπέτειας θα είναι πολυεπίπεδες, τόσο για την ίδια την μεγαλόνησο, όσο και για την Ευρώπη γενικότερα. Αυτά όμως που συμβαίνουν εκεί δεν χρειάζονται ειδικές σπουδές στην οικονομία, για να γίνουν κατανοητά. Στην πραγματικότητα είναι απλά… απλούστατα. Η Κύπρος, εδώ και 10-15 χρόνια αποφάσισε να πάρει τον δικό της ιδιαίτερο δρόμο, βασιζόμενη σε ένα υπέρμετρα διογκωμένο χρηματοπιστωτικό σύστημα, που στηρίζονταν σε ξένες καταθέσεις, και δη αυτές των νεόπλουτων ολιγαρχών της Ρωσίας του Πούτιν. Μέχρι εδώ όλα καλά, αφού αυτό βόλευε πολλούς, και συνέφερε οικονομικά στη χώρα, η οποία βίωσε απίστευτη ευμάρεια, έστω και τεχνητή (όπως αποδείχθηκε). Σε κάποιο μάλιστα σημείο, ο...

του Γιώργου Προκοπάκη Η Κύπρος, με το σχέδιο του Μνημονίου πάνω στο τραπέζι, βρίσκεται μπροστά σε μια κρίσιμη επιλογή: πώς θα διαχειρισθεί τα προβλήματα που έχουν ανακύψει από την κρίση. Πρέπει πρώτα απ’ όλα να γίνει κατανοητό ποιά είναι τα χαρακτηριστικά του προβλήματος. Ελλοχεύει ο κίνδυνος της μεταφοράς στο νησί της διελκυστίνδας για το ελληνικό Μνημόνιο – ιδεολογικά φορτισμένης και αδιέξοδης. Η έξοδος από την κρίση σε καμιά περίπτωση δεν θα είναι μια ευχάριστη βόλτα στο πάρκο. Δεν υπάρχουν εύκολες ή μαγικές λύσεις. Απαιτείται διαχειριστική ικανότητα, αποφασιστικότητα, σκληρή δουλειά και πάνω απ’ όλα το χτίσιμο της ευρύτερης δυνατής κοινωνικής συναίνεσης. Αναγκαία προϋπόθεση είναι η ειλικρίνεια, η δίκαιη κατανομή των βαρών στην κοινωνία και η προστασία των πολιτών που πλήττονται βαρύτερα. Το πρόβλημα Το κυπριακό πρόβλημα, αντίθετα με το ελληνικό το οποίο είναι πρόβλημα βιωσιμότητας τους χρέους (solvency), είναι πρόβλημα ρευστότητας (liquidity). Ο διατραπεζικός δανεισμός σ...