Μας σπρώχναν προς τη θάλασσα με τόξα οι Παταγόνες


του Λεωνίδα Καστανά

Το πιο φυσιολογικό και αναμενόμενο πολιτικό γεγονός των τελευταίων μηνών είναι η αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ από το κυβερνητικό σχήμα και η δημιουργία της δικομματικής κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ.

Πριν ένα χρόνο ο Φώτης Κουβέλης έκανε την πιο σωστή και θαρραλέα επιλογή της Αριστεράς τα τελευταία 40 χρόνια. Στήριξε έμπρακτα και συμμετείχε σε μια κυβέρνηση συνεργασίας για τη σωτηρία της πατρίδας. Η επιλογή αυτή, απεκάλυπτε ένα υψηλό αίσθημα εθνικής ευθύνης, συνιστούσε  το πρώτο απτό δείγμα γραφής μιας κυβερνώσας Αριστεράς και έριχνε το σπόρο για τη γέννηση μιας κουλτούρας πολιτικής συνεργασίας. Η συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ έδωσε την απαραίτητη ηθική νομιμοποίηση σε μια κυβέρνηση της οποίας οι άλλοι δυο εταίροι ήταν αυτοί που οδήγησαν τη χώρα στο αδιέξοδο, αλλά η λαϊκή εντολή τους ήθελε πρωταγωνιστές στην προσπάθεια σωτηρίας της.  

Έκανε όμως και ένα λάθος. Δέχτηκε να αναλάβει τα υπουργεία Δικαιοσύνης και  Διοικητικής Μεταρρύθμισης, δυο υπουργεία κλειδιά για την τύχη των μεταρρυθμίσεων που είχε ανάγκη η χώρα για να βγει από το τέλμα. Έτσι αποκαλύφθηκε με τον πιο κραυγαλέο τρόπο η μεταρρυθμιστική της ένδεια.

Απαραίτητη προϋπόθεση για την απαλλαγή της χώρας από τα μνημόνια είναι η δημιουργία πλεονασμάτων. Και αυτά επιτυγχάνονται με την αύξηση των εσόδων από φόρους και εισφορές και την ταυτόχρονη μείωση των εξόδων. Με τη φοροδιαφυγή να αυξάνεται αλματωδώς λόγω κυρίως της βαθιάς οικονομικής  ύφεσης, τι απομένει; Η μείωση των εξόδων. Μετά από το καταιγιστικό μπαράζ των οριζόντιων μέτρων που προηγήθηκε, ήρθε και η ώρα του κράτους. Ενός κράτους που πρέπει να αλλάξει όχι μόνο για να γίνει πιο οικονομικό αλλά κυρίως για να γίνει πιο παραγωγικό.


Είναι εδώ που αρχίζει ο εφιάλτης του πολιτικού συστήματος. Κλείσιμο κάποιων, πάλαι ποτέ, εκλεκτών οργανισμών (ΕΡΤ, ΕΑΒ, ΕΒΟ κλπ), αναδιάρθρωση και σμίκρυνση άλλων και φυσικά μερικές χιλιάδες απολύσεις μόνιμων ή μη δημοσίων υπαλλήλων. Η αποψίλωση του κράτους απόμεινε τελευταία γιατί όλοι είχαν την ελπίδα ότι κάτι θα γίνει και στο τέλος θα την αποφύγουν. Αλλά από τη μια η τρόικα και τα μνημόνια που έχουμε υπογράψει, από την άλλη η ίδια η ζωή ( η ανάγκη πλεονασμάτων) επιβάλλουν να μπει μαχαίρι και στις ιερές αγελάδες. Για να διασωθούν οι υπόλοιποι. Αν η ελληνική κυβέρνηση συνεχίσει να υπεκφεύγει θα ακολουθήσουν νέα σκληρά δημοσιονομικά μέτρα με απρόβλεπτες συνέπειες.

Θες να είναι επίορκοι και κοπανατζήδες, θες να είναι γυμναστές που πλεονάζουν, συμβασιούχοι των ΟΤΑ που παραμένουν με δικαστικά κόλπα, μυστήριοι ΙΔΑΧ, πελάτες που βολεύτηκαν εντός αλλά εκτός ΑΣΕΠ, ήρθε η ώρα κάποιοι να φύγουν. Ήρθε η ώρα να πληρώσει και το δημόσιο τον κεφαλικό φόρο που του αναλογεί. Και από πίσω έρχονται οι ιδιωτικοποιήσεις των ΔΕΚΟ, ο εξορθολογισμός των οποίων ίσως σημάνει και νέες απολύσεις.

Φυσικά και όλα αυτά  θα μπορούσαν να γίνουν με κάποιο οργανωμένο και ευφυές σχέδιο, μετά από δίκαιη αξιολόγηση, χωρίς να υπεισέλθουν κομματικά κριτήρια. Φυσικά και το σχέδιο θα έπρεπε να περιλαμβάνει αντισταθμιστικά μέτρα τόνωσης της απασχόλησης και επιδοματικής ενίσχυσης των ανέργων. Αλλά απολύσεις θα γίνουν. Για τα άλλα μέτρα που αναφέραμε δεν παίρνουμε όρκο. H παρούσα κυβέρνηση δεν αποτελεί εγγύηση. Το κράτος πρέπει να γίνει μικρότερο και πιο οικονομικό. Άγνωστο είναι αν θα γίνει και πιο παραγωγικό.

Ποια είναι τα προαπαιτούμενα αυτής της πρωτόγνωρης επιχείρησης; Νομοθετικές ρυθμίσεις που θα λύνουν τα χέρια και σαρωτική διοικητική αναδιάρθρωση που θα περιλαμβάνει και απολύσεις. Με τους αριστερούς, Ρουπακιώτη και Μανιτάκη στα υπουργεία κλειδιά αυτό ήταν αδύνατο. Γιατί και οι δύο υπερασπίστηκαν με τον πιο εμφατικό τρόπο όλο το άθλιο νομικό πλέγμα που έκανε άτρωτο το φαύλο πελατειακό κράτος σε κάθε απόπειρα μεταρρύθμισης. Συνεπώς, έπρεπε να φύγουν και έφυγαν. Το τι θα κάνουν αυτοί που απέμειναν θα το δούμε.

Η Αριστερά με ή χωρίς επιθετικούς προσδιορισμούς συνέβαλε με τον τρόπο της στη δημιουργία αυτού του υδροκεφαλικού κράτους. Πως θα μπορούσε τώρα να βάλει την υπογραφή της στην καταστροφή του όταν μάλιστα είχε τον τρόπο να την αποφύγει; Και οι άλλοι δεν θέλουν να το χαλάσουν αλλά δεν μπορούν να κάνουν και αλλιώς. Έτσι τελείως φυσιολογικά η ΔΗΜΑΡ έπρεπε να αποχωρήσει και οι άλλοι να μείνουν για να τα βάλλουν με τους πελάτες τους, πληρώνοντας το ανάλογο πολιτικό κόστος. Οι δυνάμεις που διαφεντεύουν αυτόν τον τόπο και δεν είναι μόνο πολιτικές έδειξαν με τον τρόπο τους στην Αριστερά την έξοδο και εκείνη τους απάντησε, «δεν είναι ανάγκη, καταλαβαίνω, ούτως ή άλλως είχα σκοπό να φύγω. Δεν μπορώ».

Βέβαια τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά. Η κυβερνώσα Αριστερά να έχει ασπαστεί μια άλλη ιδεολογία, Αριστερή αλλά και Φιλελεύθερη. Να έχει σαφές και ολοκληρωμένο μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα για το κράτος και την πολιτική βούληση να το εφαρμόσει. Να έχει  σοβαρά στελέχη, ικανά να το υποστηρίξουν. Να ηγεμονεύσει πολιτικά των συνεταίρων της  και να τους δείξει το δρόμο για κοινωνικά δίκαιες αλλά και πολιτικά αποτελεσματικές επιλογές. Να χωθεί μέσα στα άδυτα του κράτους όχι για να κάνει πως δεν βλέπει την αρρώστια του, αλλά για να αποκόψει τα καρκινώματα και να θεραπεύσει τις πληγές του. Να σταθεί όρθια και με πυγμή απέναντι στους άλλους και να αρθρώσει τις αλήθειες της. Όχι τις "αλήθειες" με τις οποίες η Αριστερά χρόνια τώρα νανουρίζει την κοινωνία και της υπόσχεται τη μετά θάνατο ζωή, αλλά τις αλήθειες που απορρέουν από το ευρωπαϊκό κεκτημένο και αποτελούν κοινό τόπο στην εποχή της νεωτερικότητας. Τις αλήθειες μιας σύγχρονης και φιλελεύθερης Αριστεράς.

Δυστυχώς απέδειξε ότι δεν μπορεί να το κάνει. Γιατί μπορεί να λέει ότι είναι της Ευθύνης αλλά δεν έχει ακόμα εγκαταλείψει το μαστό της παραδοσιακής αριστερής ιδεολογίας. Δεν είχε και την εμπειρία, δεν ήταν έτοιμη. Πρωταγωνίστησε στην κατασκευή μιας μαξιμαλιστικής  προγραμματικής συμφωνίας και μετά ανέχτηκε την αθέτησή της με  κατεβασμένα χέρια. Μίλησε για διαφάνεια, αλλά ενεπλάκη στο σύστημα  νομής του 4-2-1 τελείως αυτόματα. Απέφυγε να χρησιμοποιήσει πολιτικά στελέχη και δεν έκανε καμιά νύξη για μόνιμο τριμερές όργανο αντιμετώπισης των δυσλειτουργιών. Το χειρότερο, δεν διαμαρτυρήθηκε ανοικτά για πολλά από τα καθυστερούμενα μέτρα ανακούφισης των πολιτών και επιτάχυνσης των διαρθρωτικών αλλαγών και δεν πρότεινε άμεσες και εφαρμόσιμες λύσεις. Με δυο λόγια προσπάθησε να περάσει απαρατήρητη μέσα στο κυβερνητικό μπλοκ. Η κυβερνητική της παρουσία ήταν κόλαφος για την Αριστερά.

Και όλα αυτά, γιατί η ηγετική ομάδα της ΔΗΜΑΡ είναι η Ανανεωτική Πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί οι αληθινοί μεταρρυθμιστές της είναι λίγοι και αδύναμοι. Γιατί φρόντισε να μην ανοίξει τις πόρτες της σε ευρύτερες κεντροαριστερές δυνάμεις. Γιατί η κοινοβουλευτική της ομάδα είναι προβληματική. Γιατί η εσωκομματική της δημοκρατία είναι ανάπηρη.  Γιατί με το πρόσχημα του αριστερού πρόσημου κρύβει τη δυσανεξία της στις πραγματικές σαρωτικές μεταρρυθμίσεις. Γιατί δεν έπαψε ποτέ να κοιτάζει προς τα πίσω, σ’ αυτό που άφησε.   

Όταν το ενδεχόμενο της ανοικτής χρεοκοπίας απομακρύνθηκε, η ΔΗΜΑΡ μετατράπηκε, με τη θέλησή της, σε βαρίδι της κυβέρνησης και ως εκ τούτου έφυγε άδοξα. Αποχωρώντας μας είπε ότι η χώρα δεν χρειάζεται εκλογές, δηλαδή έχει κυβέρνηση εμπιστοσύνης γιαυτό και τη στηρίζει επιλεκτικά. Δηλαδή, ευχήθηκε στους «κακούς» να βγάλουν το φίδι από την τρύπα και αποσύρθηκε πίσω από την κόκκινη γραμμή της. Ανοησίες που δεν κρύβουν την αδυναμία της να συμβάλει σε κάτι θετικό. Το μέλλον της είναι άγνωστο πλην όμως δυσοίωνο. Οι παρθενοραφές στην πολιτική πληρώνονται. Δεν φταίει αυτή, τόση ήταν. Δυστυχώς άγνωστο είναι και το μέλλον της Κεντροαριστεράς. Για την κυβέρνηση είμαστε υποχρεωμένοι να ευχόμαστε τα καλύτερα. Διαφορετικά, τα χειρότερα έρχονται.

Στους Αριστερούς Μεταρρυθμιστές απομένει η αναζήτηση μιας άλλης αφήγησης και ενός άλλου σχεδίου. Θα προσπαθήσουμε σε αυτήν την κατεύθυνση.


Σχόλια

  1. Now you are talking!

    (και πρέπει να τα ξαναγράψω γιατί, τελευταία, τα γραφώμενα στο κουτί υποβολής σχολείου του blog ξαφνικά σβήνονται!)

    Έλεγα, αν δείς καμία ταμπέλα που να γράφει:

    1) Διαχωρισμός εξουσιών
    2) Αξιοκρατια: βιογραφικά, όχι 4-2-1
    3) Ανταμοιβή και αναγνώριση επιχειριματικότητας, εφευρετικότητας και ευσυνείδητης εργασίας
    4) Εργατικό δίκαιο κοινής λογικής
    5) Εθελοντικός, μη επαγγελματικός συνδικαλισμός
    6) Κάθε σχολείο πρότυπο
    7) Και αλλα νεοφιλελεύθερα σχετικα που ξεχνάω
    8) Leo for President,

    βγάλτην μιά φωτογραφία. Θα είναι συλλεκτική. Και καλό Σαββατοκύριακο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχαχ Μάκη καλό Σαββατοκύριακο. Ταμπέλα τέτοια που να βρούμε τώρα. ΚΑι να υπήρχε θα την είχαν σπάσει

      Διαγραφή
    2. Τότε να τη φτιάξω εγώ.

      Άμα τα αλλάξω λίγο:

      7) Ανοιχτά, δηλωμένα και φορολογήσημα όλα τα επαγγέλματα
      8) Κράτος κοινωνικό όχι δημοσιουπαλληλικό
      9) Όλες οι προμήθειες στο διαδίκτυο
      10) Fotis Kouvelis for President,

      θα την βάλεις δίπλα στο κουδούνι της ΔΗΜΑΡ;

      Διαγραφή
    3. Τότε να τη φτιάξω εγώ.

      Άμα τα αλλάξω λίγο:

      7) Ανοιχτά, δηλωμένα και φορολογήσημα όλα τα επαγγέλματα
      8) Κράτος κοινωνικό όχι δημοσιουπαλληλικό
      9) Όλες οι προμήθειες στο διαδίκτυο
      10) Fotis Kouvelis for President,

      θα την βάλεις δίπλα στο κουδούνι της ΔΗΜΑΡ;

      Διαγραφή
  2. Φίλε leo, σε ευχαριστώ πραγματικά γιατί μου έδωσες τη δυνατότητα να απολαύσω πρωί πρωί το τόσο πολιτικά στοχευμένο και κομματικά ανεπιτήδευτο άρθρο σου. Δυστυχώς, επενδύσαμε πολλοί και πολλά στην παρουσία της ΔΗΜΑΡ στο κυβερνητικό εγχείρημα πριν ένα χρόνο και δεν άργησε να καταλάβουμε ότι όλα γινόταν για να διατηρηθεί η αναλογία του 4-2-1 σε όλα τα κυβερνητικά και διοικητικά πόστα. Από την πρώτη ημέρα διακυβέρνησης στόχος ήταν να κερδίσουμε δημοσκοπικά από στρογγυλεμένες αποφάσεις, από κατάκτηση θέσεων στο δημόσιο τέτοιων που να μας δίνει τη δυνατότητα να εξυπηρετήσουμε τα λαϊκιστικά μας κατάλοιπα. Ποτέ δεν καταφέραμε να συμβάλουμε αποφασιτικά στην οικοδόμηση ενός κράτους δικαίου, αποτελεσματικού και αξιοκρατικού. Κολυμπήσαμε στον βούρκο και την πολιτική λάσπη που βρίσκονταν οι άλλοι δύο εταίροι. Μας άρεσε κιόλας θα έλεγα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελπήνωρ
      Τι να πω ρε φίλε και γω; Ο κόσμος έχει μάτια και βλέπει. Και όλα αυτά σερβίρονται τώρα με αριστερή σωσ.

      Διαγραφή
  3. Η ΔΡΑΣΗ, η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΞΑΝΑ, η ΝΤΟΡΑ, Ο ΤΖΗΜΕΡΟΣ, όλοι εδώ είναι!!! Τι ψάχνετε ακριβώς? Το "αριστερό" πρόσημα και άλλες μεγαλοφυείς μπούρδες?

    Ι.Π.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η πλάκα είναι ότι το αριστερό πρόσημο δεν χρησιμοποιήθηκε απλά για να μην αλλάξει τίποτα, αλλά για να πάνε τα πράγματα πιο πίσω και από ένα στοιχειώδη αστικό εκσυγχρονισμό. Αλλά αυτή ήταν πάντα η Αριστερά. Απλά εγώ ο αφελής νόμισα ότι κάτι θα μπορούσε ναλλάξει. Παπαριές

      Διαγραφή
  4. Σωστοτατος!!


    Αλικη

    ΥΓ: Τι τίτλος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σαρεσε Αλίκη ο τίτλος; Εμένα μαρέσει σαν φράση, τη λέω συχνά όταν μονολογώ. Χωρίς αιτία. Ο ήχος της μου αρέσει και οι σκηνές που προβάλει.

      Διαγραφή
  5. πολύ εύκολα πέρασες την φοροδιαφυγή συνάδελφε και προχωρησες στις απολύσεις...δικαιολογείς την φοροδιαφυγή ως κατι που δεν αντιμετωπίζεται και προχωράς παρακάτω έτσι εύκολα. Όσοι οδηγηθουν στην σφαγή δεν πρόκειται να το αφήσουν έτσι...ρώτα και τους γυμναστές συναδέλφους σου να σου πουν τι θα κάνουν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η φοροδιαφυγή αντιμετωπίζεται δύσκολα γιατί οι μηχανισμοί αδυνατούν, γιατί συμφέροντα δεν θέλουν να πιάσουν τη μεγάλη, αλλά κυρίως γιατί η οικονομία έχει καταρρεύσει. Η μείωση του κράτους δεν συγκρούεται με τη φοροδιαφυγή. Απλά αυτή είχε εμφανιστεί ως άλλοθι στη ΤΡΟΙΚΑ όταν το σύστημα προσπαθούσε να γλυτώσει το εξορθολογισμό του κράτους. Σήμερα αυτό είναι αναγκαστικό. Οι γυμναστές και οι ΙΔΑΧ και όλοι οι άλλοι μακάρι να βρεθεί τρόπος να παραμείνουν, αλλά εργαζόμενοι εκεί που χρειάζονται. Διαφορετικά οι πολίτες γιατί να τους πληρώνουν;

      Διαγραφή
  6. Μπράβο, Λεωνίδα!
    Βάσω Κιντή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. νεαρε ντιγκουί θαυμάζω το υφος και φυσικά δε συμμερίζομαι τη βαθειά μελαγχολία και απογοήτευση...ξες στην αριστερά έμαθα από τα μικράταμου την αρρώστια του μεάλου του γιγαντιου, του συνολικού του σφαιρικού και της θειαςε τους το τέτοιο..μαθαινα οτι θα μιλάς επι παντοε του επιστητού και θα εισαι και μαγκας διότι αμα ο αριστερός λεει οτι αυτόο γίνεται κακό του κεφαλιού του του διαολεμένουπου δε θελει με τίποτα να γίνει...μετά όμως στην πραξη συνηθισα καιέμαθα και απο τη διαλεκτική του συγκεκριμένου πέρασα κι εγω στη θεωρία οτι τα πάντα φτειάχνονται κατά πως με ορμηνεψεν ο συνωνόματος σου μέντορας μου από τα πολύ μικρά μου...αριστερός είναι αυτός που κάνει πολύ καλά τη δουλειά του με πίστη και κέφι και γίνεται υπόδειγμα στον περίγυρο του και στην κοινωνία...
    επομ΄πενως αριστερρά είναι αυτή που φυτεύει οάσεις μεσα στον ορυμαγδό αυτό και τον πολτό της κοινωνικής αναλγησίας και αδιαφορίας...Ο Αντωνίου παλεύει και φτειάχνει ένα σχολειό πιλότο, ο Καστανά το ίδιο η Κυριακή το ίδιο..αυτά νεαρέ Ντιγκουί τα συνδέει η κόκκινη κλωστή που λέγεται αριστερά του 21ου αιώνα κι ασε τον προκοπ να ψάχνει επιτροπές πρωτοβουλίας και αρχηγούς...τερμα το κόλπο πιά..νεοι άθρώποι και υγιείς σταμυαλά και στο βλέμμα τους...
    Μιχάλης φίλος σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Συγχαρητήρια για το σκληρό και τολμηρό άρθρο σας. Ίσως δεν είναι απαραίτητο να απολυθούν γυμναστές και άλλοι καθηγητές. Θα μπορούσαν, μέσα στα πλαίσια της κινητικότητας, να μετατεθούν σε άλλες υπηρεσίες. Μπορούν να μετακινηθούν καθηγητές πληροφορικής σε υπηρεσίες μηχανογράφησης, και γυμναστές και θεολόγοι σε υπηρεσίες που έχουν να κάνουν με ελέγχους ή σε ασφαλιστικά ταμεία (πχ ΙΚΑ, γραφεία Αστυνομικών τμημάτων, κλπ). Το πρόβλημα είναι ότι κανένας εκπαιδευτικός δεν θέλει να χάσει τις διακοπές του και τις λίγες ώρες εργασίας (παρά την "τεράστια" αύξηση των 2 ωρών). Η ΟΛΜΕ διεκδικεί να μην αλλάξει τίποτα, να μην απολυθεί και να μην μετακινηθεί κανένας, χωρίς τη θέλησή του, και να μην γίνει καμιά αξιολόγηση κανενός εκπαιδευτικού. Έτσι, αντί να αξιολογηθούν και να μετακινηθούν σε άλλες υπηρεσίες οι λιγότερο ικανοί, θα απολυθούν ή θα μετακινηθούν κάποιοι με κριτήρια, είτε κομματικά, είτε χρονολογικά (πχ ημερομηνία διορισμού). Χαμένοι θα είναι πάλι η εκπαίδευση και οι μαθητές. Οι ανίκανοι και οι τεμπέληδες θα συνεχίσουν να μας δυσφημίζουν.
    Δεν έχει βρεθεί ακόμα συνάδελφος εκπαιδευτικός να μου απαντήσει στο ερώτημα που θέσατε "ποιος κερδίζει την υπεραξία των 2 περισσότερων ωρών διδασκαλίας;", ούτε στο ερώτημά μου "γιατί θα πρέπει να πληρώνω για ιδιαίτερο μάθημα για το παιδί μου για να καλύψω την ανεπάρκεια ή/και την τεμπελιά ενός καθηγητή;" Αν μπορεί κάποιος ας απαντήσει στα ερωτήματα, αλλά παρακαλώ να είναι εντός θέματος. Έχω παρα-χορτάσει από απαντήσεις εκτός θέματος.
    Ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το πιο πιθανό είναι να μην απολυθούν. ΚΑι είναι το καλύτερο. Να μετακινηθούν σε υπηρεσίες που χρειάζονται. Θυμήσου όμως φίλε μου ΘΩΜΑ την περίφημη Ολυμπιακή Παιδεία. Γιατί να μην έχει το σχολείο πλεόνασμα άλλων ειδικοτήτων για να δουλέψει την ενισχυτική διδασκαλία που τόσο ανάγκη έχουν οι οικογένειες;

      Διαγραφή
  9. Ερώτηση αριστερέ μεταρρυθμιστή :Τις απολύσεις θα τις κάνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης;
    Θα μπορούσα να σε ρωτήσω ακόμα τι θα γίνει με τους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες που ήπιαν το αίμα της χώρας ;
    Τι έπαθαν μέχρι τώρα οι άρχοντες των καρτέλ σε δεκάδες υπηρεσίες και προϊόντα που στύβουν τους εργαζόμενους σαν λεμονόκουπες ;
    Πότε θα πληρώσουν ότι λέει ο νόμος οι μεγαλοκαναλάρχες ;
    Και δεκάδες άλλα χιλιάδες φορές πιο σοβαρά αλλά και οικονομικά επιβαρυντικά για μια θγιή οικονομία και κοινωνία θέματα απο την απόλυση μερικών χιλιάδων φουκαράδων για λόγους ιδεοληπτικούς.
    Δεν έχει νόημα όμως γιατί ειναι φανερό ότι είσαι πικρόχολος και γεμάτος εμμονή με το δημόσιο.
    Όμως αν έχεις το θεό σου απάντησε στην πρώτη ερώτηση:
    Τις απολύσεις θα τις κάνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης ;;;;;;;;;;;
    Ελεος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μακάρι να τις κάνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Που είναι το πρόβλημα; Αφού δεν τις έκανε ο Μανιτάκης για να τις κάνει δίκαια και αξιολογικά, θα τις κάνει ο Κυριάκος. Η πολιτική ως γνωστό απεχθάνεται τα κενά.
      Καναλάρχες και κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες δεν θα απολυθούν, φυλακή πρέπει να πάνε. Για όσα κλέψανε, όποιοι κλέψανε. Αλλά δυστυχώς δεν άκουσα τίποτα γιαυτό από τη ΔΗΜΑΡ.

      Διαγραφή
  10. Αναδημοσιευσις

    Οικονομικος Ταχυδρομος (της ηλεκτρονικης εκδοσης της εφημ. Καλυβα) Διανεμεται δωρεαν με το Σαββατιατικο φυλλο. Του ανταποκριτη μας ΑΦ. 29-6-2013. Επικαιροποιηση 20:12

    Ανησυχια επικρατει εις την λαϊκην αγοραν της οδου Καλλιδρομιου, αναμεσα στους παραγωγους και εμπορους. Η κινησις στην αγορα ητο μειωμενη κατα 40%, ωστε αλλοφρονες οι πωλητες εκραυγαζαν :
    4 πεπονια 1 ευρω, 4 μαρουλια ενα ευρω, κερασια βοδενων 1, 5 ευρω, σχεδον τα παντα στοιχιζαν απο 0,333 εως 1,00 ευρω το κιλο κ.ο.κ.
    Ωρα 15:15 Οι παγκοι ηταν φορτωμενοι νωπα προίοντα αριστης ποιοτητος με ελαχιστους αγοραστες.Οι πωλητες με τους οποιους συνομιλησε ο ανταποκριτης μας ηταν καταστεναχωρημενοι. Θα με απολυσει το αφεντικο μου αφου δεν μπορεσα να διωξω το εμπορευμα εξωμολογηθηκε εις ειλικρινης.

    Ο ΑΦ αγορασε μυρωδατα φρουτα και οπωροκηπευτικα εποχης καθως και σχεδον 2 χιλογραμμα ξιφια (εις μεγαλη ευκαιρια ητοι με εκπτωσιν 58.4% ) απο 24 εις μολις 10 ευρω το κιλο.

    Ο σχηματισμος της επαρατου δικομματικης κυβερνησεως ωθησε το συντηρητικο κοινο εις οριστικας διακοπας εως αρχας Σεπετεμβριου, εις τα εξοχικα τους, αντε και στο σπιτι στο χωριο οι πτωχοτεροι και οι ασωτοι, η μαζικη μετακινησις οπαδων του ΣΥΡΙΖΑ εις την επαναστατικην, οπλοφορον και λεβεντομανα Κρητην ενοψει της χθεσινοβραδυνης ομιλιας του κ. Α.Τσιπρα εις Χανια και εν συνεχεια εις διακοπας τοσον εις την Βορειον Κρητην αλλα οι αριστεροτεροι (το 4% απο το 27%) εις το λιβυκον πελαγος(Ιεραπετρα, Βαι, Αγια Ρουμελη, κ.λ.π.) , η μετακινησις των αναρχικων/φρικιων προς Ικαριαν, τας μικρας Κυκλαδας, Ιον, Ματαλα, Γαυδον, τα δε μελη της ευπορου αριστερας της ευθυνης και της κονομας (αυτο λογω ικανοτητων, βεβαιως) εισηλθαν οικογενειακως εις μεγαλα SUV, AUDI,SAAB, …και εξεδραμαν εις τα πελωρια εξοχικα τους.

    Οθεν η προσωρινη πολιτικη σταθεροτης επεδρασε καταλυτικα εις την εμπεδωσιν και επανειλημενη επιβεβαιωσιν “των λουτρων του λαου”* και επομενως του γνωστου “ραντεβου τον Σεπτεμβρη” αλλα και εις την σημερινην καθιζησιν των τιμων εις την λαϊκην αγοραν της οδου Καλλιδρομιου.

    Επομενως αγαπητοι αναγνωσται χωρις τυψεις δυνασθε και εσεις να εκδραμετε εις τοπους δροσερους ή χλοερους, αποφευγοντας -οπωσδηποτε- την περιοχην της ορεινης Ναυπακτιας και Δωριδος, θα προσθετα και τα συνορα των περιοχων αυτων με την Ευρυτανιαν, λογω των γνωστων αλβανων δραπετων των φυλακων των Τρικαλων και νυν -ασυλληπτων ετι- ληστων των Ορεων της Ρουμελης

    *κατακτησις του γαλλικου προλεταριατου κατα την περιοδον του Λαϊκου Μετωπου, περι το 1936

    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Νομίζω πως αυτό που επισημαίνει ο 9.11 είναι η καρδιά του προβλήματος. Η ΔΗΜΑΡ προσπαθεί να προστατεύσει το "αριστερό" πρόσημο. Το βρίσκω ίσως λογικό για ανθρώπους που ξεκίνησαν από το ΚΚΕσ ίσως κι αριστερότερα. Και -κακά τα ψέμματα- το "αριστερό" γενικώς και αορίστως είναι πιασάρικο. Αλλά μήπως και το "αριστερό" και το "δεξιό" πρέπει να τα αφήσουμε πίσω μας; Μήπως να συζητήσουμε επι συγκεκριμένων θεμάτων; Πως θέλουμε να λειτουργούν τα Πανεπιστήμια; Τα νοσοκομεία; Πόση πρέπει να είναι η φορολογία; Εχουμε πρόβλημα με τη λαθρομετανάστευση; Αν ναι πως αντιμετωπίζεται; Για να κάταλάβουμε πρώτα ποιος είναι με τι, ποιος είναι με ποιον μετά για να δούμε κι ... εμείς με ποιον είμαστε (το "με τι είμαστε", τα θέλω μας τα ξέρουμε ... υποτίθεται)


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Προφανώς Φιρίκι αυτό τους είπα και στην τελευταία ΚΕ. Σιγουρεύτηκαν ότι δεν είμαι Αριστερός

      Διαγραφή
  12. Άψογος σύντροφε. Απόλυτα εύστοχο κείμενο. Το κακό είναι πως την "γραμμή" την χαράζουν κάποιοι αργόσχολοι που τυπικά εργαζόμενοι στο φωταέριο π.χ. ή σε κάποιον οργανισμό του δημοσίου ή του κόμματος (κάτι δηλαδή σαν την Ξενογιαννακοπούλου ή τον Στρατούλη - κι αν βρείς σε τι διαφέρουν οι "δικοί" μας απο αυτούς γράφτο μου - και είναι και φίλοι γαμώτο), νομενκλατούρα που λέγαμε κάποτε. Το μόνο που ξέρουν είναι να ξημεροβραδιάζονται στα γραφεία, να στήνουν συμμαχίες (τουλάχιστον κάποτε είχαν και ιδεολογικό περιεχόμενο), να φτιάχνουν ισορροπίες, να διασφαλίζουν τη θεσούλα τους - έξω να δουλέψουν στην πιάτσα, μπά, αστειεύεσαι; Όμως, ας μην μας πλακώνει η απαισιοδοξία - γι αυτό ας φοβόμαστε μόνο τον ουρανό - η ανανεωτική αριστερά "ποτέ δεν πεθαίνει", ας ελπίσουμε πως για λίγο απλώς ξαποσταίνει.
    Μπάμπης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπάμπη φίλε μου φοβάμαι πως η ανανεωτική Αριστερά πέθανε γιατί δεν ανανεώθηκε ποτέ. Ηταν όλοι ικανοποιημένοι αυτοί που αναφέρεις γιατί άνοιξε ο δρόμος προς το ΣΥΡΙΖΑ

      Διαγραφή
  13. Λεο,

    Σε πολλά άρθρα σου (αλλά και άλλων συγγραφέων που ανεβάζεις) εμφανίζεται το εξής απλοϊκό σχήμα: "η δημιουργία πλεονασμάτων επιτυγχάνεται με την αύξηση των εσόδων από φόρους και εισφορές και την ταυτόχρονη μείωση των εξόδων", δηλαδή περιγράφεις το ορθόδοξο μονεταριστικό μοντέλο. Όμως ακόμα και το ΔΝΤ έχει παραδεχτεί ότι το μοντέλο αυτό ΔΕ ΔΟΥΛΕΥΕΙ σε εποχές κρίσης (ειδικά όταν ΟΛΗ η Ευρώπη εφαρμόζει λιτότητα) και οδηγεί σε φαύλο κύκλο ανατροφοδοτούμενης λιτότητας. Αυτός είναι και ένας λόγος που το ΔΝΤ έχει διαχωρίσει τη θέση του και σταδιακά μειώνεται ο ρόλος του στην Ελλάδα. Δεν ισχυρίζομαι ότι έχω την απάντηση όταν οι συγκεκριμένες πολιτικές επιβάλλονται άνωθεν (και προφανώς όχι για το δικό μας καλό), αλλά νομίζω αυταπατάσαι αν πιστεύεις ότι με τη λιτότητα θα πετύχουμε πλεονάσματα! Η λιτότητα θα φέρνει ύφεση και αυτή νέα λιτότητα κ.ο.κ. και προσωπικά δε θέλω καν να σκέφτομαι πού μπορεί να βρίσκεται το σημείο ισορροπίας (πάντως η Βουλγαρία με μισθούς 200-300 ευρώ ακόμα δεν έχει βρει το δικό της).

    Υ/Γ Το paper του ΔΝΤ από το 2010:
    http://www.guardian.co.uk/world/richard-adams-blog/2010/feb/12/imf-financial-crisis-failure

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κώστα καλό μήνα. Χαίρομαι για το σχόλιο που έκανες. Λιγότερο αντιπαραγωγικό δημόσιο, λιγότεροι αντιπαραγωγικοί υπάλληλοι με ταυτόχρονη δημιουργία ευκαιριών απασχόλησης δεν είναι καθόλου μονεταριστικό σύστημα. Διαφορετικά θα καταρρεύσει όλο το κοινωνικό κράτος και θα πάμε όλοι για βρούβες. Το σχέδιο είναι προφανές. Σπρώχνει την Ελλάδα στην ανοικτή οικονομία, περιορίζει το δημόσιο και αναγκάζει το νέο να βγει στην πραγματική αγορά, να παράγει και να εξάγει να φέρει χρήμα. Πχ Μέχρι χτες το δημόσιο βόλευε στα σπλάχνα του 1000 τελείως αντιπαραγωγικούς μηχανικούς του πολυτεχνείου που συμπλήρωναν χαρτιά και σε λίγο καιρό είχαν ξεχάσει την επιστήμη τους. Ακόμα και αν αυτοί πάνε να δουλέψουν έξω στέλνοντας μέρος των χρημάτων τους στην Ελλάδα, για μας είναι κέρδος. ¨οταν θα γυρίσουν κάποια στιγμή εδώ θα ψάξουν κάτι να κάνουν και αυτό μόνο παραγωγικό μπορεί να είναι. Γιατί δεν θα είναι συμπλήρωνα χαρτιών. Ετσι έρχεται η ανάπτυξη, μόνο που είναι διαδικασία επίπονη. Δεν έχουμε άλλη επιλογή φίλε. Το δημόσιο πρέπει να αλλάξει και αν είναι δυνατόν με τις λιγότερες απολύσεις. Η εμμονή όλης της Αριστεράς ( και των δικών μου) να μην αλλάξει τίποτα από το ¨αριστερό" δημόσιο θέτει εκ των πραγμάτων αυτήν την αριστερά στη γωνία. Μακάρι να είναι αρχή για μια άλλη αριστερά. Αλλά αυτήν δεν τη κλαίω

      Διαγραφή
    2. Λεο, το Δημόσιο πρέπει να αλλάξει, δε χωράει αμφιβολία, όπως και ότι υπάρχει αντίσταση "εξ αριστερών". Η ένστασή μου είναι στη μείωση δημοσίων δαπανών και αύξηση φόρων, η οποία δεν οδηγεί ντε φάκτο σε πλεόνασμα όπως υπονοείς. Ότι χρειάζεται μια πιο ορθολογική διαχείριση των (ελάχιστων) πόρων που διαθέτει το δημόσιο και αυτό είναι αυτονόητο...

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία