μη μαδας τη μαργαριτα

από το blog Navarino-s Όταν βλέπετε εξεγερμένους διαδηλωτές να υποδέχονται με λουλούδια τις στρατιωτικές δυνάμεις, την πιο ανελεύθερη έκφραση δηλαδή κάθε κρατικής εξουσίας, πέρα από την τηλεοπτικά πιασάρικη συγκινησιακή φόρτιση της εικόνας, για ένα να είστε βέβαιοι: τον ταχύτατο εκφυλισμό της πορείας των γεγονότων και τη διάψευση των ελπίδων! Και τούτο γιατί τέτοιες εκδηλώσεις δείχνουν ανάγλυφα το στοιχείο της αυθόρμητης έκρηξης και ότι μέσα στην απελπισία τους ψάχνουν οι άνθρωποι από κάπου να πιαστούν. Άλλωστε αυτό είναι ένα έργο που το είδαμε να παίζεται και εδώ κοντά μας- Σερβία Ουκρανία Γεωργία. κλπ.- πολλές φορές τα τελευταία χρόνια και πάντα με την ίδια κατάληξη. Γιατί δεν υπάρχει πια το όραμα της κοινωνικής ανατροπής και της Επανάστασης. Όλα παίζονται μέσα στο πλαίσιο της Φιλελεύθερης Οικονομίας και της Οικονομίας της Αγοράς. Βγαίνουν οι άνθρωποι στο δρόμο κάτω από τα έντονα οικονομικά προβλήματα της οικονομικής κρίσης και πρώτα-πρώτα στα μονολιθικά και απαρχαιωμέν...

                                  από το βλέμμα του Νίκου Ξυδάκη Η εγκατάσταση των 250 μεταναστών εργατών στο κτίριο της Νομικής Σχολής, η απεργία πείνας, και ή άρση του πανεπιστημιακού ασύλου πυροδοτούν αλυσιδωτά φαινόμενα, τα οποία επί μακρόν ελάνθαναν και σιγόκαιγαν. Το μεταναστευτικό είναι ο καταλύτης, αλλά και το καυτό υπόστρωμα της σοβούσας κρίσης. Η υποβοήθηση και η έμμεση καθοδήγηση των μεταναστών απεργών πείνας στη Νομική Σχολή, από μέρος του αριστερίστικου χώρου, παρά τις όποιες εναρκτήριες προθέσεις και τα ανθρωπιστικά κίνητρα, είναι οπορτουνισμός και παιχνίδι με τη φωτιά. Σε περιβάλλον βαριάς οικονομικής ύφεσης και ψυχικής αναδίπλωσης του πληθυσμού, οι μετανάστες οδηγούνται σε μετωπική σύγκρουση όχι με το κράτος και τους μηχανισμούς του, αλλά σε σύγκρουση με την ανήσυχη, έμφοβη και αναδιπλωμένη κοινωνία, η οποία, ακριβώς επειδή τελεί υπό πίεση και απειλή, μπορεί εύκολα να ...

του Ευθύμη Δημόπουλου Η δημόσια συζήτηση για τη μεταρρύθμιση στα πανεπιστήμια οφείλει να είναι πρωτίστως πολιτική, δηλαδή να εξετάζει το ρόλο και τη συμβολή του πανεπιστημίου στη ζωή του κοινωνικού συνόλου. Έτσι μπορούν να αναδειχθούν σαφέστερα οι προτεραιότητες της μεταρρύθμισης. Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να εξετάσουμε το ρόλο του επίσημου πολιτικού – συνδικαλιστικού λόγου της Αριστεράς στα ΑΕΙ κατά τη διάρκεια της μεταπολίτευσης. Μια χοντρική περιοδολόγηση θα μας διευκόλυνε. Η πρώτη περίοδος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως η φάση ανόδου και επικράτησης της Αριστεράς στο πεδίο της ανώτατης εκπαίδευσης. Την περίοδο αυτή η μεταπολιτευτική κοινοβουλευτική αριστερά (ΠΑΣΟΚ και κομμουνιστικά κόμματα) προωθεί τους ακόλουθους τακτικούς πολιτικούς στόχους στο χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης: διεύρυνση του μαζικού χαρακτήρα των πανεπιστημίων υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα τους, με παράλληλη αύξηση της χρηματοδότησής τους και βελτίωση της υλικοτεχνικής τους υποδομής ε...

Και πριν αλέκτωρ λαλήσει   άρχισαν οι υπαναχωρήσεις, και τα μάλλον δεν ήταν και η καλύτερη ιδέα που κλείστηκαν στη Νομική και εμείς τους συμπαραστεκόμαστε, αλλά «και όλοι να επιδείξουν ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση»   και άλλα τέτοια ανάποδα ψαλίδια Μαραντονίστικα που μόνο αυτοί ξέρουν. Τάπαμε χτες, τι να λέμε, γνωστοί οι τύποι. Το ιστολόγιο οφείλει μια ξεκάθαρη τοποθέτηση που λόγω φόρτου εργασίας δεν έγινε, χτες. Κάθε άνθρωπος που ζει και εργάζεται σε αυτή τη χώρα, «νόμιμος» ή «παράνομος» πρέπει να απολαμβάνει των νόμιμων εργασιακών του δικαιωμάτων. Να είναι ασφαλισμένος και να αμείβεται τα νόμιμα. Αυτό δεν αρέσει στην Ελλαδάρα και στους Ελληνάρες είναι σίγουρο, αλλά οι αρχές της ισότητας της δημοκρατίας και της ανθρωπιάς αυτό λένε. Τώρα οι μεταναστευτικές πολιτικές και οι συνολικές λύσεις που πρέπει να δοθούν κλπ είναι λόγια του αέρα, που λέγονται από τους πολιτικούς για να συσκοτίζεται το πρόβλημα.  Η θα τους απελάσεις με κάθε τρόπο, ή θα τους δώσ...

Τα λαμέ φρικιά του εγχώριου αριστερισμού, άνθρωποι βαθιά συμπλεγματικοί και ανεύθυνοι, άνθρωποι με λυμένα τα οικονομικά τους προβλήματα  συνήθως χωρίς προσωπική εργασία, βρήκαν καινούργιο παιχνιδάκι καθώς έρχονται οι απόκριες. Ενδύθηκαν τη στολή του προστάτη των μεταναστών και τους έμπλεξαν σένα κακό, αδιέξοδο και επικίνδυνο παιχνίδι. Με την εγκατάσταση στη Νομική, οι μετανάστες κινδυνεύουν να χάσουν και το όποιο δίκιο τους.  Πρέπει να βρεθεί άμεσα μια ειρηνική λύση χωρίς επέμβαση της αστυνομίας η οποία μπορεί και να σημαίνει μακελιό. Περιμένουμε από τις λεγόμενες πρυτανικές αρχές μια στοιχειώδη ανθρωπιστική πρωτοβουλία, μια αυτονόητη ενέργεια. Να τους πείσουν να αποχωρήσουν και να δοθεί ένα τέλος όχι μόνο στην κρίση, αλλά και στην απάνθρωπη οικονομική αλλά και πολιτική εκμετάλλευση των μεταναστών. Μια επίκαιρη και εύστοχη ανάλυση  από το blog Αριστερή Στρουθοκάμηλος Είδα προχθές στους Πρωταγωνιστές, την εκπομπή του Στ. Θεοδωράκη για τους μετανάστες που εισρέουν κ...

Μύλος έχει γίνει με την υπόθεση της εγκατάστασης των μεταναστών στη Νομική. Το λεγόμενο άσυλο στην κυριολεξία του. του Άγγελου Στάγκου από την Καθημερινή Η κατάληψη της Νομικής Σχολής από 250 περίπου λαθρομετανάστες αμφισβητεί και πάλι με εξευτελιστικό τρόπο την έννοια του πανεπιστημιακού ασύλου στην Ελλάδα. Μια έννοια που στους καιρούς μας δεν εξυπηρετεί πλέον την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών στους ακαδημαϊκούς χώρους, αφού κανείς δεν την απειλεί, αλλά αντίθετα χρησιμοποιείται για να υπονομεύσει την έννομη τάξη. Μπορεί στη χώρα μας ο όρος «έννομη τάξη» να προκαλεί αρνητικά αντανακλαστικά, αλλά χωρίς έννομη τάξη δεν μπορούν να υπάρξουν συντεταγμένες κοινωνίες. Η έννομη τάξη δεν αποτελεί αποκλειστικό χαρακτηριστικό των αυταρχικών καθεστώτων, όπως διαλαλούν διάφοροι αριστεριστές και αντιεξουσιαστές. Είναι απαραίτητο συστατικό του δημοκρατικού πολιτεύματος, εφόσον υπάρχει και ο αντίστοιχος σεβασμός στα δικαιώματα του πολίτη. Επομένως, δεν ανήκουν αναγκαστικά στους «αντιδρα...

Ο φίλος Βασίλης Μπογιατζής, φιλόλογος στη μέση εκπαίδευση, ψάχνει στα γραπτά του Παναγιώτη Κονδύλη είκοσι χρόνια πριν και βρίσκει όλα όσα σήμερα  ερμηνεύουν πολιτικά την κρίση της κοινωνίας μας. Αλλά δεν σταματά εκεί, θέτει θέμα  " αν μπορεί ένας αριστερός πολιτικός φορέας να θεματοποιήσει με συνέπεια και να υποστηρίξει διακριτά κάποια από τα ζητήματα που έθεσε ο Κονδύλης.."  Ένα απλά θαυμάσιο κείμενο. του Βασίλη Μπογιατζή Πάντοτε απορούσα με τη δυσανεξία που εκδήλωνε η Αριστερά απέναντι και στο συνολικό έργο –και όχι μόνο– του Παναγιώτη Κονδύλη, αλλά και στις παρατηρήσεις του σε ό, τι αφορούσε την ελληνική περίπτωση . και πράγματι, πολλά θα είχε να του προσάψει κανείς: ανιστορική θεώρηση του 19 ου αιώνα από την οποία απέρρευσαν οι θεωρήσεις του περί «νόθου» κοινοβουλευτισμού και εσαεί ατελούς εκσυγχρονισμού, πολιτισμικές παρά πολιτικές εκτιμήσεις για την ελληνική νεωτερικότητα, αποδοχή της θεώρησης «κέντρου»-«περιφέρεια» και συνηγορία υπέρ της «καθο...

Θυμάμαι τη χαρά του δημοκρατικού κόσμου και δη της Αριστεράς, όταν έπεσε ο Σάχης στην Περσία. Αργήσαμε να καταλάβουμε πως η δικτατορία των μουλάδων, το θεοκρατικό καθεστώς του Χομεϊνί είναι χειρότερο από τη Σαβάκ του Σάχη. Ακόμα και σήμερα η Αριστερά δε μιλάει καθαρά για το τι συμβαίνει στο Ιράν. Αντιαμερικανισμός γαρ. Η λαϊκή εξέγερση στην Τυνησία είναι αυθεντική, αλλά κανείς δεν ξέρει που μπορεί να οδηγήσει. Αν το δικτατορικό καθεστώς του Μπεν Αλί κρατούσε τον Ισλαμισμό σε απόσταση, θα συνεχίσει η σημερινή επαναστατική κατάσταση να τον κρατάει μακρυά; Ακολουθούν δυο άρθρα σχετικά με το θέμα. Το ένα αισιόδοξο του Νικόλα Βουλέλη και το άλλο σκεπτικιστικό από τον J.M. Colombani.   Ο αδύναμος αραβικός κρίκος του ΝΙΚΟΛΑ ΒΟΥΛΕΛΗ από την Ελευθεροτυπία 23/01/2011 ΤΥΝΗΣΙΑ. Ποια χαρακτηριστικά της χώρας οδήγησαν στην επιτυχία της λαϊκής εξέγερσης, που απέδειξε ότι οι δικτατορίες δεν είναι αιώνιες και για την ανατροπή τους δεν απαιτείται ξένη επέμβαση Η λαϊκή εξέ...

Το συνέδριο της ΠΟΣΔΕΠ έληξε εν μέσω αντεγκλήσεων, ενστάσεων επί της διαδικασίας, ψηφοφοριών, αποχωρήσεων μετά καταγγελιών για κυβερνητικό συνδικαλισμό και άλλα τέτοια γλαφυρά που φέρουν την υπογραφή του συνδικαλισμού made in Greece σε ευτροφικό μεταπολιτευτικό περιβάλλον. Δεν ευτύχησε να έχει τη δημοσιότητα που του έπρεπε. Η κοινωνία δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται, κακώς κατά τη γνώμη μου. Και όμως η κοινωνία ενδιαφέρεται πολύ για τη μόρφωση των παιδιών της. Αν ρωτήσεις οποιονδήποτε γονιό της κάθε οικονομικής τάξης, τι εύχεται για τα παιδιά του θα σου απαντήσει: «νάναι γερά και να σπουδάσουν». Και αν το «γερά» παραπέμπει στο Θεό, στην τύχη, ή στο DNA , το «να σπουδάσουν» παραπέμπει στα πανεπιστήμια. Τι σημαίνει όμως πανεπιστήμια, αν δεν σημαίνει πρωτίστως, ΔΕΠ,  δηλαδή το διδακτικό - επιστημονικό προσωπικό, το συνέδριο του οποίου μόλις έληξε; Επειδή στη χώρα μας υπάρχει μια ψευδής εντύπωση ότι όλα καθορίζονται επακριβώς από τις κυβερνήσεις, έτσι και εδώ όλοι...

από το portal sofokleous 10 Μυστικά σχέδια χρεοκοπίας από την Ομάδα των Έξι Μια νέα ομαδοποίηση κρατών στην ευρωζώνη, η Ομάδα των Έξι που διατηρούν το αξιοζήλευτο «τριπλό Α» στην πιστοληπτική τους αξιολόγηση (Γερμανία, Γαλλία, Αυστρία, Ολλανδία, Φινλανδία, Λουξεμβούργο) προκαλεί έντονες ανησυχίες στις πρωτεύουσες των υπερχρεωμένων χωρών, με πρώτη την Αθήνα, καθώς υπάρχουν πλέον σοβαρές ενδείξεις, ότι προχωρούν σε μυστικό σχεδιασμό για ελεγχόμενες χρεοκοπίες των αφερέγγυων κρατών μελών. Μια πρώτη, αλλά σαφής ένδειξη αυτής της «ύποπτης» κινητικότητας ήταν η ξεχωριστή συνάντηση που είχαν πριν από την τελευταία συνεδρίαση του Eurogroup  στις Βρυξέλλες οι υπουργοί Οικονομικών του…  G 6. Όπως αναφέρουν κυβερνητικά στελέχη στην Αθήνα, στη συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης που ακολούθησε φάνηκε καθαρότερα από ποτέ ο συντονισμός του… νεοσύστατου  G 6, που με κοινή γραμμή μπλοκάρισαν τη λήψη αποφάσεων για την «τελική λύση» στην κρίση χρέους και μετ...