μη μαδας τη μαργαριτα

Από to omniatv Aφιερωμένο στους αυτόκλητους εκκαθαριστές γειτονιών από τα ζάκια. Ζάκια, από το πρεζάκια, τα σκουπίδια που ενοχλούν τους «καθαρούς επαναστάτες», είναι ο εχθρός  τους και οργανώνονται εναντίον τους στο άψε σβήσε, αυτοί είναι ο εχθρός τους, όχι οι χρυσαυγίτες, όχι το κράτος, όχι το σύστημα.  Τα ζάκια λοιπόν εξαθλιώνουν την γειτονιά τους, να φύγουν να πάνε παρακάτω γιατί χαφιεδίζουν, γιατί συνεργάζονται με τους μπάτσους γιατι κάνουν εμπόριο. Ζούμε στον γαμο21ο αιώνα και ακόμα δεν ξεχωρίζουμε τι είναι το βαποράκι και τι ο έμπορος ναρκωτικών, γιατί ένας χρήστης γίνεται βαποράκι, ποια είναι η νομοθεσία αυτού του μαλακισμένου κράτους που αθωώνει τους κανονικούς εμπόρους ή τους δίνει ποινή κανά δυο χρονάκια και χώνει τους τοξικομανείς για 10ετίες μέσα. Οι κοινότητες απεξάρτησης διαλύονται με τις καινούργιες περικοπές, υπάρχει ανάγκη εθελοντικής προσφοράς, αλλά όχι σιγά τώρα μην λύσουμε το θέμα των ναρκωτικών έτσι. Είναι πιο εύκολο να φορέσεις ένα κράνος να πάρε

του   Νίκου Μούδουρου από το Cyprus news   Οι εξελίξεις στα κατεχόμενα και οι αντιπαραθέσεις που προκαλούν, υποχρεώνουν σε μια προσεκτική ματιά στη νέα κοινωνική πραγματικότητα που εμφανίζεται. Οι προσανατολισμοί αυτής της πραγματικότητας, επηρεάζουν το σύνολο της Τουρκοκυπριακής κοινότητας και θα καθορίσουν μέρος των εξελίξεων στο Κυπριακό. Σε μια πρώτη παρατήρηση, το πολιτικό πεδίο στιγματίζεται από την «βίαιη μεταβίβαση» της εξουσίας σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας προς το τουρκικό στοιχείο, με τρόπο μάλιστα που να αλλάζει την μέχρι σήμερα αντίληψη για τον έλεγχο της Τουρκίας. Η αλλαγή στη λειτουργία των οικονομικών δομών, φέρνει σημαντικά ρήγματα στο ιδεολογικό περιβάλλον που πλαισιώνει την Τουρκοκυπριακή κοινότητα. Όπως γίνεται ξεκάθαρο από τα στοιχεία που δημοσιεύονται, εκτός εξαιρετικών περιπτώσεων, η τουρκική παρουσία εξοστρακίζει σε καθημερινή βάση την τουρκοκυπριακή. Το τρίπτυχο «νέες δομές-νέα οικονομία-νέα πολιτική», φαίνεται να αποτελεί μια πορεία που επιβά

του Κώστα Στούπα  από το Capital Η Ελλάδα είναι το τελευταίο «σοβιετικό» καθεστώς της Ευρώπης που καταρρέει θορυβωδώς. Σε αντίθεση με τα αυθεντικά σοβιετικά καθεστώτα της Ανατολικής Ευρώπης η Ελλάδα είχε υψηλότερο βιοτικό επίπεδο γιατί μετά τον πόλεμο προσκολλήθηκε με μια παρασιτική σχέση στην καπιταλιστική Δύση και εισήλθε στην  ΕΟΚ και το ευρώ. Τα χαρακτηριστικά του σοβιετισμού έχουν να κάνουν με συντριπτικό έλεγχο του κράτους στην οικονομία. Εκτός του διευρυμένου τομέα των κλάδων που ελέγχονται από το κράτος, στην Ελλάδα και ένα σημαντικό μέρος του ιδιωτικού τομέα είναι άμεσα εξαρτημένο από το κράτος, μέσω προμηθειών, έργων, ρυθμίσεων κλειστών επαγγελμάτων, ευρωπαϊκών επιδοτήσεων, αναπτυξιακών προγραμμάτων κλπ. Τούτο σημαίνει πολύ απλά, πως αντί των κανόνων της αγοράς και του ανταγωνισμού μεταξύ ιδιωτικών επιχειρήσεων, τους κανόνες νομής και διανομής του επιχειρηματικού πλούτου τους ρύθμιζαν οι γραφειοκράτες του δημοσίου και το πολιτικό και συνδικαλιστικό σύστημα μέσω των

του Σπύρου Δανέλλη  Από συστάσεως Αυτοδιοίκησης, τρία ήταν τα βασικά πεδία αρμοδιότητας – ευθύνης. Η διαχείριση του νερού, αυτή των απορριμμάτων και ο φωτισμός των δημόσιων χώρων. Μέχρι πρότινος, που τελικός αποδέκτης των απορριμμάτων ήταν οι ανεξέλεγκτες χωματερές, η διαχείριση είχε να κάνει κυρίως με την αποκομιδή. Η συνήθης εμπειρία διαχρονικά των υπηρεσιών καθαριότητας, όλων των μεγάλων δήμων της χώρας, χαρακτηρίζεται από υψηλό κόστος για τους δημότες και χαμηλή ποιότητα προσφερόμενης υπηρεσίας. Πληθώρα προσωπικού, μόνιμου ή εποχικού, αφού αποτέλεσε βασικό τομέα πελατειακών εξυπηρετήσεων από πλευράς των αιρετών, αλλά και το σύνηθες κανάλι εισόδου στο δήμο και τακτοποίησης στη συνέχεια σε άλλο πόστο, διοικητικό συνήθως. Η κατάσταση που αντιμετώπισαν Καμίνης και Μπουτάρης με την ανάληψη των καθηκόντων τους, στις υπηρεσίες καθαριότητας Αθήνας και Θεσσαλονίκης, είναι ενδεικτικές. Υπάρχει όμως και ένας σημαντικός αριθμός δήμων, οι τουριστικοί, όπου οι ανάγκες στον τομέα κ

του Γιώργου Παπασπυρόπουλου από την Αριστερή Στρουθοκάμηλο Γολγοθάς αποδείχθηκε η υπόθεση της υιοθέτησης μιας συλλογικής στάσης απέναντι στην κρίση και η διαμόρφωση μιας ελληνικής αντιπρότασης στο μνημόνιο. Γολγοθάς αποδείχθηκε η ενότητα των μεταρρυθμιστικών δυνάμεων απέναντι στην ισχυροποίηση του λαϊκισμού, δεξιού και αριστερού. Γολγοθάς η διαβούλευση στις τοπικές κοινωνίες για την επίλυση προβλημάτων διαχείρισης των σκουπιδιών, εγκατάστασης αιολικών πάρκων, εφαρμογής επενδυτικών προγραμμάτων, αλλαγής καλλιεργειών, σκοπιμότητας έργων διαχείρισης υδάτινων πόρων, ακόμη και προτεραιότητας κοινωνικών ομάδων σε συμμετοχή σε επιδοτούμενα προγράμματα.  Φαίνεται ότι όλα όσα απαιτούν συνεργασία είναι δύσκολα σε αυτήν την χώρα. Και επειδή το κράτος διαιρεί παραδοσιακά τις κοινωνικές ομάδες και κάνει ανταγωνιστές τους πολίτες, δεκαετίες τώρα, προκειμένου να ευχαριστήσει τους πελάτες του και να απομονώσει τους "άλλους", η κατάσταση αυτή είναι πια κάτι σαν εθιμικό δίκαιο. Το δί

της Ευγενίας Μπουρνόβα από την Αιχμή Ανήκω σε εκείνους που είναι πεισμένοι πως η θέση της χώρας είναι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και, πως αν πτωχεύσουμε και (επομένως) βγούμε από το ευρώ, η κατάσταση θα είναι πολύ χειρότερη, συγκρινόμενη με το σήμερα και τις θυσίες που κάνουμε. Ανήκω, δηλαδή, σ’ αυτούς που δεν καταλαβαίνουν και δεν πιστεύουν στον  «από μηχανής θεό» που θα παρουσιαστεί μετά τα πρώτα δυο τρία δύσκολα χρόνια, και τότε η χώρα -ως διά μαγείας- θα περάσει σε φάση ανάπτυξης. Βεβαίως, αυτό υποστηρίζεται ή μάλλον διαδίδεται από πολιτικούς σχηματισμούς που, εκτός του ευρωσκεπτικισμού τους, δεν προβάλλουν καμία πρόταση αλλαγής στην ελληνική κοινωνία, αλλά ουσιαστικά υπόσχονται την επιστροφή στον παράδεισο• τον παράδεισο της φοροδιαφυγής και της διαπλοκής! Γι’ αυτό και  η πολιτική πρόταση της επιστροφής στη δραχμή κερδίζει την κοινή γνώμη, διότι πολύ απλά δεν προϋποθέτει καμία προσπάθεια. Το αντίθετο μάλιστα.  Αρκεί και μόνο οι Έλληνες και οι Ελληνίδες να συνεχίσουν ν

Ένα δικό μου σχόλιο και ένα κείμενο του Νίκου Μπίστη, πάνω στο φασισμό και τη μετανάστευση. Σχόλιο του Λεωνίδα Καστανά Ήρθε η ώρα και της Χρυσής Αυγής. Η ανάδειξή της σε κεντρική πλέον φιγούρα του πολιτικού σκηνικού ξενίζει τους δημοκράτες και τους αριστερούς επειδή το κόμμα αυτό είναι θιασώτης του ναζισμού. Η ελληνική όμως κοινωνία δεν έχει τέτοιες έγνοιες. Και βέβαια ξέρει ποια είναι η ΧΑ, ποιο είναι το ιδεολογικό και πολιτικό της οπλοστάσιο. Της έδωσε ένα 7%, ακριβώς για να παίξει το ρόλο που αυτή με προθυμία ανέλαβε. Να «προστατεύσει» τους νοικοκυραίους  από τους μετανάστες με όπλο την ωμή βία. Στην Κόρινθο, οι τοπικοί άρχοντες προσπάθησαν αρχικά να αποφύγουν τη μετατριοπή του στρατοπέδου σε κέντρο κράτησης των μεταναστών με «πολιτικά μέσα». Γιατί είχαν κέρδη από το στρατόπεδο. Δεν τα κατάφεραν και τότε  έδωσαν την εργολαβία στη ΧΑ. Στο φαρ ουέστ της ελληνικής επικράτειας, το νομό Ηλείας ,  οι εξωφρενικές μέθοδοι τρομοκράτησης των μεταναστών στοχεύουν στη διατήρηση

Το παράδοξο του κουρέα: Επινοήθηκε το 1901 από τον Άγγλο φιλόσοφο και μαθηματικό Μπέρτραντ Ράσελ.   Διατυπώνεται ως εξής: " Σε μια χώρα που όλοι οι άντρες είναι καθημερινά ξυρισμένοι, υπάρχει ένας μόνο κουρέας. Αυτός ξυρίζει όλους τους άντρες που δεν ξυρίζονται μόνοι τους. Τότε όμως ποιος ξυρίζει τον κουρέα;". Αναλύοντας το πρόβλημα με τη βοήθεια της Θεωρίας των Συνόλων, είναι σαφές ότι στη χώρα υπάρχουν το σύνολο εκείνων που ξυρίζονται μόνοι τους και το σύνολο εκείνων που ξυρίζονται στον κουρέα. Ο κουρέας ξυρίζεται μόνος του; Αδύνατον, αφού ξυρίζει όλους τους άντρες που δεν ξυρίζονται μόνοι τους. Τον ξυρίζει κάποιος άλλος; Όχι, γιατί ο κουρέας ξυρίζει όλους όσοι δεν ξυρίζονται μόνοι τους. Βρισκόμαστε εδώ μπροστά σ' ένα παράδοξο. Σύμφωνα με τον Ράσελ, για να το ξεπεράσουμε πρέπει να διορθώσουμε τη δική μας λανθασμένη αντίληψη ότι για κάθε ιδιότητα πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχει ένα σύνολο. Σ' αυτή την περίπτωση δε δημιουργείται κανένα ομοιογενές σύνολο. από το b

Θαυμάσιο άρθρο του Γ. Μοσχονά. Στην Ελλλάδα της μεταπολίτευσης οι περισσότεροι ήθελαν ή να μπουν στο δημόσιο ή να γίνουν ελεύθεροι επαγγελματίες. Αυτό εξάλλου φαίνεται και από τις προτιμήσεις των αποφοίτων λυκείου σε σχέση με τις πανεπιστημιακές σχολές. Φυσικά ακόμα καλύτερα ήταν και είναι να μπει κανείς στο δημόσιο και να είναι ταυτόχρονα και ελεύθερος επαγγελματίας. Το γεγονός ότι αυτά τα δύο θεωρούνται συνήθως ασυμβίβαστα του επιτρέπει να φοροδιαφεύγει σχεδόν νομίμως. (leo)   του Γεράσιμου Μοσχονά από το ΒΗΜΑ Το περιστατικό της Υδρας δεν έχει ενδιαφέρον ως πράξη φοροκλοπής. Eχει ενδιαφέρον ως πράξη ύβρεως. Η δομή της ελληνικής οικονομίας έχει παραγάγει υψηλά και ανθεκτικά επίπεδα φοροδιαφυγής αλλά και μικροαστικού θράσους. Ποιο είναι το μέγεθος της φοροδιαφυγής και ποιοι οι δράστες; Η υστέρηση των φορολογικών εσόδων σε σύγκριση με τον μέσον όρο της ευρωζώνης είναι διαχρονική και σημαντική (-8 μονάδες του ΑΕΠ το 1998, -7,4 το 2004, -5,4 το 2008, Eurostat 2010). Σύμφ

  του Παναγιώτης Γκλαβίνη Είμαστε αποκομμένοι από τις αγορές. Άλλη πηγή χρηματοδότησης εκτός από την ΕΕ και το ΔΝΤ δεν έχουμε. Αυτοί, όμως, συμφώνησαν να χρηματοδοτούν πλέον μόνο τις δανειακές μας υποχρεώσεις για να διατηρήσουν την πιστοληπτική μας ικανότητα, με την ελπίδα πως, κάποια στιγμή, θα καταφέρουμε να ξαναβγούμε στις αγορές, ώστε να συνεχίσουμε να χρηματοδοτούμαστε όπως όλα τα αναπτυγμένα έθνη. Άλλο δεν χρηματοδοτούν το πρωτογενές έλλειμμά μας. Δεν πρόκειται να δεχτούν να βάλουν βαθύτερα το χέρι στην τσέπη των δικών τους φορολογουμένων για να μπορούμε εμείς να διατηρούμε εδώ ένα δημόσιο τομέα που αδυνατούμε να συντηρήσουμε με δικούς μας πόρους. Θα πρέπει να τον αναδιαρθρώσουμε, ώστε να μειώσουμε τις δαπάνες, για να μην έχουμε άλλο πρωτογενές έλλειμμα. Διαφορετικά, θα υποχρεωθούμε να το χρηματοδοτήσουμε με δραχμές. Απλά πράγματα. Ποιος, λοιπόν, στην Ευρώπη θα δεχτεί να μας χρηματοδοτήσει το επιπλέον πρωτογενές έλλειμμα όταν μόλις προχθές ο νέος Πρόεδρος της Γα

Συνέντευξη του προέδρου της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φώτη Κουβέλη, στην εφημερίδα «Ημερησία του Σαββάτου» και το δημοσιογράφο Δημήτρη Τσιούφο . ΕΡ: Κύριε πρόεδρε. Το πακέτο των μέτρων για την εξοικονόμηση των 11,5 δισ. είναι μάλλον δεδομένο ότι θα παρεκκλίνει σε κάποια από τα μέτρα του, από το πλαίσιο της προγραμματικής συμφωνίας των τριών κομμάτων. Θεωρείτε πως θα μπορούσε να αποφευχθεί κάτι τέτοιο; ΑΠ: Προσπαθούμε και σε μεγάλο βαθμό το πετυχαίνουμε να κινηθούμε μέσα στο πλαίσιο της προγραμματικής συμφωνίας και ταυτοχρόνως να εξασφαλίσουμε το μείζον που είναι η παραμονή της χώρας στο ευρώ. Το τελικό αποτέλεσμα θα δείτε ότι είναι ικανοποιητικό, παίρνοντας βέβαια πάντα υπόψη την πολύ δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα και το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι συγκεκριμένη εναλλακτική πρόταση απλώς δεν υφίσταται. ΕΡ: Τη Δευτέρα εκφράσατε εκ νέου τη διαφωνία σας με την εφαρμογή του μέτρου της εφεδρείας, ακόμη και στους υπό κατάργηση ή συγχώνευση οργανισμούς. Πως