μη μαδας τη μαργαριτα

542 Click to share on Facebook(Ανοίγει σε νέο παράθυρο) 542 Κλικ για να το μοιραστείτε στο Twitter(Ανοίγει σε νέο παράθυρο) Κλικ για να το μοιραστείτε στο Google+(Ανοίγει σε νέο παράθυρο) Δύο κείμενα για τον ταξικό πόλεμο που ξέσπασε πριν λίγες μέρες πριν βγούνε οι οφσόρηδες αριστεροί στη σέντρα Οι μενουμευρώπηδες Plamen Tonchev από το books Journal Ως κυβέρνηση, οι φανατικοί του ΣΥΡΙΖΑ έχουν βρει τον φταίχτη για όλα τα κακά της μοίρας μας: είναι οι «μενουμευρώπηδες». Ευτυχώς που υπάρχουν δηλαδή – είναι κι αυτοί μια κάποια λύσις, όταν έχεις ξεμείνει από δικαιολογίες. Το σκεπτικό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, έτσι όπως το παρουσιάζει, να επιβαρυνθούν περισσότερο οι εύποροι προς όφελος των ασθενέστερων έχει κατ’ αρχήν μια κάποια λογική. Συναρτάται με την κατ’ επίφαση ιδεολογία της ριζοσπαστικής Αριστεράς (με ισχυρές προσμείξεις εθνικιστικής Δεξιάς) ως υπερασπίστριας των αδικημένων, αναξιοπαθούντων, κατατρεγμένων κι όλων που έχουν κάποιο παράπονο απ’ τη ζωή του...

Ομιλία του Παναγιώτη Βλάχου, μέλους του Πολιτικού Συμβουλίου, σε εκδήλωση του Ποταμιού με κεντρικό σύνθημα «Η υπερφορολόγηση καταστρέφει την Ελλάδα και όμως υπάρχει άλλη λύση» Στο Eurogroup της 24ης Μαΐου ολοκληρώθηκε η πρώτη αξιολόγηση με επτά μήνες καθυστέρηση. Μέσα σε αυτήν την περίοδο επανήλθε η οικονομική αβεβαιότητα, αυξήθηκε η ανεργία, έφυγαν ξανά καταθέσεις. Άλλη μια μνημονιακή κυβέρνηση προτίμησε οριζόντια μέτρα, πακετάροντας τα όλα μαζί, φτάνοντας τη διαπραγμάτευση στο παρα πέντε, ώστε να αποφύγει επιμέρους αντιδράσεις στην πορεία προς τη συμφωνία. Το πρόβλημα με αυτήν την τακτική που θέλει να δημιουργεί αντιπάλους, εντάσεις και διχασμούς, ειναι ότι ότι κάθε φορά που περνά μια σημαντική αλλαγή, πχ φορολογικό ή ασφαλιστικο, παγώνουν οι υπόλοιπες ουσιαστικές αλλαγές, όπως η δικαστική μεταρρύθμιση, συγχωνεύσεις φορέων δημοσίου (χωρίς απολύσεις), ηλεκτρονικές συναλλαγές, πάταξη του παραεμπορίου και λαθρεμπορίου σε καύσιμα-τσιγάρα, καθολική εφαρμογή του δικτύου ΣΥΖΕΥΞΙΣ ...

Το 85% 600 έγκριτων Οικονομολόγων στη Βρετανία εκτιμούν ότι το Brexit θα οδηγήσει σε βαθειά κρίση για τα επόμενα 10 χρόνια, επιβεβαίωνοντας προβλέψεις του Ινστιτούτου Δημοσιονομικών Μελετών, της Τραπέζας της Αγγλίας, του ΔΝΤ, του ΟΟΣΑ,της ΕΕ, του G7 και όλου του Σύμπαντος.  Αντ αυτού οι Brexits ανταγωνίζονται ποιος θα σκεφτεί το πιο γελοίο σενάριο συνωμοσίας. Αποκαλούν κατεστημένο αυτό που οι ίδιοι έγλυφαν και υπηρετούσαν με πάθος μια ζωή. Επικαλούνται εργατικά δικαιώματα, αυτ οί που απεργάζονται την εξαφάνιση τους. Λένε ασύστολα ψέμματα για την Ευρώπη και παραποιούν στατιστικά στοιχεία για να αποπροσανατολίσουν αγράμματους και ημιμαθείς.  Η Επιτροπή Δημοσιονομικών Υποθέσεων της Βουλής τους αποκαλεί ψεύτες αλλά αυτοί άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Όλοι, είμαστε μέρος του Συστήματος και τα παίρνουμε από τις Βρυξέλλες. Εξαπολύουν απειλές στο κανάλι ITV επειδή επέλεξε στο debate με τον Κάμερον, τον Φάρατζ και όχι τον Μπόρις Τζόνσον, λέγοντας ευθέως " Οταν θα έλθουμε θα δείτε...

Φωτογράφησε η Γεωργία Καρβουνάκη   Τώρα που μπορούμε να σταματήσουμε να φοβόμαστε την ολοκληρωτική καταστροφή με έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρώ, είναι ανάγκη να δούμε με ψυχραιμία και καθαρό μυαλό πώς φτάσαμε εδώ που είμαστε. Τα τελευταία 40 χρόνια δημιουργήσαμε μια διεφθαρμένη, αγράμματη και διαπλεκόμενη κοινωνία με κύριο υπεύθυνο τον Ανδρέα Παπανδρέου. Ο μικρός Καραμανλής, που υποτίθεται πως θα ανέτρεπε το κράτος του ΠΑΣΟΚ, από το 2005 ως το 2009 τίναξε στον αέρα την οικονομία της Ελλάδας με εκατοντάδες χιλιάδες διορισμούς στο δημόσιο και εφιαλτικό εξωτερικό δανεισμό, χωρίς να κάνει καμιά αλλαγή στο ελληνικό κράτος που ήταν ήδη υπό διάλυση. Και όταν είδε πως είχε φτάσει πια την Ελλάδα στον γκρεμό, την κοπάνισε και άφησε τον ηλίθιο ΓΑΠ να βγάλει το φίδι από την τρύπα. Έτσι, έχοντας τεράστια ελλείμματα που δεν μπορούσαμε να καλύψουμε με δανεισμό (αφού κανείς δεν μας δάνειζε πια) ο ΓΑΠ ζήτησε βοήθεια από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισμα...

από την Καθημερινή Ηταν στις αρχές της δεκαετίας του ’90, όταν η αίθουσα Παπαρρηγοπούλου -στον ημιώροφο μεταξύ 2ου και 3ου του κτιρίου της Νομικής στην οδό Σόλωνος- ήταν φίσκα από φοιτητές που ήθελαν να παρακολουθήσουν το μάθημα Συνταγματικού Δικαίου από τον Νίκο Αλιβιζάτο. Χθες, η 19χρονη Λασκαρίνα Λιακάτου περίμενε έξω από την αίθουσα Σαριπόλων, στον 3ο όροφο, να ανοίξουν οι πόρτες της για να παρακολουθήσει την τελευταία διδασκαλία του Νίκου Αλιβιζάτου. «Απαντά σε όλα τα ερωτήματα χωρίς υπεκφυγές, λέει την άποψή του, φεύγεις από το μάθημα έχοντας κάτι να σκεφτείς» εξηγεί στην «Κ». Μαζί της, περίπου 800 άτομα, φοιτητές, πανεπιστημιακοί και φίλοι του Νίκου Αλιβιζάτου, γέμισαν ασφυκτικά την αίθουσα, σε έδρανα, σκαλοπάτια και όρθιοι. Ο καθηγητής φέτος, για μία ακόμη χρονιά, δίδαξε το μάθημα «Εφαρμογές Δημοσίου Δικαίου», δηλαδή τη Rolls Roys του Συνταγματικού Δικαίου, όπως ανέφερε ο αναπληρωτής καθηγητής Διοικητικού Δικαίου, Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος, στον εισαγωγικό λόγο του. ...

Αντε πάλι πανελλαδικές αλλά για έξοδο από το Λύκειο,  άντε πάλι Τράπεζα Θεμάτων   όπως προέβλεπε το "Νέο Σχολείο" των επάρατων προηγούμενων. Για να μην γλυτώσουμε ποτέ από τις κωλοτούμπες. Τι τύποι μα τον Τουτάτη;  Επικίνδυνοι μαστροχαλαστές! Η Πρόταση της Επιτροπής Λιάκου για τις αλλαγές στην Παιδεία περιλαμβάνει δύο εναλλακτικές προτάσεις για τις εξετάσεις απόκτησης του Εθνικού Απολυτηρίου: είτε α) εθνικού επιπέδου εξετάσεις (από τον εθνικό οργανισμό-υπουργείο) Ο Σύριζα έλεγε ότι θα καταργούσε τις εξετάσεις εισαγωγής στην ανώτατη εκπαίδευση και θα καθιέρωνε την ελεύθερη πρόσβαση. Μας το φύλαγε για έκπληξη ότι αντί για τις εξετάσεις εισόδου στην ανώτατη εκπαίδευση θα εισήγαγε στη θέση τους εξετάσεις εξόδου από το Λύκειο! είτε β) εξετάσεις με διαφορετικά ανά Λύκειο θέματα, αλλά από κοινή βάση θεμάτων. Προφανώς εννοεί από κάποια Τράπεζα Θεμάτων όπως αυτή που θεσμοθετήθηκε και άρχισε να αναπτύσσεται από το 2013 (με χρηματοδότηση ΕΣΠΑ) αλλά κατά...

Το Eurogroup αποφάσισε τα εξής χθες: 1. Εάν η Ελλάδα δεν θέλει να χρεοκοπήσει μέχρι το Νοέμβριο, τη βοηθάμε να μη χρεοκοπήσει και τυπικά. 2. Δεν υπάρχει αυτή η διακυβέρνηση στην Ελλάδα. Αν θέλει να υπάρχει η Ελλάδα, τα πάντα στον αυτόματο. Κανένα καουμποϋλίκι δεν περνάει. 3. Καμωνόμαστε πως έχουμε πρόγραμμα και το ξανακοιτάμε το φθινόπωρο. Ας δούμε τα επί μέρους - εντάσσοντάς τα και στη συζήτηση των τελευταίων εβδομάδων: 1. Τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος αφορούν €53 έως €74 δις (τα δάνεια του πρώτου Μνημονίου και του ΔΝΤ). Όποια αναδιάρθρωση θα χρηματοδοτηθεί από την Ελλάδα, εμμέσως ή αμέσως. Τα €10.5 δις των επιστροφών κερδών ομολόγων διακράτησης ΕΚΤ και τη διαφορά μέχρι τα €25 δις που προβλέπονταν για τις τράπεζες (χρησιμοποιήθηκαν €6 δις, λογικό να υπάρξει κάποιο μαξιλάρι). Μια από τις φοβερές επιτυχίες της αγωνιστικής διαπραγμάτευσης 2015. Δηλαδή, δανειζόμαστε ή χρησιμοποιούνται δικά μας χρήματα για διευθετήσεις χρέους. 2. Είναι ασαφές πότε και πώς ακολουθείτα...

από την Καθημερινή Στο νέο υπερταμείο θα υπαχθούν και οι ΔΕΚΟ και περίπου 70.000 ακίνητα του Δημοσίου, θα διοικείται από 5μελές συμβούλιο (τρία της Ελλάδας, δύο των θεσμών), θα αποφασίζει με πλειοψηφία 4 επί των 5, θα έχει διάρκεια ζωής 99 χρόνια. Γιατί (στα αλήθεια!..) κάποιοι ενοχλούνται; Διότι δημιουργούνται προϋποθέσεις για επαγγελματική διαχείριση των ΔΕΚΟ, ώστε να μην μπορεί η κάθε κυβέρνηση να διορίζει τα δικά της παιδιά, να μοιράζει τις δουλειές σε «πελάτες» της, να τους παραχωρεί τα κτίρια έναντι συμβολικού τιμήματος κ.λπ. Να μην μπορεί, με δυο λόγια, να μεταχειρίζεται τη δημόσια περιουσία ως λάφυρο. Το πολιτικό προσωπικό χάνει το «βάζο με το μέλι» – γι’ αυτό ένα μέρος του οδύρεται. Οι κραυγές «ξένοι στη διοίκηση του Ταμείου!» επιδιώκουν να συγκαλύψουν την κοινωνική-οικονομική ουσία της διαχείρισης που θα ασκείται. Και η ουσία είναι ότι επαγγελματική διαχείριση της δημόσιας περιουσίας μπορεί: (α) Να την προστατεύσει από τα τρωκτικά που έμαθαν να πλουτίζουν λεηλατώντ...

Ο αριστερός πολιτικός τουρισμός, είναι η άλλη όψη του νομίσματος του σεξουαλικού τουρισμού. Οι αριστεροί πολιτικοί τουρίστες, των ανεπτυγμένων Δυτικών χωρών, παγιδευμένοι σε μια αντιερωτική σχέση με τις χώρες τους, στις οποίες το προλεταριάτο έχει "αλλοτριωθεί" από τον καπιταλισμό, αναζητουν εδώ και μια δεκαετία, την ηδονή των Αριστερων φαντασιώσεων τους στην Βενεζουέλα του Τσάβες.  Ηθοποιοί του Χόλυγουντ, η ηγεσία του Εργατικού Κόμματος, οι "λ αϊκοί αγωνιστές" σε Ισπανία και Ελλάδα, όλοι οι ψεύτο-αριστεροί διανοούμενοι από τον Νόαμ Τσόμσκι έως τον Τζον Πίλτζερ, από τον Όλιβερ Στόουν και τον Σον Πεν, αναζήτησαν την σοσιαλιστική Εδέμ στην τροπική Βενεζουλα.  Ο Τσάβες ήταν η επιτομή των ονειρώξεών τους: Αντι-Αμερικανός, Αντι-Καπιταλιστής, πραγματικός Σοσιαλιστής παλιας κοπής. Ο οποίος κατά τον Seumas Milne τον επι χρόνια αρθρογράφο της Γκάρντιαν και νυν υπεύθυνο επικοινωνίας και πολιτικού σχεδιασμού των Εργατικών του Κορμπιν "αναδιένειμε τον πλούτο, εδω...

Πάντα πίστευα ότι για την εναλλακτική Αριστερά η οικολογία ήταν μόνο ο φερετζές του αντικαπιταλισμού. Ήρθε η ώρα να το πιστέψουν και οι πολίτες. (Leo) από το econews Επιστολή προς τους βουλευτές για το σχέδιο νόμου «Επείγουσες διατάξεις για την εφαρμογή της Συμφωνίας Δημοσιονομικών Στόχων και Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων και άλλες διατάξεις» απέστειλε το  WWF Ελλάς . Εστιάζοντας στις διατάξεις για τους δασικούς χάρτες, το WWF Ελλάς σημειώνει τα εξής: «Το υπό συζήτηση σχέδιο νόμου για τα προαπαιτούμενα δεν περιέχει μόνο μέτρα που εξυπηρετούν δημοσιονομικούς στόχους. Εισάγει και ρυθμίσεις που διαιωνίζουν την απαράδεκτη και διάχυτη πολιτική αντίληψη ότι  η νομιμοποίηση της περιβαλλοντικής παρανομίας αποτελεί δημόσιο συμφέρον , ενώ η πάταξή της και η διαφύλαξη του φυσικού μας πλούτου είναι  ανεπιθύμητη πολυτέλεια . Επίσης, οι προτεινόμενες ρυθμίσεις περιβάλλοντος από ένα νέφος ασάφειας σε σχέση με τα επόμενα βήματα και το πραγματικό όφελος και διακύβευμ...

Από το capital. gr Ένα από τα μεγαλύτερα παραμύθια της μεταπολίτευσης ήταν η επιδίωξη της οικονομικής ανάπτυξης μέσω των περίφημων αναπτυξιακών νόμων. Από τον 1262/82 μέχρι τον 3908/11 έχουν αθροιστεί πέντε αναπτυξιακοί νόμοι οι οποίοι εκ του αποτελέσματος κρίνοντας, το μόνο που κατάφεραν να επιτύχουν ήταν η διάλυση του μεταπολεμικού παραγωγικού ιστού της χώρας. Κατ’ αυτήν την έννοια έχουν και οι αναπτυξιακοί νόμοι τη συνεισφορά τους στη χρεοκοπία της χώρας. Οι  αναπτυξιακοί νόμοι δεν πέτυχαν να αποτρέψουν τα εκατοντάδες λουκέτα τη δεκαετία του ’80 στην κραταιά τότε ελληνική κλωστοϋφαντουργία, δεν απέτρεψαν τα επίσης εκατοντάδες λουκέτα τη δεκαετία του ΄90 σε εταιρείες όπως  η Pirelli, η Goodyear, η NAMKO κλπ. Δεν  απέτρεψαν τα τελευταία χρόνια  το κλείσιμο των χαλυβουργείων και φέτος εταιρειών όπως η ΙΜΑΣ, ή η Σόφτεξ, της τελευταίας χαρτοβιομηχανίας που είχε απομείνει στη χώρα. Όλοι οι αναπτυξιακοί νόμοι  απέτυχαν να αποτρέψουν τη διάλυση του με...