μη μαδας τη μαργαριτα

του Μιχάλη Κυριακίδη από τη Μεταρρύθμιση Τώρα που καλούμαστε να ξαναβρεθούμε μπροστά στις κάλπες και να επιλέξουμε τα κόμματα που θα στείλουμε στη Βουλή και τη νέα μας κυβέρνηση, τα διλήμματα είναι πολλά και δύσκολα. Αναμφίβολα, το παραπλανητικό, αποπροσανατολιστικό δίλημμα  των προηγούμενων χρόνων της κρίσης, «μνημόνιο- αντιμνημόνιο», που οδήγησε τον αριστερό λαϊκισμό στην εξουσία, έχει καταρρεύσει, αν και με πολύ μεγάλο κόστος για την ελληνική κοινωνία. Ωστόσο, το πολιτικό σκηνικό εξακολουθεί να είναι στρεβλό και παραπλανητικό για πολλούς ψηφοφόρους. Ιδιαίτερα όμως για τους ψηφοφόρους που τοποθετούν των εαυτό τους στο χώρο των μεταρρυθμιστικών προοδευτικών δυνάμεων, των δυνάμεων της σοσιαλδημοκρατίας, του ευρύτερου χώρου της κεντροαριστεράς. 1. Είναι κάποιοι που υποστηρίζουν πως τώρα που ο Αλέξης Τσίπρας απαλλάχθηκε από τους νεοκομμουνιστές και άλλες διάσπαρτες κομμουνιστικές δυνάμεις που «φιλοξενούσε» ο ΣΥΡΙΖΑ, τώρα που με την υπογραφή του 3 ου μνημονίου έγινε πιο ε

από το blog Έρευνα και Λόγος Τα περιβόητα σχέδια ανασυγκρότησης της αυτοδιοίκησης «Καλλικράτης» και «Καποδίστριας» κινήθηκαν σε μια λογική αθηνοκεντρισμού:  να συγκεντρωθούν υπηρεσίες και δραστηριότητες σε αστικά κέντρα και να αποψιλωθούν οργανικά και οργανωτικά οι περιφέρειές τους,Κοινότητες και οι μικροί οικισμοί.Στη χώρα μας υπήρχε μια μακρά παράδοση κοινοτισμού. Λειτουργούσαν δυναμικά αυτόνομες μονάδες παραγωγής και εμπορίου από τα χρόνια της σκλαβιάς.Η κάθε οικογένεια τότε είχε την δυναμική ενός ζωντανού κυττάρου που αξιοποιούσε κάθε σωματική και πνευματική ικμάδα.Έτσι,η γη μετατρεπόταν σε γόνιμο και καρπερό μέσο.Από τις πρώτες παραγόμενες ύλες με τη θαυμαστή οικοτεχνία καλυπτόντουσαν όχι μόνο όλες οι ανάγκες διαβίωσης και επιβίωσης,αλλά και εκφραζόντουσαν υψηλής καλαισθησίας μορφές λαϊκής τέχνης.Από τη ντομάτα φτιαχνόταν όλος ο απαιτούμενος πελτές για την κουζίνα της νοικοκυράς.Τα άφθονα σύκα ξεραμένα στον ήλιο ε- ξασφάλιζαν το υγιεινό γλυκό για όλο τον χρόνο.Το γάλα

από την Καθημερινή Πριν από λίγες ημέρες δημοσιεύθηκαν τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για τις δαπάνες υγείας του 2013. Βασισμένα στο Διεθνές Σύστημα Λογαριασμών Υγείας του ΟΟΣΑ, μας επιτρέπουν να αποτιμήσουμε την επίπτωση της κρίσης στα οικονομικά της υγείας την 4ετία 2009-2013. Η οικονομική διάσταση είναι μία μόνο πλευρά της ιστορίας, αλλά δίνει πληροφορίες σχετικά με το ποιος πληρώνει για ποιες υπηρεσίες και ποιος παράγει αυτές τις υπηρεσίες. Εξόχως πολιτικά ζητήματα για ένα κόμμα και μία κυβέρνηση που λέει ότι έχει πολιτική «ματιά» σε θέματα με κοινωνικό ενδιαφέρον, αλλά δεν τα πάει καλά με τους… αριθμούς. Η κύρια διαπίστωση είναι ότι ώς το 2013 «χάθηκαν» 7,4 δισ. ευρώ, ή το 32% της συνολικής δαπάνης υγείας 23,2 δισ. του «ανέμελου» 2009. Από αυτά, 6,1 δισ. ευρώ ήταν απώλεια δημόσιας δαπάνης και μόνο 1,4 δισ. μείωση ιδιωτικής δαπάνης των νοικοκυριών. Από τη δημόσια δαπάνη, η μερίδα του λέοντος αφορά την κοινωνική ασφάλιση, που έπεσε στο μισό, δηλαδή 5,4 δισ., ενώ η κρατική δαπάνη έπε

από την Athens Voice Παρά τη συνταγματική εξασφάλιση  του κοσμικού κράτους, της laïcité, η γαλλική πολιτική εμπνέεται από τις ίδιες αρχές της πολυπολιτισμικότητας που αμφισβητούνται, μετά από τριάντα χρόνια καλών αισθημάτων, σε ολόκληρη την Ευρώπη. Εκτός από τη Mαρίν λε Πεν, η οποία έχει άδικο σχεδόν σε όλα, αλλά έχει δίκιο ως προς την απειλή που εγείρει το Ισλάμ στη γαλλική laïcité και την κοινωνική συνοχή, οι Ευρωπαίοι πολιτικοί επιδίδονται είτε σε άρνηση (υπό την έννοια της denial), είτε σε κατευνασμό του Ισλάμ. Ωστόσο, πρόκειται περί πολιτικού σχεδίου που περιλαμβάνει σκοταδισμό, προσηλυτισμό, πόλεμο, βία. Λιγοστοί είναι οι σημερινοί «διανοούμενοι» που αναγνωρίζουν την ισλαμική επιθετικότητα (o Claude Lévi-Strauss ήταν ένας από αυτούς τους λιγοστούς): οι ελίτ έχουν τυφλωθεί από τον δικό τους «αντιρατσιστικό» φανατισμό. Ο κατευνασμός του Ισλάμ  βασίζεται στην ιδέα της «αναχαίτισης», πλην όμως, με ειρηνικά και διπλωματικά μέσα – αντιθέτως προς την πολιτική αναχαίτισης του κ

από το blog Ψυχαναλυτικές Αναγνώσεις Γνωρίζουμε από την παλαιά διαθήκη την περίπτωση της αδελφοκτονίας του Άβελ από τον Κάιν. Αυτόματα στην ενστικτική μας εγγραφή και χωρίς διερεύνηση, ο φονιάς  αδερφός λογίζεται ως «κακός» ενώ ο σκοτωμένος ως «καλός». Ο ηττημένος της αδελφοκτονίας έχει αυτονόητα το ηθικό πλεονέκτημα, ενώ ο νικητής το ηθικό μειονέκτημα ανεξάρτητα από τις συνθήκες και τα αίτια, τα οποία επιπλέον παύουν να ενδιαφέρουν όταν έχουμε μπροστά μας το αίμα του σκοτωμένου αδερφού. Η αδελφοκτονία έχει μια ιδιαιτερότητα μεταξύ των ανθρωποκτονιών. Παραπέμπει ευθέως στην αιμομιξία με το γονέα, για χάριν της αγάπης του οποίου, γίνεται το φονικό. Η Ελληνική μυθολογία και η «κοσμογονία» του Ησίοδου, που καταγράφει το πατρογονικό μας ασυνείδητο, δομείται σε αυτήν ακριβώς τη βάση. Στην πολύ πρόσφατη Ελληνική ιστορία υπήρξε δυστυχώς η επανάληψη της αδελφοκτονίας, αυτή τη φορά όχι στο ασυνείδητο αλλά μαζικά και καυτά, στον εμφύλιο πόλεμο που εμπράκτως καταγράφεται μεταξύ

από το Βook's journal Η Ελλάδα μοιάζει να εγκλωβίζεται όλο και πιο βαθιά και συστηματικά στην κρίση των μεικτών ροών που κατακλύζουν τις ακτές της το τελευταίο διάστημα.  Το σημαντικότερο πρόβλημα, της προσέγγισης της καταστάσεως, είναι ότι γίνεται για μία ακόμη φορά με όρους «έκτακτων» συνθηκών, ως κάτι έντονο, αλλά προσωρινό, γεγονός που μας οδηγεί και στην αναζήτηση απαντήσεων με βραχυπρόθεσμο ορίζοντα, οι οποίες δίνουν έμφαση στην ανακούφιση ή στην ανακοπή των πιέσεων. Ωστόσο, η κατάσταση δεν είναι έκτακτη και προσωρινή, η συστηματική μελέτη των μεταναστευτικών πιέσεων στον ευρωπαϊκό Νότο αναδεικνύει ακριβώς το αντίθετο. Από το 2002 αρχίζει να καταγράφεται συστηματικά το μέτωπο της Μεσογείου ως η κύρια πηγή εισόδου μεταναστών στην Ε.Ε. Τα κύρια χαρακτηριστικά του φαινομένου είναι η διατήρηση του μετώπου με εντεινόμενες μάλιστα τάσεις για πάνω από 10 χρόνια και η μετατόπιση του σημείου έντασης των πιέσεων μεταξύ της Δυτικής, της Κεντρικής και της Ανατολικής Μεσογ

Σήμερα η κυβέρνηση ανακοίνωσε την προσωρινή διακοπή των εργασιών της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός στις Σκουριές, γιατί «έχει παραβεί του όρους των τεχνικών μελετών». Επειδή δεν είναι η πρώτη φορά, που εμφανίζεται η κυβερνητική προκατάληψη στην συγκεκριμένη επένδυση, θα αποφύγουμε να ερμηνεύσουμε την κίνηση στις σκοπιμότητες της συγκυρίας, που οδηγεί τις εσωκομματικές συγκρούσεις να μεταφέρονται σε κυβερνητικές αποφάσεις. Ότι δηλαδή μετά την ένταξη του ΣΥΡΙΖΑ στις μνημονιακές δυνάμεις, και την απομάκρυνση της Αριστερής Πλατφόρμας, η κυβέρνηση συνεχίζει να είναι ριζοσπαστική και δεν ενσωματώθηκε στις δυνάμεις του συστήματος. Θα αναφερθούμε λοιπόν γενικότερα, για τις Σκουριές ως πρόβλημα των ξένων επενδύσεων και των 1.500.000 ανέργων που περιμένουν να εργαστούν. Χιλιάδες τόμοι έχουν γραφεί για τη σχέση αριστεράς - εργατικής τάξης. Στο όνομα της εργατικής τάξης η αριστερά πρωταγωνίστησε σε πράξεις ηρωισμού αλλά και εγκλημάτων. Η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ στα Μεταλλεία Χαλκιδικής,

Η καλή μου φίλη Ρένα σε μια σύντομη πικρή ιστορία, σαν μια ευκαιρία για να σκεφτόμαστε και λίγο διαφορετικά. Ρένα Χόπλαρου Σε μια κηδεία αγνοουμένου, η χήρα του φαινόταν γύρω στα εβδομήντα, μπορεί να ήταν και μικρότερη. Δεν είναι εύκολο να υπολογίσει κανείς την ηλικία ορισμένων γυναικών αγνοουμένων, μιας και τις περισσότερες φορές φαίνονται μεγαλύτερες καθώς έχουν αφήσει τον εαυτό τους. Φορούσε εκείνα τα μαύρα, χαμηλά, κλειστά παπούτσια που φοράνε πολλές γυναίκες μεγάλης ηλικίας στην Κύπρο, με άβαφα μαλλιά και άβαφτο πρόσωπο. Απεριποίητη. Απορροφημένη στον πόνο της. Την ώρα που περνούσε από δίπλα της το μικρό κουτί με όσα από τα κόκαλα του άντρα της βρέθηκαν, σαν να γύρισε απότομα πίσω στο χρόνο. Για μια στιγμή έγινε ξανά είσοσι χρονών. Ίσιωσε το κορμί της και από το στόμα της βγήκαν αυθόρμητα, γλυκά και ερωτικά, τα λόγια του τελευταίου αποχαιρετισμού. "Γεια σου, αγάπη μου", του είπε. Αποχαιρέτησε σαν νεαρή γυναίκα τον τριαντάχρονο άντρα της. Δυσκολ

Ανάποδο Θαύμα ή οι Ψευδαισθήσεις Σπινέλη και Μπουτάρη το Δεκαπενταύγουστο. Έχετε σκεφτεί ποτέ μια Μεγαλόχαρη που να κάνει ανάποδα θαύματα; Μια Παναγία που να κάνει τους ανοιχτομάτηδες τυφλούς, τους περιπατητές χωλούς, τους υγιείς ασθενείς; Κι όμως, κάτι τέτοιο πρέπει να συνέβη φέτος το Δεκαπενταύγουστο καθώς αμφότεροι Σπινέλης και Μπουτάρης (ναι, Μπουτάρης, αυτός που αφελώς αν και καλοπροαίρετα οι φίλοι του "Μένουμε Ευρώπη" τον ήθελαν να ηγηθεί νέου φιλοευρωπαϊκού πόλου που θα ενώσει όλους τους φιλοευρωπαϊστές) εξαιτίας ενός τέτοιου ανάποδου θαύματος προφανώς αντιλήφθηκαν στην Αριστερά και τον Αλέξη της προτερήματα και αρετές που ουδείς εξ ημών μπορεί να αντιληφθεί. Ίσως βέβαια απλώς οι άνθρωποι να βίωσαν κάτι ανάλογο προς το θαύμα της Δαμασκού και να άνοιξαν οι οφθαλμοί τους, να φωτίστηκε ο νους τους και να κατάλαβαν τελικά πως η Αριστερά αποτελεί την εν ανθρώποις ευδοκία κι ο Αλέξης Τσίπρας. Όλα μπορούν να συμβούν, γιατί όχι κι αυτό; Αλλά είναι πραγματικά έτσι; Α

 Όποιος ξέρει τους ανθρώπους, τα   χούγια και την πολιτική ιδεολογία της Συριζαϊκής Αριστεράς δεν εκπλήσσεται από τον κυβερνητικό τραγέλαφο. Ο αδαής και απελπισμένος κόσμος μόλις τώρα αρχίζει να καταλαβαίνει κάτι. Μόνο που το μάθημα του κοστίζει λίγο ακριβά. Σε τόσο δύσκολους καιρούς πρέπει να σκέφτεσαι καλά τι ρίχνεις μέσα στην κάλπη. Παλιά ότι και να έριχνες έβγαινε κάποιος δημαγωγός που εκχωρούσε εθνικό κεφάλαιο και σου μοίραζε κατανάλωση. Σήμερα, που τα ενέχυρα μηδενίστηκαν, ο ίδιος δημαγωγός μπορεί να σου μοιράσει μόνο αίμα, ιδρώτα και δάκρυα. Κατά τα άλλα, μετά το ΠΑΣΟΚ   και τη ΝΔ ήρθε και ή ώρα του ΣΥΡΙΖΑ να πληρώσει με διάσπαση την υπογραφή μνημονίου. Βλέπετε «παρήλθον οι χρόνοι εκείνοι» όταν η επίπλαστη ευημερία ήταν μονόδρομος και η λαϊκή αποδοχή γενναία υπό το φόντο μιας πλαστικής κομματικής σημαίας. Η φτώχια φέρνει γκρίνια και συγκρούσεις. Πάντα θα υπάρχουν κάποιοι που αποφασίζουν τελικά τα αυτονόητα αλλά και κάποιοι που πρέπει να καλύψουν την «τσάμπα μαγκ

τα κύματα που φωτογραφίζει ο φίλος μου ο καπετάν Χρήστος στις μεγάλες θάλασσες Έχει δίκιο η Βάσω. Γιατί φάγαμε πολύ μπινελίκι και απειλή και λοιδορία από την αριστεροδέξια φανατίλα και εξαχρείωση. Μέχρι και την παραμονή της συμφωνίας. Μετά όλοι αυτοί και βασικά οι Συριζαίοι εξαφανίστηκαν, πήγαν να βριστούν μεταξύ τους. Είμαστε νικητές σε μια ηττημένη χώρα. Τι να το κάνεις; Κανείς δεν θα μας απονείμει κανένα εύσημο. Είμαστε τραγική μειοψηφία. Αλλά δεν θα μπορούσε να είναι και αλλιώς. Στην Ελλάδα ζούμε. ( Leo) Βάσω Κιντή από το protagon Με την υπογραφή της συμφωνίας για το νέο Μνημόνιο που μας κρατά στην ΕΕ και τη δήλωση Γιούνκερ ότι η Ελλάδα «είναι και θα παραμείνει αμετάκλητα μέλος της Ευρωζώνης» είναι η ώρα να απευθύνουμε δημόσιο έπαινο στους πολίτες που όλα αυτά τα δύσκολα χρόνια της κρίσης στάθηκαν όρθιοι και υπερασπίστηκαν με σθένος, παρρησία, επιμονή, εγκαρτέρηση, αλληλεγγύη και γνώση τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας, τη δημοκρατία, την ελευθερία, τα δικαιώματα, τ