μη μαδας τη μαργαριτα

του Χρήστου Μήλιου από το Πολιτικό Κέντρο Θεσσαλονίκης Η τελευταία απόφαση του Γιουρογκρούπ μας επανέφερε στην προ διμήνου κατάσταση. Αποφύγαμε τα χειρότερα. Διακινδυνεύσαμε να μείνουμε εκτός Ευρωπαϊκών προγραμμάτων με καταστροφικές συνέπειες για την Ελληνική οικονομία. Η στρατηγική της «σκληρής διαπραγμάτευσης» αποδείχθηκε ότι αποτελεί μια στρατηγική υψηλού ρίσκου χωρίς ουσιαστικά αποτελέσματα (κι ας είχε την ευρύτερη λαϊκή συγκατάθεση). Όχι μόνο δεν αποτελεί κανενός είδους εναλλακτική λύση, στις σημερινές συνθήκες, αλλά  ενέχει τον κίνδυνο μιας γενικότερα αδιέξοδης εμπλοκής, ενός πισωγυρίσματος αλλά και μιας μεγάλης καταστροφής. Μετά την Κύπρο έχουμε ένα δεύτερο κατά σειρά περιστατικό αδιέξοδων εναλλακτικών αναζητήσεων. Καιρός είναι να βγάλουμε τα απαραίτητα συμπεράσματα. Μετά από ένα περιπετειώδες δίμηνο επιστρέφουμε εκεί που είχαμε μείνει, με σοβαρά εν τω μεταξύ  κόστη στην πραγματική οικονομία. Επιστρέφουμε δηλ. στο γνωστό Ευρωπαϊκό πλαίσιο  διαχε...

Γράφει ο Αχιλλέας Γραβάνης Η ανησυχία έκδηλη, όπως εδώ και καιρό άλλωστε! Φτώχεια μεγάλη γύρο μας, πέρα και πάνω από την οικονομική. Φτώχεια προθέσεων, γνώσεων, αντιλήψεων… Μια ακυβέρνητη πολιτεία στο έλεος των συντεχνιών που γυρίζουν ταχύτατα τη χώρα πίσω, σε αυτά δηλαδή που φιλάρεσκα συνέβαλαν στην χρεοκοπία της. Μια ομάδα παρωχημένων στην σκέψη μετρίων και μερικών εμφανώς ιδεοληπτικών ανισόρροπων καλούνται να δώσουν λύσεις στα δύσκολα. Αντικατέστησαν τους εξυπνάκηδες νεποτιστές, τους διεφθαρμένους πολιτικούς νάρκισσους. Προσπαθούν να μας συνετίσουν εδώ και καιρό, να είμαστε υπομονετικοί, να δώσουμε χρόνο στο νέο. Ποιο νέο; Είναι το νέο αυτό που ζούμε σήμερα η είναι τελικά αυτό που ζήσαμε τα τελευταία πολλά χρόνια, έντεχνα φτιασιδωμένο; Δεν υπάρχει όμως χρόνος, ή ας ελπίσουμε ότι υπάρχει ακόμη λίγος χρόνος. Όχι για κάποιους που έχουν εναλλακτικές προοπτικές εδώ και άλλου. Αυτούς τους άξιους που η χώρα χάνει στο εξωτερικό. Δεν υπάρχει χρόνος για τους αδύναμους, τους...

του Πλάμεν Τόντσεφ Σύμφωνα μ΄ένα παλιό ανέκδοτο, ρωτούν τον οικονομολόγο Τζων Μέυναρντ Κέυνς πόσα άτομα πρέπει να προσληφθούν, για να αλλάξουν μια καμένη λάμπα. “Πεντακόσια”, λέει ο γνωστός υποστηρικτής των δημοσίων δαπανών, “διότι οι άνθρωποι αυτοί θα πληρωθούν, θα πάνε τρέχοντας να ψωνίσουν, θα αδειάσουν το σουπερμάρκετ, η διεύθυνσή του θα ξανακάνει παραγγελία στους προμηθευτές κι έτσι θα τονωθεί η παραγωγή”. Ρωτούν τη λάτρη της ελεύθερης αγοράς Μάργκαρετ Θάτσερ, η οποία απαντά κοφτά: “Ούτε ένας! Αν κάποιος την χρειάζεται τη λάμπα, θα ανέβει σε μια καρέκλα και θα την αλλάξει μόνος του. Αν δεν την αλλάξει κανείς, πάει να πει ότι η λάμπα αυτή είναι άχρηστη ούτως ή άλλως”. Κάνουν την ίδια ερώτηση στον Μαρξ. “Κακώς τίθεται το όλο ζήτημα”, αποφαίνεται ο γερο-Κάρολος”, “διότι η καπιταλιστική λάμπα έχει μέσα της το σπόρο της σοσιαλιστικής επανάστασης και είναι θέμα χρόνου να σκάσει”. Θυμήθηκα αυτό το ανέκδοτο παρακολουθώντας τις διακυμάνσεις της υπό διαμόρφωση οικονομικής πολιτική...

της Άννας Ελευθεριάδου από την Athens Voice Έχω μια 12χρονη πιτσιρίκα  που εδώ και ένα χρόνο έχει βάλει στόχο να δώσει εξετάσεις για να εισαχθεί στο Πειραματικό Γυμνάσιο. Μια πιτσιρίκα που κανείς δεν ρώτησε αν αντέχει να την εμπαίζουν «θα δώσεις, δεν θα δώσεις», σαν να πρόκειται για άψυχο παιχνίδι. Ως επιστήμονας που κυνήγησα  και κυνηγώ  την «Αριστεία» σε όλη μου τη ζωή, αισθάνομαι απολύτως ηλίθια ακούγοντας τον κύριο Μπαλτά να με αποκαλεί «στρεβλά φιλόδοξη». Σαν γονιός, δε, μένω παντελώς έκθετη καθώς αδυνατώ να δώσω στο παιδί μου απαντήσεις. Τι το κακό έχει η άμιλλα, γιατί η ικανότητα και τα χαρίσματα είναι μεμπτά και γιατί εντέλει ο κόπος να διακριθείς και να κυνηγήσεις το τέλειο, το ιδανικό, το πλήρες, το απόλυτο, δεν πρέπει να επιβραβεύεται. Π ερίμενα από έναν απόφοιτο του Βαρβάκειου,  όπως ο κύριος Μπαλτάς, να έχει εντελώς άλλη προσέγγιση. Περίμενα από μια κυβέρνηση με αριστερό πρόσημο να στηρίξει ό,τι βρήκε ήδη σωστό, ό,τι φέρει αριστερό πρόσημο. ...

του Μιχάλη Κυριακίδη από τη Μεταρρύθμιση Υπάρχει φαίνεται ενταγμένη στο DNA της ελληνικής κοινωνίας η επανάληψη του μύθου του Σισύφου. Να ξαναρχίζεις, δηλαδή από την αρχή, μόλις φτάσεις στην κορυφή. Μετά από  πέντε χρόνια σκληρής λιτότητας, με πολλά λάθη -εγκληματικά λάθη- και παλινωδίες, άρχισε να φαίνεται φως στην άκρη του τούνελ. Οι δείκτες της ανάπτυξης και της αύξησης της απασχόλησης, άρχισαν να γίνονται πιο αισιόδοξοι. Παρά τη δική μας επιπολαιότητα για τέλος του τρισκατάρατου μνημονίου (Σαμαράς, Βενιζέλος), οι δανειστές – εταίροι μας άρχισαν να μιλούν με σοβαρότητα για ένα μεταμνημονιακό στάδιο  με την πιστοληπτική γραμμή στήριξης και πράγματι απέμεινε ένα ακόμη μικρό βήμα για να βγούμε με μεγαλύτερη σιγουριά στις αγορές. Όλα όμως ανατράπηκαν. Ο λαός που προτιμούσε να ακούει λόγια που χάιδευαν τα αυτιά και να αρνείται να δει τη σκληρή πραγματικότητα – (έτσι είναι η ζωή, όταν φτωχεύεις… ), επέλεξε μία κυβέρνηση που  καβάλα στο άλογο του λαϊκισμού που τόσο...

Το esos ζήτησε από την απερχόμενη Διοικούσα Επιτροπή των Πρότυπων Πειραματικών Σχολείων  να απαντήσει σε ερωτήματα που προκαλούν, όπως: -Τι εξασφαλίζετε με την διενέργεια εξετάσεων εισαγωγής; Εκ των έσω ακούγεται ότι «οι μαθητές που μας ήρθαν δεν ήταν πάντα οι καλύτεροι, αλλά εκείνοι που οι γονείς τους πλήρωσαν για φροντιστήρια». -Πόσο δόκιμο επιστημονικά είναι ένα σχολείο με επιλογή μαθητικού δυναμικού να χαρακτηρίζεται ες αεί «πειραματικό»; -Τι περισσότερο απολαμβάνουν οι μαθητές των σχολείων αυτών, από τους συμμαθητές τοςυ των κλασικών σχολείων, καθώς δεν διαθέτουν    ειδικές υποδομές (π.χ. εργαστήρια χημείας, φυσικής). -Τι μπορείτε να πείτε στους γονείς που τα παιδιά τους έμειναν έξω από ένα Πρότυπο-Πειραματικό για κάποιο κλάσμα της μονάδας; Ότι δεν αξίζουν όσο εκείνα που πέρασαν με ελάχιστα μεγαλύτερο βαθμό, χάρις στα φροντιστήρια; - Εφόσον τα σχολεία αυτά έχουν ακριβώς το ίδιο αναλυτικό πρόγραμμα όπως όλα τα σχολεία, τι είναι αυτό που κατά τη γν...

του Αρίστου Δοξιάδη από την Καθημερινή Γράφω Παρασκευή πριν από το Γιούρογκρουπ, κι εσείς διαβάζετε Κυριακή. Ισως στο δικό σας σήμερα να βρισκόμαστε σε άλλη ήπειρο από ό,τι στο δικό μου σήμερα, ίσως όχι. Αυτή η αβεβαιότητα μας τρώει χρόνια τώρα, μερικές φορές με δραματικό τρόπο, μερικές φορές υποδόρια, αλλά πάντα πιεστικά. Το Μνημόνιο θα καταργηθεί ή θα αλλάξει με κάποιον τρόπο, και η οικονομική ζωή έχει «παγώσει» μέχρι να ξεκαθαρίσουμε τον τρόπο. Υπάρχουν όμως μερικά σταθερά στοιχεία που δεν θα αλλάξουν, όπως και να εξελιχθούν οι διαπραγματεύσεις, όπως και να θελήσει να πορευθεί η ελληνική κυβέρνηση, με την προϋπόθεση ότι μένουμε στην Ευρωζώνη. Eνα από αυτά, πολύ βασικό: το πρωτογενές πλεόνασμα του προϋπολογισμού. Είναι η πιο ουσιαστική αλλαγή που προέβλεπε το Μνημόνιο, και είναι ο ένας στόχος που δεν αμφισβητεί κανένας, σε όλο το πολιτικό φάσμα, εκτός από μερικούς οπαδούς της δραχμής. Αλλοι θέλουν το πλεόνασμα γιατί το θεωρούν απαραίτητο για τη σταθερή ανάπτυξη της οικονομί...

του Γιώργου Παπαμώκου Η νέα δικομματική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και ο υπουργός της κ. Γιάννης Βαρουφάκης με το επιτελείο του έδωσαν μια σκληρή μάχη στα πλαίσια της ευρωπαϊκής οικογένειας και έφεραν τα αποτελέσματα που μένει να τα δούμε στην πράξη. Υπάρχει η εντύπωση ότι έκαναν ότι μπορούσαν με όσα όπλα είχαν αν και τα αποτελέσματα είναι πενιχρά. Αν και σε επίπεδο υπουργών η κυβέρνηση φαίνεται μερικώς να διαθέτει προσωπικότητες που είναι ικανές και αναγκαίες για να εκκινήσουν και να καθοδηγήσουν την αναγέννηση της Ελληνικής κοινωνίας εντούτοις, είναι εμφανές ότι το βαθύ κράτος, το κόμμα-κράτος, δείχνει να είναι έτοιμο από καιρό να αντιμετωπίσει και να πριονίσει μια αριστερή τώρα κυβέρνηση. Πάντα ισχυρό καθ' όλη τη διάρκεια της κρίσης, είναι έτοιμο να απειλήσει τις όποιες αλλαγές που δεν υπακούουν στους βαλτώδεις κανόνες του. Και σε πολλές περιπτώσεις κατέχει ανώτατες κυβερνητικές θέσεις. Η κυβέρνηση θα πρέπει να εμπνεύσει το λαό για μια τιτάνια προσπάθεια δημιο...

του Πάσχου Μανδραβέλη από την Καθημερινή Στον χώρο της διανόησης πολλοί παραλογισμοί συγχωρούνται. Ετσι προχωρεί η ανθρώπινη σκέψη: επιτρέπεται σε όλους να λένε το κοντό και το μακρύ τους, οι υπόλοιποι τα ζυγίζουν σε σχέση με την πραγματικότητα και στο τέλος κρατούν τις πραγματικά πρωτοποριακές ιδέες, απορρίπτοντας τις ανοησίες. Υπ’ αυτή την έννοια η ποιητική αντιμετώπιση της νέας τεχνολογίας από τον καθηγητή Αριστείδη Μπαλτά πρέπει να αντιμετωπίζεται με ένα απλό μειδίαμα συγκατάβασης και με την προτροπή «εντάξει, πάμε παρακάτω». Να θυμίσουμε ότι με παλαιότερο άρθρο του ο νυν υπουργός (και) Παιδείας ζητούσε την επιστροφή στους παλιούς «καλούς» καιρούς του μαυροπίνακα και της κιμωλίας, που «αν και λερώνουν» υλοποιούν την «ενσώματη διδακτική σχέση» (πάει η τηλεκπαίδευση!). «Προτζέκτορες, επιδιασκόπια και λοιπά υποκατάστατα αποστειρώνουν τη διδακτική σχέση. Την εξαϋλώνουν τείνοντας τελικά να την καταργήσουν», έγραψε ο κ. Μπαλτάς (Αυγή 6.4.2014), προτείνοντας την επιστροφή...

του Αριστείδη Χατζή από την Athens Voice 1. Τι έγινε χθες; Δεν κατάλαβα! Η χθεσινή συμφωνία είναι μια, ας πούμε, ενδιάμεση μεταβατική συμφωνία μεταξύ της Ελλάδας και των εταίρων της. Δηλαδή μια συμφωνία της Ελλάδας με τους εταίρους μας στην Ευρωζώνη (κυρίως τη Γερμανία), την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (ΕΕ), την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ). Η συμφωνία αυτή είχε χθες έναν κυρίως στόχο: να προλάβει την κατάρρευση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος. Νομίζω ότι ο στόχος αυτός επετεύχθη. Ένας δεύτερος στόχος ήταν να μην υποχρεωθεί η Ελλάδα να αποχωρήσει από την Ευρωζώνη. Κι αυτός επετεύχθη - προς το παρόν. Ο τρίτος στόχος ήταν να ρυθμιστεί ο τρόπος που θα «κλείσει» το μνημόνιο. Θυμίζω ότι η προηγούμενη «μνημονιακή» συμφωνία έληγε στις 31/12/2014. Η κυβέρνηση Σαμαρά δεν την έκλεισε, ζήτησε μόνο δίμηνη παράτασή της (μέχρι 28/2/2015) για να πιέσει τους Έλληνες ψηφοφόρους πριν τις εκλογές και να παγιδεύσει τον ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές. Όπως γνωρίζετ...

του  Κίμωνα Χατζημπίρου Όλοι περίπου συγκλίνουν στην άποψη ότι η χώρα χρειάζεται ανάπτυξη, για να αποκαταστήσει εν μέρει το χαμένο βιοτικό της επίπεδο και, σταδιακά, να ξεπληρώσει το χρέος της. Το περίφημο μνημόνιο έρριχνε το βάρος στη λιτότητα,  αλλά εμπεριείχε και πολλά μέτρα για την προώθηση οικονομικής μεγέθυνσης. Έτσι, η σκληρή περιοριστική δημοσιονομική πολιτική μπορεί να έπιανε τόπο και σταδιακά να οδηγούσε σε εξυγίανση της οικονομίας και αύξηση της παραγωγής και των εξαγωγών. Πλην όμως, πολλά από τα αναπτυξιακά μέτρα έθιγαν κατεστημένες συνήθειες και συμφέροντα, συντεχνίες, παρασιτικές ομάδες κ.λπ. Προστατεύοντας τη ραχοκοκκαλιά των πελατειακών μηχανισμών, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αλλά και η ΔΗΜΑΡ στο διάστημα που έμεινε στην κυβέρνηση, μας παραπλάνησαν, σαμποτάροντας όσο μπορούσαν τις περισσότερες από τις μεταρρυθμίσεις που θα έφερναν ανάπτυξη, ενώ η Τρόϊκα, θαμπωμένη από το πρωτογενές πλεόνασμα, έκανε πώς δεν έβλεπε την αθέτηση των δεσμεύσεων. Στρεβλά πληροφορημένη απ...

Για ιστορικούς λόγους αναδημοσιεύω το κείμενο της συμφωνίας που υπέγραψε η κυβέρνηση με τους εταίρους - δανειστές. Όλο το προηγούμενο διάστημα η " Μαργαρίτα¨ υποστήριξε ότι η κυβέρνηση θα οδηγηθεί σε μια συμφωνία στο μέτρο που η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα τολμούσε να χρεωθεί ένα grexit σε μια χώρα που βρίσκεται στην 27η θέση σε ποιότητα ζωής παγκοσμίως. Παρά τις προεκλογικές διακηρύξεις, τροφή των αφελών.  Θετικό, θετικότατο.  Η σύνθεση όμως και η ιδεολογία των κυβερνητικών παραγόντων δεν μας επιτρέπει να είμαστε αισιόδοξοι για την ποιότητα και το βάθος των μεταρρυθμίσεων που έχει ανάγκη η χώρα. Οι τριβές με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και το ΔΝΤ θα συνεχιστούν αν δεν ενταθούν. Οι προεκλογικές δεσμεύσεις θα είναι εδώ και θα δηλητηριάζουν το πολιτικό κλίμα.  Πρέπει όλοι μας να αντιληφθούμε ότι η προηγούμενη επίπλαστη ευδαιμονία έχει παρέλθει. Χρειαζόμαστε δουλειά, ορθολογισμό και στέρεους σύγχρονους θεσμούς στα πλαίσια του ευρωπαϊκού κεκτημένου για να πάρουμε...

του Μάνου Ματσαγγάνη Εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, τα νέα από τις Βρυξέλλες δείχνουν ότι είμαστε ΟΚ για 4 μήνες. Ίσως το διάστημα αυτό να φανεί αρκετό για να πειστεί το 40% που ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ ότι όχι - δεν είναι τα πάντα στη ζωή θέμα τσαμπουκά. Ότι οι Ευρωπαίοι - ακόμη και ο Dijsselbloem και ο Schäuble - είναι προτιμότεροι ως εταίροι μας από ό,τι ο Πούτιν ή οι Κινέζοι (ή οι Αζέροι). Ότι δεν γίνεται να φταίνε για όλα οι ξένοι. Ότι τα προβλήματά μας δεν ξεκίνησαν τον Μάιο του 2010. 'Οτι η ευθύνη των προηγουμένων κυβερνήσεων δεν είναι ότι υπέγραψαν τα μνημόνια, αλλά ότι άφησαν τα πράγματα να φτάσουν στη χρεωκοπία που έφερε τα μνημόνια. Και ότι στη συνέχεια δεν μπόρεσαν (ή μάλλον δεν θέλησαν) να αλλάξουν τα τόσα και τόσα στραβά αυτής της χώρας, ούτε να προστατεύσουν τους πιο αδύναμους. Ότι προτίμησαν να πορευθούν σαν να μη είχε συμβεί τίποτε, προστατεύοντας απλώς τις εκλογικές τους πελατείες: δικαστές, φαρμακοποιούς, αστυνομικούς, υπαλλήλους ΔΕΚΟ, αγρότες, και τ...

Προς τον Υπουργό Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων ΘΕΜΑ: «Άμεση απόσυρση της εξαγγελίας για τα Πρότυπα Πειραματικά Σχολεία» Κατά τη διάρκεια των προγραμματικών του δηλώσεων ο Πρωθυπουργός είπε ότι οι όποιες αλλαγές στην Παιδεία θα γίνουν σε μακροπρόθεσμη βάση μετά από γόνιμο διάλογο με τους ενδιαφερόμενους φορείς. Παρ’ όλα αυτά στις προγραμματικές του δηλώσεις ο Υπουργός Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Μπαλτάς χωρίς να έχει προηγηθεί κανένας διάλογος με τους ενδιαφερόμενους φορείς, προανήγγειλε μεταξύ άλλων την κατάργηση των εξετάσεων για τα Πρότυπα Πειραματικά Σχολεία. Κι είπε μάλιστα χαρακτηριστικά ότι αυτό δεν θα γίνει από φέτος (στη μέση της χρονιάς) καθότι κάποιες οικογένειες έχουν μπει στη διαδικασία και δεν θέλετε «να βάλετε πάγο στη στρεβλή αυτή φιλοδοξία τους». Παρόλα αυτά ο Αναπληρωτής Υπουργός κ. Κουράκης δήλωσε την Τετάρτη 18/2 ότι η εισαγωγή θα γίνει από φέτος με κλήρωση και όχι με εξετάσεις. Το Ποτάμι πιστεύει ότι ο θεσμός των Πρότυπων Πειραματικώ...