Τώρα μπροστά στην αλήθεια και στον καθρέφτη

του Μιχάλη Γ. Τριανταφυλλίδη

Τώρα που τελείωσαν τα καλαμπούρια, παρακαλώ να ομιλήσουμε και σοβαρά. Αναρωτήθηκαν πάρα πολλοί και απορώ γιατί, πως ψήφισαν όχι απλώς δένδρα, αλλά και αποθαμένοι και οχθροί δεδηλωμένοι. Το χειρότερο όμως, είναι ότι από, τον Συνασπισμό και προς τα δω, ποτέ δε μάθαμε κάτι διαφορετικό. Ποτέ δεν υπήρξε διάλογος σοβαρός για την παραγωγή πολιτικής. Δεν είναι μάλιστα, καθόλου τυχαίο το γεγονός πως εκτός από δυο τρεις σούπες χλιαρές και άνοστες δεν υπάρχει καμιά σοβαρή απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής για παράδειγμα. Ακόμη και η απόφαση για την αποχώρηση πάρθηκε από την ΕΕ και την κοινοβουλευτική ομάδα που διόρισαν ως όργανο υπεράνω πάντων και πασών τον πρόεδρο…

Και παρακαλώ μέχρι την αποφράδα εκείνην ημέρα που ήρθε το πάνω κάτω, βολεύονταν οι πάντες στη συνθήκη και πλην παραιτήσεως Φωτίου, για όλους τους παραπάνω λόγους, ουδεμία άλλη αντίδρασις…. Αυτό που έχουμε μάθει μόνον, είναι η ήττα του άλλου. Ποσώς μας αφορά πως και γιατί ήττα. Ήττα όμως, ως προς τι; Για το ποιος είναι πιο έξυπνος ή πιο δυνατός;;; Φυσικά από κάτω με την πλάτη στο μουσαμά είμαστε εμείς….Δια τούτο η ανησυχία;; Και εξηγούμαι. Στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, που ζαλίστηκε ο Θοδωρής, εμφάνισαν 60 άτομα. Ανάμεσα σ΄αυτά είναι: Άτομο που έχει μετακομίσει στην Αθήνα τα τελευταία δύο χρόνια, τουλάχιστον, ονόματα και διευθύνσεις στη διάθεση των διαπορόντων.

Άτομο το οποίο δήλωσε , ευθαρσώς, και δημοσίως ότι «με το κόμμα του Κουβέλη, λόγω προσωποπαγούς ηγεσίας και πολιτικής» δεν θέλει πλέον σχέση καμιά. Ειδοποιήθηκε κυρία να έρθει, μόνο για την ψηφοφορία, για να βγούνε τα κουκιά, η οποία, την πατήσανε οι φίλοι μας, και ήταν χουλιγκανή και φάν της Κεντροαριστεράς. Και μετά αναρωτιόντουσαν ποιος μαλάκας της τηλεφώνησε. Εμφανίζονταν ως μέλη, γιατί τώρα πια χρειάζεται να δείχνουμε νούμερα, άνθρωποι που δήλωσαν απομάκρυνση και αποστασιοποίηση από την ενεργό δράση λόγω της επιλογής για συμμετοχή στην κυβέρνηση και προφανώς η στάση αυτή συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Να μην αναφέρω ότι από τους 60, βία 25 θα μπορούσε να θεωρηθεί, με επιφύλαξη πάντοτε, πως είναι τα μέλη της ΔΗΜ.ΑΡ. στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Εγώ προσωπικά είμαι απείρως πιο λάρζ και λιγκβινταριστής και θα θεωρούσα μέλος όποιον λέει καλημέρα χαμογελαστά. Αλλά όχι ρε κουμπάρε για να μας αποδιώχνεις, ακραιφνής κομμουνιστής και για να βολεύεσαι και συ και η νομενκλατούρα από κάτω, δεν μπορείς να το παίζεις αναρχοκομμούνι στα γεράματα. Είναι πολλοί που χαίρονται και το φχαριστιούνται κι όλας, δήθεν νούμερα, πλειοψηφίες, μειοψηφίες, δικοί μας, δικοί τους …

Και η ερώτηση παραμένει καίρια. Αφού το βλέπετε και μόνοι σας ότι μιλάμε για δύο κόσμους, και δύο πολιτισμούς απολύτως διαφορετικούς, απολύτως όμως, προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός; Γιατί αφήνετε το Γραμματέα, να εκτίθεται ανεπανόρθωτα με τα περί ενότητας και άλλα τέτοια κούτβικα; Δεν είναι κρίμα να ξοδεύεται με τρόπο ασυλλόγιστο το κύρος και η επιδραστικότητά του; Έχετε και άλλους πέντε, έξι στο τσεπάκι μήπως, ομοίους του; Αυτά προς ώρας. Αφού το θέλει κι έτσι. Τα υπόλοιπα μετά. Ηγγικεν γαρ.